Gert De Meester - Distant Fires Burning - Ik denk dat we af moeten van het idee dat muziek gratis is. Dat is niet correct , een brood ga je ook niet gratis halen bij de bakker. Dat is een scheeftrekking van jewelste

Gert De Meester is een veelzijdig muzikant, die naast bassist bij Distant Fires Burning ook deel uitmaakte van bijvoorbeeld The Hindu Needle Trick. Maar ook door middel van verschillende ambient en andere projecten heeft hij zijn stempel gedrukt op het muziekgebeuren. Gert is echter nog steeds druk bezig binnen diezelfde muziekwereld met al even uiteenlopende projecten.
Bovendien is hij ook actief bezig met o.a. T(H)NT records (dochterlabel van zijn eigen Doorchaser Records) en Doorschaser records zelf. Als klap op de vuurpijl combineert hij dit met een vaste baan en een gezin. Dit, en zijn oneindige passie voor die muziek, binnen een zeer brede omkadering, zorgt ervoor dat hij één van de uitgelezen personen is om in deze tijden van corona enkele vragen te stellen en hoe je daar mee omgaat? Bovendien wilden we graag grasduinen in zijn immens verleden als muzikant, maar keken ook naar de toekomst. Het werd een lang en boeiend gesprek, helaas via e-mail, maar voldoende leesvoer voor de muziekliefhebber met een al even brede kijk op de zaak als Gert zelf:

Om met de deur in huis te vallen Gert. Hoe is het eigenlijk allemaal begonnen jouw muzikale carrière? Waar en wanneer?
Goh dan moet ik echt beginnen graven in mijn vroegste herinneringen er dwarrelt ergens een foto rond van toen ik drie a vier jaar was met een plastieken speelgoedgitaar in mijn hand. Ik denk dat ik altijd gefascineerd was door geluid en muziek al van jongs af aan. Het is pas echt begonnen toen ik de gitaar gevonden had op onze zolder. Die lag daar al een tijdje en mijn vader had die ooit van iemand gekregen. Ik heb dat ding mee naar mijn kamer gesmokkeld en daar is het echt begonnen.
Ik speelde altijd mee met de melodiekes op de radio en ik heb zo de akkoorden geleerd, gewoon de vingerzetting. Uiteraard ging dat in het begin slecht, maar ja oefening en volharding baart kunst. Das ook de reden waarom ik heel snel met een nummer kan meespelen. Ik voel een beetje akkoorden aan en dan wordt het leuk om te freewheelen. Mijn muzikaal parcours kent echt twee aparte trajecten een traject als bassist en een traject elektronische muziek.  
Wat betreft de electronica. Twee significante gebeurtenissen. Ten eerste de aankoop van een Bontempi speelgoedkeyboard. Spotgoedkoop en abominabel geluid. Je had geen Stereo out, gewoon een ingebouwde speaker, dus het duurde niet lang voor ik de draad had gevonden die naar de speaker liep en wist hoe ge daar ne cinch connector op kon zetten. Zo kan dien bontempi via mijn dubbele cassettedeck gespeeld en opgenomen worden en kon ik ineens overdubs doen met twee cassettes. Ik nam een track op. Stak die cassette in de A deck. Speelde die af. Ik nam op op de B deck. En wat ik erbovenop speelde werd opgenomen. Een rudimentaire vorm van overdubs dus.
Tweede significante gebeurtenis was de komst van de Commodore 64. Een vriend was aan het verbouwen en had een plek nodig om zijn commodore 64 te stockeren. Ik mocht in tussentijd, mits wat regels in acht te nemen, de computer gebruiken. En daar stond trackersoftware op... Dat ding werd van onder tot boven uitgekleed en ik snapte ineens hoe dat allemaal in elkaar zat. Daar zijn verschillende dingen mee opgenomen die ik ergens nog op cassette heb. Van het een kwam het ander, daar kwam de eerste computer bij ons in huis en snel daarachter kwam muzieksoftware mee.
Een van de eersten was E-jay en daarmee begon ik wat electronica te maken. De E-jay werd snel vervangen door een Cubase en daar was ik vertrokken. Ik maakte voornamelijk IDM, Techno, Breakbeat als The Mental Attack. Eerst voor mezelf, maar in 2005 kreeg ik de guts om het online te plaatsen en je had daar toen het fantastische Electrobel.
Een platform voor Electronische muzikanten die naar elkaars muziek luisteren en feedback geven enz. Het heeft me op dat vlak echt verbeterd. Mijn muziek begon dus echt beter te worden en met Last.fm had ik echt een platform dat meer mensen bereikte.
Ergens rond 2007 begon ik wat uitgekeken te geraken op heel die Dance scene. Distant Fires Burning was daar toen het tegengif voor. Meer inspelen op gevoel en sfeer. The Mental Attack werd toen wat 'on hold 'gezet.
Er was wel nog 2questionmarks , het electronische-pop- project dat ik heb met mijn vriend Pieter Delafortrie. Denk, een glitchy versie van Depeche Mode of Radiohead.  Dat is momenteel ook nog actief en we zijn stap voor stap aan een album bezig.
Op hetzelfde moment dat ik het Bontempi keyboard kocht, begon ik met wat vrienden gitaar te spelen en we gingen ons eerste bandje oprichten Berzerk. We hadden alles behalve een bassist. Dus ik speelde aanvankelijk de lage noten op de gitaar. Tot ze in mijn familie zo slim waren om me mijn eerste basgitaar cadeau te doen. Het is toegegeven een budgetbas van het merk Daytone. Loodzwaar en ondertussen zijn de elementen daarin ook al vervangen, en is die bas volledig beplakt met Star Wars Stickers. maar plezier dat ik aan dat ding beleefd heb, Gigantisch. We hebben nooit opgetreden en daar is welgeteld 1 opname uit voortgekomen, beter bekend onder intimi als “de doorkijkblues”.
Dat is ook het moment dat de derde significante gebeurtenis gebeurde. Ik leerde Roel Spoelders kennen. Ik zat in de chiro en daar wisten ze dat ik bassist was. Ik had al menig kampthema met gitaar begeleid en met een paar van de leiding hebben we nog een industrialband genaamd Sensory Deprivation gehad. Swat, op een bepaald moment kwam  de mens die bij Sensoriy Deprivation achter de groovebox stond en die zelf bas speelde bij een andere band af met het feit dat de zanger van hun band  (Roel dus) een nieuwe band wou oprichten en hij zocht een andere bassist.  Met Roel heb ik echt geleerd, hoe muziek te maken, live te spelen en vooral fun te hebben.  
Ons eerste wapenfeit samen, een coverband genaamd The Smegheads en dan het echte werk met de band A.R.S.E.! (Blues-trash-Rock-trio). Daarna met The Seven Laws Of Woo (Funk-Pop met Balkan-invloeden). Verscheidene podia platgespeeld. Eerst nog wat zijsprongetjes met Probeerder (Nederlandstalige kleinpop) en Josfunkabooboo (covers met een kwinkslag) (hiermee Duffels Rock Cover concours gewonnen) en dan voorlopig als laatste band The Hindu Needle Trick (Rock).  Het is pas later dat die twee trajecten voor mij zijn samengekomen. De moment dat het naturel leek om de basgitaar te introduceren in Distant Fires Burning.

Gert, ik ken u al vele jaren (eigenlijk al van de tijd toen ik en jij actief waren op last.fm) in 2003 of 2005 denk ik. Maar heb je pas echt goed leren kennen in 2009 met die speciale 'ambient night' in Mechelen. En ook 'Dylebient' in 2011. Is daar ooit een vervolg op gekomen?
Inderdaad fantastische tijden. Wat betreft die Ambient Night in 2009. Ik had net mijn eerste album als Distant Fires Burning uit , ‘Messierobjekten’ . Aangezien ik toen nog niet live optrad met mijn electronica , werd ik gevraagd een avond te cureren in het kader van een Festival in Mechelen. Ik had toen een bunch van mijn  Electrobel vrienden uitgenodigd die wel live optraden en dat werd een gezellige avond. Inderdaad fijn om u daar voor de eerste keer te zien.  
Dylebient in 2011 was in eerste instantie een verjaardagsfeestje. Ik was jarig, ik wou iets doen in Mechelen rond Ambient en ik had als Distant Fires Burning een Liveset ineen gestoken. Dat was ook een van de eerste keren dat de basgitaar zijn intrede deed in mijn electronische muziek. Ik had toen ook enkele bevriende muzikanten uitgenodigd. Het was wederom een fijne avond. Of dat er ooit terugkomt. Goh het zit in mijn achterhoofd en volgend jaar zou het 10 jaar geleden zijn...

Er zijn in Mechelen heel wat culturele projecten, niet alleen Maanrock en zo, Bruist Mechelen nog steeds op cultureel vlak?
Jawel hoor, eigenlijk wonen er veel mensen die een warm hart hebben voor cultuur in Mechelen. Maanrock is altijd een gratis festival geweest en de Dijlefeesten hebben altijd een avontuurlijke line-up gehad. Ik vind altijd mijn gading wel.  Even een speciale dank aan de mensen van Mind Your Head en In Utero om van Mechelen de plek te maken waar je nieuwe muziek  kan vinden die stevig buiten de lijntjes kleurt. En dan ook de moment dat je in je eigen cultuurcentrum naar Christian Fennesz of naar Hildur Gudnadottir & Johan Johansson kan gaan kijken. Dan weet je dat je goed zit  En dan heb ik het alleen nog maar over muziek.

Ik heb veel contacten via Nona in Mechelen (ik weet niet of ik die naam goed schrijf) een cultuurhuis dat soms jazz programmeert. Interesse daarin eigenlijk, in jazz?
Jazeker. Jazz is een specialleke. Voor mij betekent het “Laat je niet vastzetten in regels” en mensen die dat heel goed konden uitleggen waren, Miles Davis, John Coltrane, Charles Mingus en (voor mij als bassist uiteraard) Jaco Pastorius. Die laatste heeft voor mij de puzzelstukken bij elkaar gelegd. ‘Honestly Solo Live’ is een opname van Pastorius's solo performances terwijl hij een tournee deed in Europa samen met Birelli Lagrene. Het jaar voor hij in Florida stierf. In die performances legt hij een uiterst brede dynamiek, gaande van uiterst ingetogen tot oerend hard. En een ingenieus gebruik van techniek. Distortion, Flanger, maar ook een Delay unit die hij op infinite repeat zet waardoor hij voor zichzelf een ritmische backdrop maakt om bovenop te soleren.
Aha, dacht ik, dat kan ik ook gebruiken. Enter the Bassguitar in Distant Fires Burning.

In 2011 zag ik je ook optreden op 'Dylebient' als basgitarist van Distant Fires Burning. Zijn er nog plannen bij die band?
Jazeker, dat was trouwens het allereerste live optreden van Distant Fires Burning. Het project is nooit stopgezet, integendeel. In 2012 werd ik vader en toen werden de meeste muziekprojecten in de kast gezet. Ik heb een voltijdse job en dat en mijn vaderschap kregen toen even de prioriteit. Ik was toen nog steeds bassist bij The Hindu Needle Trick, dus ik kon mijn muzikaal ei nog wel kwijt.  
Het is pas rond 2017 dat ik met Distant Fires Burning terug de draad opgepakt heb. Met de release van een paar outtakes van 'Build in Me' in 2016 kwam de zin terug. En sinds dan is de Bas de primary soundsource geworden. Dat resulteerde dan in 2018 in het album ‘For The Love Of... voor Audiobulb Records. Heel wat vruchtvolle samenwerking met o.a. Dirk Wachtelaer (mede Mechelaar), Seigo Aoyama (labelbuddy uit Japan), Peter Verwimp (Ashtoreth),  Ronald Mariën (Stratosphere) en Serge Timmers (Misantronics).
Met die twee laatste heb ik een groep uit de grond gestampt Synchyse. Dit naar aanleiding van een gezamenlijk optreden dat we hadden op Jazzblazzt in Neeritter samen met Minus Pilots. Dat was een gedenkwaardige avond. Met Synchyse hebben we al drie optredens achter de rug. Het is in de eerste plaats fun.  
Wat betreft Distant Fires Burning gaat het momenteel hard. Ik ben aan een nieuw album bezig, heb verschillende projecten op stapel , waaronder een bassbient-album met drie bevriende bassisten. (Het klinkt momenteel al fenomenaal goed) en een paar remixen die binnenkort gereleased worden. Uiteraard hakt de coronacrisis er momenteel bikkelhard in. Aangezien ik nog voltijds werk als maatschappelijk werker en het momenteel toch significant drukker is dan anders, is er momenteel weinig tijd om met muziek bezig te zijn. Mijn huidige projecten lopen daardoor wat vertraging op. Dit terwijl voor andere muzikanten alles nu in een versnelling terecht komt. De drie bassisten hebben gelukkig geduld en mijn nieuw album gaat niet lopen, he!

Je speelde ook een tijdje bij The Hindu Needle Trick , in 2013 heb ik jullie voor het eerst (en helaas laatst) live gezien. Je bent toen moeten stoppen met bas spelen? Of heb ik het mis?
In 2016 ben ik inderdaad helaas moeten stoppen omdat er een lichte vorm van Carpaal Tunnelsyndroom werd vastgesteld bij mij. Het advies was toen om even de basgitaar ter ruste te leggen en af te wachten hoe dit evolueerde. Ik heb toen het advies gekregen om mijn basspel aan te passen en Distant Fires Burning was daarvoor het experiment bij uitstek. Ik heb me nu een andere manier van spelen aangemeten. Een die minder belastend is voor de hand.

Hoe is het eigenlijk met The Hindu Needle Trick?
Hah, goed! De mannen staan op de rand van een nieuw album. Het was indertijd een moeilijke opdracht een opvolger te vinden, maar ik denk dat ze met Rik (Lenaerts), wel echt iemand gevonden hebben die hen nog verder kan brengen. Hun album ‘Animal Life’ was toen al opgenomen met Rik en, miljaar, da's toch ne knaller. Eind vorig jaar hebben ze nog een Live-album uitgebracht en als je't aan mij vraagt The Hindu Needle Trick is toch een band die je live moet meemaken. Dus zoek je een goede introductie, dat Live-album moet je hebben.   Roel is echt ne krak in muziek schrijven die in je hoofd blijft zitten. Op dat vlak steekt het wel dat ik dat momenteel niet samen met hem aan het doen ben, maar daar moet dus snel verandering in komen!! ;-)
Tegenwoordig doe ik voor de mannen een beetje de digitale distributie via T(H)NT records (dochterlabel van mijn eigen Doorchaser Records). Zeer low-profile. Dat is gegroeid uit het feit dat ik voor Distant Fires Burning al een deal had met een aggregator. En The Hindu Needle Trick kon daar gerust bij. Ik betaalde toch al. Daar horen dan ook gerust een paar andere muzikale vrienden bij zoals Rootman J & The Zionyouth Crew, Irie Lion, Mark Sinatra, Rollmops en Hassurbanipal. Maar ik heb deze maand een demo binnengekregen die verdorie vonken gaat maken. Daar wil ik precies wat meer effort insteken als label, dus daar ga je op korte termijn nog iets van horen!

Ik heb je ook leren kennen via diezelfde ambient projecten. Zitten er nog in de koelkast naar de toekomst toe? Zo ja welke?
Allereerst het nieuwe album waaraan ik aan het werken ben. Het zal terug meer synthesizers bevatten. Met uiteraard terug die bewerkte basgitaarsound.  Voor Distant Fires Burning is het zeker waard te vermelden dat ik een samenwerking heb met Seigo Aoyama uit Japan. Op ons eigen tempo zijn we tracks aan het maken en we hebben momenteel al een half album vol. Onze eerste track samen is trouwens gereleased op deze compilatie voor het goede doel: https://elmc.bandcamp.com/album/nature-of-chaos-vol-ii
Daarnaast kijk ik heel hard uit naar het resultaat van ons Bassbientproject. We proberen met 4 bassisten een album te maken met alleen de basgitaar als een soundsource. Distant Fires Burning-gewijs zijn effecten uiteraard toegelaten en van hetgeen ik tot op heden al binnengekregen ben ik al wild-enthousiast. 

Of zijn er eventuele andere projecten waar je aan bezig bent?
Allereerst met mijn maat Pieter ben ik traag maar gestaag bezig aan een 2questionmarks album.  Ik heb nog altijd mijn The Mental Attack project dat nog niet stopgezet is. Heel sporadisch sijpelen daar oude tracks van boven zoals in deze compilatie: https://elmc.bandcamp.com/album/egregore
Maar er zijn ondertussen al een paar nieuwe tracks, daar komt misschien nog een nieuw album van, we zien wel. Met Synchyse, hakt de Coronacrisis er dik in. Wij zijn op ons best als we samen zijn en een jam opzetten, daar komen altijd nummers uit. Dus ja de moment dat de voorwaarden wat versoepeld zijn en het terug kan, spreken we terug af.

Als muzikant ben je van enorm veel markten thuis, zijn er nog dingen die graag zou doen, en die je nog niet hebt gedaan?
Iets vooropgesteld heb ik niet echt. Ik laat meestal gebeuren wat op me afkomt. Een paar dingen die al een paar keer door mijn achterhoofd gegaan zijn is dat ik misschien terug meer mijn stem ga gebruiken. Of dat ik in de toekomst misschien iets met Reggae (een andere passie van mij) ga doen.

Door die corona crisis ligt alles wat cultuur en muziek betreft stil, ik veronderstel dat het bij jou voornamelijk een hobby is (sorry als ik het verkeerd heb), maar hoe ga je daar als muzikant maar ook als mens mee om? Want je hebt ook een gezin. Ik herinner me nog de geboorte van je dochter …
Inderdaad Mijn muziek is mijn hobby. Dat is indertijd een bewuste keuze geweest, maar een waar ik absoluut nog steeds geen spijt van heb. Mensen helpen doe ik graag en mijn huidige job als maatschappelijk werker is daarvoor de job bij uitstek. En ja ik ben vader van een dochter van 8 en ik zie haar en mijn partner onnoemelijk graag. Luister maar naar “For The Love Of...”.  Muziek neemt dan ook qua prioriteit de derde plaats in. Ik heb nooit de keuze gemaakt om daar mijn beroep van te maken. Dat geeft dat ik inderdaad ook minder tijd heb om erin te steken. Respect voor diegenen die de keuze wel gemaakt hebben want die hebben echt een paar ander katten te geselen nu. Zelfs voor de crisis, toen de overheid besliste om de schaar te zetten in cultuur. 
Ik zie met lede ogen aan dat veel mensen binnen de cultuur hieraan ten onder gaan. Ze hebben na de kaakslag de doodsteek gekregen Dit geeft natuurlijk dat ik en mijn gezin in deze crisis niets te kort komen. Als maatschappelijk werker voor een openbaar bestuur ben ik een essentiële werker, dus ik ben heel de crisis door blijven werken. Zo ook mijn partner als zorgmedewerker. Bij de armsten onder ons brengt deze crisis enorm veel miserie en eerlijk gezegd is dat hetgeen het vaakst door mijn hoofd is gegaan tijdens deze crisis. Het zijn schrijnende situaties die we tegenkomen.

Je dochter groeit op met muziek om haar heen, is zij ook gegrepen door de microbe?
Ik probeer dat bewust niet te pushen. Maar het stemt me plezierig dat er op een af andere manier altijd muziek in huis is. Dan hoor ik gezang uit de badkamer, of hoor ik ineens de kap van de piano opengaan gevolgd door een uiterst gewaagd maar creatief deuntje en dan denk ik: “Jawel, daar is die microbe!”En dan begin ik te glimmen van trots!

Kan deze crisis, denk je, geen nieuwe of andere deuren openen wat muziek beleving betreft. Ik heb ergens iets gezien van een streaming festival. Persoonlijk ben ik geen voorstander. Wat is jouw mening?
Als je 't mij vraagt , liever live een optreden bijwonen dan een streamingfestival. Maar eerlijk gezegd die drive-in festivals, neen da's compleet de verkeerde kant opgaan. Als er iets is wat ik hoop dat er uit deze crisis komt, is dat we samen wat meer bij de natuur stilstaan en die dingen laten die onze omgeving slechter maken.    
Neen dan is streaming the best of the worst. Ik heb ondertussen al tweemaal betaald om een streamingconcert mee te maken, live in mijn zetel met de headphones. En uiteraard dat lekker donker biertje! Dat heeft op zich ook wel iets, maar dat gaat meer aan het genre gelegen hebben.

Zal de muziek en cultuur deze crisis eigenlijk overleven denk je, en hoe? want ik zie ook geen concerten komen in het najaar.. .
Ik heb hier een heel slecht oog in. De crisis heeft er zo hard ingehakt, dat ik vrees dat daar verscheidene artiesten, organisaties compleet aan ten onder gaan. Ik merk dat op mijn werk en op zich is dat een goede graadmeter. Er hebben zich duidelijk meer artiesten tot het OCMW gewend dan anders.
Hoe moeten we daar uit geraken? Ik denk dat dat bovenal bij ons als consument ligt eerder dan bij de overheid (dit vanuit de donkere gedachte dat de cultuursector het van hen toch niet gaat krijgen). Ik denk dat we af moeten van het idee dat muziek gratis is. Dat is niet correct een brood ga je ook niet gratis halen bij de bakker. Dat is een scheeftrekking van jewelste. En stel je eens een wereld zonder muziek voor?

Mijn laatste vraag. Je bent nog actief met muziek bezig, waar en hoe kunnen de mensen jouw projecten ondersteunen? Door aankoop via bandcamp of zo? Geef gerust enkele links
Mijn muziek is wel te vinden op de meeste streamingsites, maar de bandcamp is op dat vlak toch wel de meest rewarding.
https://distantfiresburning.bandcamp.com
https://distantfiresburning-ab.bandcamp.com/album/for-the-love-of
https://elmc.bandcamp.com/album/nature-of-chaos-vol-1 (Charity compilation)
https://elmc.bandcamp.com/album/nature-of-chaos-vol-ii (Charity compilation)
https://stratosphere2.bandcamp.com/album/collaborations-i (Een fantastisch album waar ik
aan mocht meewerken)
https://thehinduneedletrick.bandcamp.com/ (de mannen!)
De Labels:
https://www.facebook.com/DoorchaserRecords
https://www.facebook.com/THNTRecords
https://www.facebook.com/7LOWRecords

pics homepag @Jef Wellens (Dylebient 2011)