logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Egyptian Blue
ufomammut_4ad_0...

Mintzkov - Je draagt die met heel veel trots maar je blijft er heel lang mee geassocieerd worden. Tot in 2020 blijkbaar … Maar het mag op mijn grafsteen: 'Winnaar Humo's Rock Rally 2000' Aanbevolen

Geschreven door - -

Mintzkov - Je draagt die met heel veel trots maar je blijft er heel lang mee geassocieerd worden. Tot in 2020 blijkbaar … Maar het mag op mijn grafsteen: 'Winnaar Humo's Rock Rally 2000'

Mintzkov won in 2000 Humo's Rock Rally en is sindsdien niet meer uit de schijnwerpers verdwenen. De band behaalde enkele hits, onder andere met “Copper”, “United Something” en “Mimosa”. Doorheen de jaren bleef de band zijn stempel verder drukken op het Belgische rockgebeuren, zowel op als naast het podium met als laatste wapenfeit 'Sky Hits Ground' in 2013. Toen werd het stil. Tot nu, 2020. Mintzkov brengt namelijk een gloednieuwe schijf uit 'Oh Paradise' als trio. Een plaat die ons een beetje met een dubbel gevoel achterliet.
De volledige recensie kunt u hier nog eens nalezen
http://www.musiczine.net/nl/cd-reviews/item/77906-oh-paradise.html
We vonden het ook tijd worden de band daarover enkele vragen te stellen. Door deze corona crisis helaas via mail. Philip Bosschaerts stond ons met veel plezier te woord.

Heren en dame, ik volg jullie al sinds 2000. Het is zeven jaar stil geweest rond de band, waarom heeft het zo lang geduurd eer die nieuwe plaat uitkwam?
Philip: We hebben eerst 2 jaar gespeeld met het vorige album 'Sky hits ground' en dan even een pauze genomen. Daarna stilaan terug begonnen met schrijven, repeteren en try-outs, opnemen enz. En plots was het 2020.

Twintig jaar geleden wonnen jullie HUMO's Rock Rally. Hoe kijk je als band en individueel daar nu op terug?
Philip: Dat heeft, zonder er teveel gewicht aan te hangen, echt mijn leven veranderd. Die overwinning heeft alles wat ik sindsdien heb gedaan een beetje gestuurd. En tegelijk, als onze carrière toen gestrand was, dan had ik een andere manier gevonden om creatief mijn ei kwijt te raken denk ik; al was het in een moestuin.

Was het toen een zegen, heeft het deuren geopend. Of ook soms een vloek?
Philip: Het heeft erg veel deuren geopend. En al gauw begonnen wij, ondankbare zielen, die titel snel ook beu te worden toentertijd. Je draagt die met heel veel trots maar je blijft er heel lang mee geassocieerd worden. Tot in 2020 blijkbaar (lacht). Maar het mag op mijn grafsteen: 'Winnaar Humo's Rock Rally 2000'.

Er is binnen de band ondertussen ook veel veranderd. Jullie zijn nu een trio. Is het mede daardoor dat het zo lang heeft geduurd? Die personeelswissels?
Philip: Ja, na onze pauze zijn er 2 bandleden niet meer teruggekomen. Mensen en levens veranderen, zeker op zo'n lange tijdspanne. Maar wij drie wilden erg graag verder, nieuwe muziek maken en spelen. Ik, Lies en Min Chul zijn ook altijd de creatieve spil geweest van de groep. Dus eigenlijk veranderde er niet zo echt veel voor ons. En we doen wat we altijd hebben gedaan. Het palet is iets kleiner geworden, dat wel. Maar dat vond ik net interessant. Vroeger schreef ik songs met de hele band in gedachte en had ik vaak al hele arrangementen en partijen klaar voor nieuwe songs. Nu was er geen keyboard of tweede gitaar meer om rekening mee te houden en dat doet je heel het proces anders benaderen.
Heel inspirerend. Je leert bv opnieuw gitaar spelen en zoekt naar andere mogelijkheden om het geluid op te vullen met drie; of net niet op te vullen waardoor je ruimte hebt… Ik vind vaak platen waar groepen zich opnieuw uitvinden hun beste. Zie bv Blur's 'Think Tank', Nick Cave & The Bad Seeds 'Push The Sky Away'; onmiskenbaar herkenbare platen van die artiesten, maar ze hebben zich er opnieuw op moeten uitvinden. Blur zonder gitarist, en Bad Seeds zonder gitaristen.

Ik heb de plaat 'Oh Paradise' enkele luisterbeurten gegeven, en vond vooral dat de songs nog het best tot hun recht zouden komen op een podium. Lekker aanstekelijk en een bijzonder zomers tintje. Wat is jullie mening hierover?
Philip: Ik vind de plaat ook vooral erg goed klinken. Qua geluid en mix vind ik het zeker onze beste tot nu toe. We hebben veel meer geëxperimenteerd met geluiden die je misschien niet de eerste keer hoort maar na enkele keren zoals noise overdubs, cassette tapes, loops of backing vocals. Veel is te danken aan Damien Vanderhasselt, die de plaat opnam en al het opgenomen materiaal (goede en ook slechte experimenten) doorstuurde naar Staf Verbeeck die vervolgens met een frisse kijk op de zaak alles gebruikt heeft en ons danig verraste met het resultaat. Dit smaakt naar meer en ik denk dat er creatief veel marge is om verder op te bouwen.
Het algemeen geluid moest voor mij sowieso naïever, alsof we terug debuteerden. Eenvoudiger en minder afgelikt dan onze vorige platen. Er was nu terug plaats voor 'fouten' en voor leegte/ruimte. Op elke song hoor je ons ergens ook gewoon enkel met 3 spelen, 3 partijen zonder franje, eerlijk rechttoe rechtaan. Dat is iets wat ik zelf heel erg mis in platen en optredens tegenwoordig: een band of enkele mensen samen horen spelen. Alles is heel erg geproduceerd, zowel op plaat en zelfs op een podium. Niets mis mee maar er wordt nog weinig echt live op een podium gespeeld en er lopen heel vaal tapes en sequencers mee. En iedereen klinkt als The War On Drugs! Goeie groep, maar die bestaat al. Elke muzikant en elke groep, elke samenstelling genereert een eigen karakter, maar dat wordt nog weinig getolereerd. Ik hoop dat wij dat op een bepaalde manier wel toelaten.

Ondanks die opzwepende en aanstekelijke aankleding vond ik toch dat het wat avontuurlijker had gemogen, niet dat het echt stoort, maar daardoor kabbelt de plaat op een al te gezapige wijze verder tot het eind. Wat is jullie mening hierover?
Philip: Ik ben het daar niet mee eens (lacht). Geef hem nog enkele keren. Echt! Ja, er zit een algemeen spanningsboog in zonder grote uitschieters, dat is waar. Maar dat is eerder net een voordeel vind ik. De allerbeste platen hebben geen uitschieters, kijk maar eens na! Ik begrijp de definitie van 'avontuurlijker' niet echt? Had er een zingende hond in gemoeten ofzo? (lacht). Daar zit een Songfestival hit in! Hooverphonic, waar wacht je op? (lacht) Het is in elk geval avontuurlijker dan menig radiohit van tegenwoordig… En minstens even avontuurlijk dan onze vorige platen. Dit moest een plaat worden van en door ons 3. Niets meer of minder, zonder als en garagegroepje te klinken; en daar zijn we met verve in geslaagd.

OK, ik zal de plaat nog enkele keren beluisteren, misschien dringt het dan wat beter door. Maar goed. De songs blijven ook lekker aan je ribben kleven, dat is wellicht de reden waarom ik uiteindelijk toch over de streep werd getrokken. Ook het zomers tintje valt enorm op. Wat is jullie mening hierover?
Philip: Vind ik een verrassende omschrijving, en een leuke! De opnames vonden in herfst en winter plaats dus misschien was het een 'verlangen naar'… Ik weet het niet. Ik kijk er in elk geval naar uit om ze live te spelen, zomer, herfst, winter of lente. De plaat moest voor mij ook echt speelbaar zijn. Vroeger staken we alles vol, waardoor er misschien te weinig lucht was.

Vergeleken met de beginjaren. Wat is de grootste verandering voor zowel de band, als de muziekwereld?
Philip: Email! Toen wij Humo's Rock Rally wonnen, hadden de meeste van ons geen email adres!? (lacht) Enkel vaste telefoon en rooksignaal. Alles is nu sowieso beter geregeld voor artiesten, en tegelijk is het almaar moeilijker geworden om je plaatsje op te eisen. Hoewel er veel meer platformen zijn om zelf naar buiten te komen. We zijn misschien met teveel nu, maar dat geldt voor de hele planeet, dus logisch misschien.

Wetende wat je nu weet. Zijn er bepaalde dingen die je nu anders zou aanpakken?
Philip: Ja. Maar gedane zaken… Terugkijkend zou ik meer genieten van alles wat we tot nu meemaakten. Je staat daar vaak niet bij stil. Daarom kijk ik ook heel erg uit naar de optredens met deze plaat. Ik zou het wel moeilijk vinden om nu in een beginnend groepje te zitten nu denk ik. Dat is geen eenvoudig gegeven. En tegelijk wijst alles zichzelf uit. Momenteel ben ik jurylid in Humo's Rock Rally en het is telkens heel erg inspirerend om al dat jong geweld bezig te zien. Volle goesting vooruit, en zo hoort het!

Wat zijn de verdere plannen voor 2020? Al lijkt alles wat in het water te vallen wat concerten betreft door die corona virus?
Philip: We gaan spelen al is het even afwachten hoe de crisis verder beweegt. Onze eerste data zijn verplaatst. Indien de crisis verder duurt, zullen we langer moeten wachten om te spelen.

Sommige bands doen een live stream via sociale media, is dat ook bij jullie een mogelijkheid? En wat is , denken jullie, het nut ervan? Want financieel brengt het weinig op uiteraard.
Dit zijn we momenteel nog aan het bekijken.

Hoe overleeft Mintzkov deze crisis feitelijk?
Philip: Dat valt af te wachten. Wij moeten het hebben van live optreden en fysieke verkoop op shows, in winkel of online verkoop. Als er geen shows zijn, valt veel in het water. Een plaat maken is tegenwoordig een hele investering ook voor ons. Een plaat kost veel geld voor een groep als ons. Vroeger gingen artiesten optreden om hun plaat te promoten; nu maken artiesten een plaat om te kunnen optreden. En enkel songs uit brengen genereert te weinig aandacht om dat te bereiken.

Kunnen we om af te sluiten ook eens ver in de toekomst kijken. Wat zijn de uiteindelijk ambities? Een soort einddoel in het leven
Philip: World peace en iedereen immuun!

Ik ga het hier bij laten. Dank voor dit fijne gesprek

Aanvullende informatie

  • Band Name: Mintzkov
  • Datum: 2020-04-05
  • Beoordeling: 8
Gelezen: 678 keer