logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

ufomammut_4ad_0...
DAF - Bimfest 2...

Matt Watts - Ik begon mijn songs op te nemen zodra ik wist hoe een cassettedeck werkt Aanbevolen

Geschreven door - -

Matt Watts - Ik begon mijn songs op te nemen zodra ik wist hoe een cassettedeck werkt

Matt Watts is al een hele tijd bezig om vanuit Antwerpen en Brussel de wereld te veroveren met zijn prachtsongs. Met het eerder dit jaar uitgebrachte album ‘Queens’ weet hij heel wat harten te veroveren. Besprekingen van dat album en van zijn concert in de Handelsbeurs in Gent kon je al eerder lezen.
Hier heb je ook het interview dat jullie nog wat dichter brengt bij de man en zijn muziek.

Je verhuisde op jonge leeftijd van Philadelphia naar Parijs en Antwerpen en je woont nu in Brussel, dat door de Amerikaanse president Trump een hellhole werd genoemd. Is het een leuke stad voor een artiest?
Matt: Ik ben heel blij om in Brussel te wonen. Het is een stad die me veel inspiratie beidt. Er valt zoveel te beleven en te ontdekken. Het interesseert me totaal niet wat Trump zegt over Brussel.

In België zette je meteen je muzikale carrière voort
Matt: Ik schrijf al songs zolang als ik me kan herinneren. Ik ben ze beginnen opnemen zodra ik wist hoe een cassettedeck werkt. Toen was ik pas 11 jaar oud. Ik stopte met hoger onderwijs toen ik 17 was om nog meer in bands te kunnen gaan spelen. Muziek was altijd mijn leven, niet een keuze die ik gemaakt heb. Het is geen carrière, het is wie ik ben.

Eén van je eerste Belgische bands was The Calicos. Die wonnen Humo’s Rock Rally toen jij uit de band was gestapt. Hoe kijk je daarop terug?
Matt: Ik heb The Calicos opgericht als een soort van begeleidingsband voor de opnames van mijn album ‘Wayward Wind’. Daarna hebben we nog ongeveer een jaar samen opgetreden. Toen Quinten Vermaelen erbij kwam, was hij nog jong, maar toch al een uitstekende songschrijver. Het was een leuke tijd om samen te spelen. Als ik zie wat ze nu doen, voel ik trots en bewondering.

Je schrijft en werkt met een hele waslijst van artiesten. Een opvallende naam daarbij is de IJslandse Emiliana Torini. Die van het radiohitje “Jungle Drum”
Matt: Emiliana is absolutely lovely. Het was heel inspirerend om er bij te mogen zijn wanneer zij haar songs schrijft.

Bovenop je eigen werk speel je ook nu nog in I H8 Camera met o.m. Rudy Trouvé, de Zita Swoon Group van Stef Kamil Carlens, het Brusselse project Individual Friends. Een bezig bijtje?
Matt: Stiekem zit ik gewoon te wachten op de wereldtournee I H8 Camera en is al de rest bedoeld om de tijd te doden (lacht). Rudy, call me.

Het album ‘How Different It Was When You Were There’ ging over afscheid nemen en eenzaamheid, maar was geen break up-album?
Matt: Helemaal niet. Voor mij ging dat album over het leven en over de dood. Afscheid nemen is daar maar één aspect van.

Waarover gaat je nieuwe album ‘Queens’?
Matt: De albumtitel verwijst naar The Queen’s Bar in Sint-Gillis. Daar gingen we een tijdje heel vaak langs. De liedjes gaan over de mensen en de situaties in dat café die me bijgebleven zijn.

Hoe kwamen Jim White en Sandy Dillon op dit album terecht?
Matt: Jim ontmoette ik via Nicolas Rombouts. Die speelt al een tijdje in de band van Jim White. Jim is een echte artiest en een uitstekende verhalenverteller. Enkele jaren geleden mocht ik in zijn voorprogramma spelen. Op de laatste van die avonden zei hij dat hij met plezier een gastbijdrage wou doen op mijn album, als ik dat zou willen. Dat aanbod heb ik dus aangenomen.
Het was Stef Kamil Carlens die me de muziek van Sandy Dillon leerde kennen. Ik was meteen weg van haar album ‘Nobody’s Sweetheart’. Stef Kamil vroeg aan Sandy of ze een duet zag zitten voor “Song For James”, waar we op dat moment aan werkten. Een paar weken later pikte ik haar op aan het station en gingen we naar de studio.

Op ‘Queens’ doe je een mooie cover van “Billie Jean” van Michael Jackson, ondanks de controverse rond die man?
Matt: De muziek van Michael Jackson is altijd een inspiratie geweest. Dat er controverse is rond hem, heeft me er niet van weerhouden om die cover op te nemen. Het was Nicolas Rombouts die de voorzet gaf. Hij is zelf ook een fan van zijn werk.

Als extraatje staat op ‘Queens’ een vertaling op van een nummer van labelgenoot Guido Belcanto
Matt: De vertaling van “Ik Weet Niet Waar Mijn Meisje Is” was mijn eigen idee. Gewoon omdat ik van dat nummer hou. Maar het was opnieuw het idee van Nicolas om het nummer ook effectief op te nemen.

Belcanto kwam mondharmonica spelen op jouw versie. Smaakt dat naar meer?
Matt: Er zijn voorlopig geen plannen, maar ik hoop dat onze muzikale paden elkaar nog eens kruisen. Op dit moment wil ik gewoon luisteren en kijken naar en leren van de grote artiest die Guido Belcanto is.

De Matt Watts Group is een mooie verzameling van muzikaal talent. Is dit jouw definitieve band?
Matt: Voor mij is een band nooit vast of definitief. Maar ik geniet wel van elk moment dat we samen spelen met deze band.

Hoe heb je al die bandleden bij elkaar gehaald?
Matt: Met iedereen die nu in de Matt Watts Group zit, heb ik eerder al samengewerkt. Met Nicolas Rombouts, Bjorn Eriksson en Maarten Moesen had ik al samengewerkt voor het album ‘How Different It Was When You Were There’. Een paar jaar eerder had ik Stef Kamil ontmoet in Frituur Number 1 in Antwerpen en we werden vrienden. Hij vroeg me om in zijn Zita Swoon Group te spelen en songs te schrijven voor het theaterstuk ‘The Ballad of Erol Klof’, over folkmuziek. Daaruit kwamen dan de ontmoetingen met Wim De Busser en Eva en Kapinga Gysel. ‘Queens’ is gewoon het logische vervolg van al die eerdere samenwerkingen.

In de Handelsbeurs hoorde ik dat jouw songs live met meer power gebracht worden.
Matt: Wat je hoort op het album is hoe wij op dat moment beslist hebben om de song vast te leggen, maar dat is maar één versie. Heel wat songs groeien en veranderen na verloop van tijd. Naarmate je een song een hele tijd live brengt, kom je automatisch uit bij nieuwe versies. Live krijg ik ook veel energie van de rest van de band en van het publiek, en ook dat is bij elk concert anders. Het is die energie die bepaalt hoe we de songs brengen. Alles hangt af van het moment, zelfs de setlist.

Usi Es mocht als voorprogramma mee op de releasseshows
Matt: Ik leerde haar muziek kennen via Dieter van VOX, onze gemeenschappelijke booker. Het was pas bij de eerste releaseshow in Antwerpen dat ik haar live aan het werk zag en hoorde. Het was beautiful.

Je stelde een playlist samen voor Willy waaruit blijkt dat je fan bent van Mauro Pawloski
Matt: That gorgeous ass and that charming Limburg accent.

Bedankt voor dit interview

Besprekingen
http://musiczine.net/nl/concertreviews/item/77718-matt-watts-group-als-een-lopend-vuur.html
http://musiczine.net/nl/cd-reviews/item/77544-queens.html  

Aanvullende informatie

Gelezen: 1480 keer