logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Egyptian Blue
Nothing But Thi...

Muddler - Is het rock-'n-roll om tot de late uurtjes repeteren en op te treden in obscure clubs? Om de dag daarna je kinderen te knuffelen, hen naar school te brengen en in het dagelijkse leven te stappen? We denken van wel … Aanbevolen

Geschreven door - -

Muddler - Is het rock-'n-roll om tot de late uurtjes repeteren en op te treden in obscure clubs? Om de dag daarna je kinderen te knuffelen, hen naar school te brengen en in het dagelijkse leven te stappen? We denken van wel …

Een unieke parel vinden tussen het overaanbod aan bands. Het is als zoeken naar een speld in een hooiberg. Echter, soms kom je toch heel uitzonderlijke artiesten nodig. Die de extra aandacht verdienen. We stellen u voor - Muddler. Zij combineren alternatieve rock met post hardcore, maar daar houdt het niet mee op. Zo zijn de teksten in het Nederlands, en verkent de band verschillende andere wegen binnen het post hardcore en Alternatieve rock. 'Snøck Epos' kwam eind november 2016 op de markt, en is inderdaad zo een unieke parel geworden die dus niet elke dag tegen komen. Ondertussen heeft de band niet stil gezeten. Ook dit jaar liet Muddler weer van zich horen met 'Niets leeft zonder wonden'. We besteden daar de nodige aandacht aan: ''Alles gaat voorbij, behalve het verleden. Dat blijft plakken tegen de binnenkant''. Net dat leren omgaan met je verleden, het een plaats proberen geven en kijken naar de toekomst is de rode draad in ieders leven. Het wordt op deze 'Niets leeft zonder wonden' zodanig intens naar voor gebracht. Dat het niet alleen om het leven van de tekstschrijver gaat, maar ook uw leven. En dat maakt van deze plaat een bijzondere parel die inderdaad aan de binnenkant blijft kleven. Omdat het ook U als luisteraar diep raakt." Schreven we daarover. De volledige recensie kunt u hier nog eens nalezen: http://www.musiczine.net/nl/cd-reviews/item/75873-niets-leeft-zonder-wonden.html .

We vonden het hoog tijd worden om de band eens enkele vragen te stellen. Het werd een gezapig gesprek van meer dan een uur met zanger Fons Vloebergs en bassist Ben Kovalewski  in het gezellige café The Fox in Lokeren.

Sommige mensen omschrijven hun stijl als Nederlandstalige stoner. Sommigen post-whatever-rock …las ik in een biografie, hoe zou je zelf uw muziekstijl omschrijven?
F: Dat is een heel moeilijke vraag. Het is geen metal, het is Nederlandstalig, is het Nederlandstalige rock? Ja, maar dat is zo breed. Het is gewoon zeer moeilijk om een genre te kleven op onze muziek. Dat is soms een probleem naar promotors toe, of om op de radio te komen. Daarom gaven we het - omdat onze stijl moeilijk te beschrijven is- de naam Snock; al is deze benaming een uit de hand gelopen grap. Het is een verzinsel van onze gitarist. We vonden het wel goed klinken.
Ik snap die vraag wel. Iedereen wil zaken in vakjes steken. Zo wordt het vatbaar. We hebben ook nooit gezegd of afgesproken welke muziekstijl we gingen spelen. We wilden muziek maken. En dit is hetgeen er dan uit komt. Eerlijk, zonder teveel franjes.


B: Ik geef ons graag de beschrijving 'Muziek voor verdwaalde kinderen & verloren zielen'.

Waar komt de stijl omschrijving 'Snock' (want zo wordt de stijl een beetje omschreven die jullie spelen) vandaan? En wat betekent het?
F: Eigenlijk is dat een antwoord op de vorige vraag. We dachten als we er toch iets moeten op kleven laten we het gewoon Snock noemen dan.

Fons, waarom gaat een mens op uw leeftijd nog eens skateboarden? en hoe gaat het met het revalideren (ik doe ook soms zotte dinges waarvan mijn lichaam naderhand zegt ''doe dit nooit meer!" )
F: Ik heb vroeger wel een beetje geskateboard, en ja kinderen, hé. Het lukte me best eigenlijk.... Tot die ene keer... Ik ben ondertussen geopereerd en nu moet ik nog revalideren. Ik heb er geen spijt van, het was leuk. Maarja..

Het feit dat jullie in het Nederlands zingen spreekt me wel aan, het is ook niet meer 'een schande' zoals veel jaren geleden. Maar toch, waarom in het Nederlands?
F: In het Nederlands kan ik me het best uitdrukken. Eerst zong ik in het Engels. Bepaalde nuances en bepaalde beelden kon ik niet goed weergeven. Bovendien creëert dat Engels voor mij meteen een afstand. Ik wil dichter op het vel zitten van diegene die naar Muddler luistert. Ik wilde ook verstaanbaar zijn, vandaar het AN. Mensen spoorden ons wel is aan om in het dialect te gaan zingen, ‘want da’s cooler en meer underground....’ Dat voelt voor mij niet naturel. En als er iets is wat ik wil met MUDDLER, dan is het eerlijkheid!


B: teksten in de moedertaal ‘komen harder binnen’. Zelfs bij mij. Je begrijpt ieder woord, je hoeft je niet af te vragen waarover de schrijver het heeft. Het voelt ook zeer naturel aan om in onze moedertaal te schrijven, geen vreemd gevoel.

Voelen jullie ook een verwantschap met kleinkunst? of is dat ver gezocht. Bij welke artiest of groep leunen jullie het dichtst aan eigenlijk? Een Nederlandstalige rock band die aan een opmars bezig is, is BEUK. In hoeverre voelen jullie zich verwant tot bands als deze laatste?
F: Met alle respect voor kleinkunst, we zijn er eigenlijk niet verwant mee. Eerder de rock dan? BEUK is wel eerder strak recht-toe-recht-aan en gaan; 1-2-3 knallen. Wij zitten ook een beetje in het donkerdere genre. Misschien een beetje Arbeid Adelt? We lazen ergens 'Gorki met Ballen’ of een verwijzing naar Aroma di Amore. Allemaal leuk om te horen, maar het is moeilijk te omschrijven. 

B: We zitten ergens tussen verschillende stijlen in. Een gezonde mengeling van wat elk bandlid graag hoort.

Moesten jullie met een artiest kunnen samenwerken, wie geniet je voorkeur?
B: Als er een artiest is waar ik zelf eens zou willen mee samen werken, zonder onrealistisch te dromen: Elvis Peeters. Zijn teksten en expressie spreken me enorm aan. Ook het soms absurde in zijn teksten. Zijn zangcadans zou perfect op sommige van onze nummers passen. Ik ben ontzettende fan van De Legende, al lijken ze veel minder gekend te zijn dan Aroma di Amore. Helaas heb ik ze enkele jaren te laat leren kennen, waardoor ik ze nooit aan het werk heb kunnen zien. Als ik mag dromen: Nine Inch Nails! Topplaten gemaakt en telkens wanneer ik ze live zie is het een 10/10. De gave om enerzijds knalharde nummers te maken en anderzijds prachtige, rustige pianopartijen te spelen. Pure klasse. 


F: Een band waar ik naar opkijk is Amerna. Zeer donker en duister, wel veel zwaarder dan wat wij doen. Zeer intensief. Daarmee kunnen samenwerken, ook dat zou bijzonder interessant zijn. Wat zij maken is pure zwarte poëzie.
Ik ben ook wel fan van wat Frank Van der Linden doet met De Mens. Vooral tekstueel dan. En Mario Goossens is ook iemand die altijd wel mag aankloppen. De overgave waarmee hij zich smijt is besmettelijk!

Het laatste album 'Niets leeft zonder wonden' is zeer confronterend. Gaat het over persoonlijke zaken, bij mij hij heeft het een zeer persoonlijke snaar geraakt
F: Het gaat zeker om persoonlijke zaken, toen ik de songs schreef ging ik door een moeilijke periode. Dat ligt nu wel achter mij, maar ja, sommige songs zijn wel een beeld van een periode. Ik heb het in een vorm gegoten die misschien vragen oproept.... Ik wilde vooral beelden en sfeer creëren. Ik vind wel dat dat goed gelukt is.

Het deed me vooral confronteren met mijn eigen moeilijke periode, dat viel me het meest op
F: Het is altijd fijn te horen als iemand echt geraakt wordt door die teksten, tenslotte schrijf je uw emoties van je af. Maar je hoopt daar dus ook anderen mee te raken. Ik heb een voordeel dat ik zeer positief in het leven sta, dat heeft me door die moeilijke periode getrokken eigenlijk. Hoe meer je de duisternis van jou kunt afschrijven, hoe dichter je bij het licht komt feitelijk. Als je door dat te kunnen zien op of naast het podium, daar dus iemand mee raakt is mijn missie geslaagd.

Omgaan met twijfels is eveneens een rode draad. Hoe gaa
t Muddler om met twijfels?
B: Doorzetten. Blijven gaan, blijven schrijven. Ik weet dat we geen voor de handliggende stijl spelen, maar dit mag geen reden zijn om te twijfelen aan je kwaliteit.

Hoe waren de algemene reacties tot nu toe?
F: De reacties waren eigenlijk zeer positief, slechte reacties bijna niet. Zowel de online pers als de fans reageerden goed.
B: Met één uitzondering. Een Nederlands radiostation beschreef onze muziek als "Marco Borsato op een schuurfeest. Het slechtste ooit", of zoiets. Al zie ik geen directe link tussen ons en Borsato, buiten de taal. Haha. Ieder zijn opinie natuurlijk!

Op Facebook las ik iets over K3 en reageerde daarop '' er zit meer rock'n'roll in K3 dan je denkt'' wat is jullie mening daarover? Wat is volgens jullie de definitie van echte rock-'n-roll?
F: K3 zou ik niet echt rock-'n-roll noemen. Maar als we het over de definitie van rock-'n-roll hebben is dat eigenlijk zeer breed. Is het rock-'n-roll om tot de late uurtjes repeteren en op te treden in obscure clubs? Om de dag daarna je kinderen te knuffelen, hen naar school te brengen en in het dagelijkse leven te stappen? We denken van wel. Het is eigenlijk hoe je dat zelf invult. Is het meer rock-'n-roll om dat niet te doen, en de clubs tot stukken in de nacht af te schuimen. Voor mij op dit moment in mijn leven niet. Dat vat het eigenlijk een beetje samen. Om nog een voorbeeld te geven: ooit naar een optreden geweest van AmenRa en naast mij stond de typische metalman tot in zijn gezicht getatoeëerd, en daarnaast iemand in een maatpak, net van zijn werk gekomen waarschijnlijk. Om maar te zeggen, het is niet de aankleding die de ene meer rock-'n-roll maakt dan de andere. Die mensen waren daar voor hetzelfde. En dat is wat echt telt, volgens mij.

Als je kijkt naar de jaren dat jullie bezig zijn, wat waren de diepte- en hoogtepunten?
F: In het begin was het even zoeken, maar eigenlijk hebben we een vat boordevol hoogtepunten, en we hopen dat zo te kunnen houden.
B: De release van ons album vind ik tot hiertoe het leukste hoogtepunt. De show zelf, de reacties van de fans achteraf. De besprekingen van het album, ... Eindelijk aan de mensen laten zien wat we waard zijn na ons eerste EPtje.

Hoe staan jullie tegenover spotify en sociale media? Met andere woorden hoe belangrijk is sociale media? En hoe ga je ermee om als band?
B: Gemengde gevoelens. Helaas kun je niet zonder Sociale media. Ik zeg 'helaas' omdat er vroeger veel meer mystiek en charme rond een band kon hangen. Je zat, als fan, op hun forums. Je praatte met andere fans over songs, artiesten en optredens. Wie waren de mensen achter de artiesten? Je had er het raden naar. Nu openen we Facebook ,en zien we wat ze als ontbijt aten. Ik denk dat je vroeger vanuit de underground kon opklimmen, terwijl je nu meer kans maakt wanneer je goeie (lees: betaalde) promotiecampagnes start, welke kwaliteit muziek je ook biedt. Zelf ben ik wel fan van Spotify. Een album kopen van een onbekende band, doe ik zelden. Op Spotify leer ik wekelijks nieuwe artiesten kennen. Wanneer ze echt de moeite zijn, ga ik ze live bekijken of koop ik een plaat. Dankzij beide kanalen leren mensen u kennen, komen ze naar uw optredens. Ze kopen een plaat. Dat is de charme van beide, dat het deuren opent of zou kunnen openen.

Wat zijn de verdere toekomstplannen van Muddler?
B:  In februari spelen we voor het eerst in Nederland (Gebouw-T).(Meer informatie: https://www.facebook.com/muddler.be/ ) Ik kijk hier ontzettend naar uit: lijkt me een prachtzaal!
Normaal hadden we tijdens deze maand ook een wereldbekend nummer willen vertalen en coveren. Helaas was iemand ons voor bij De Warmste Week. Haha, hoe is het mogelijk!? Desondanks kruipen we toch terug de studio in dit voorjaar voor een surprise.
F: Mijn persoonlijk toekomstplan is om eerst wat te revalideren. Maar ik weet dat het snel terug zal kriebelen. Dus met veel goesting kruip ik graag zo snel mogelijk terug het podium op.

Is er ook iets als een einddoel, iets dat jullie absoluut willen bereiken?
F: Verder blijven evolueren zoals we bezig zijn. Kunnen optreden, in binnen- en buitenland. En er vooral plezier in blijven beleven, zoals we nu doen. Het creatieve aspect is voor mij ook heel belangrijk. Kortom de natuurlijke flow waarop we nu zitten voelt goed.
B: Voor mij is het niet essentieel om elke week een optreden te spelen. Er zijn bands die tweemaal per jaar optreden, maar wel voor een vaste fanbase die van her en der uitrukt om hún band te zien. Dat lijkt mij veel bevredigender dan een band te zijn met 1000 shows op hun palmares. Een eigen Muddler-cult, klinkt nog goed ook.

Bedankt voor dit bijzonder fijne gesprek, en veel succes in het komende jaar en de jaren die daarop volgen

Aanvullende informatie

  • Band Name: Muddler
  • Datum: 2019-12-26
  • Beoordeling: 8
Gelezen: 1047 keer