Nordmann - We deden niets nieuws, maar we waren er wellicht - samen met o.a. STUFF - op het juiste moment op de juiste plaats

De Gentse formatie Nordmann is in de loop der jaren uitgegroeid tot een fenomeen in ons land en ook daarbuiten. Sinds 2012 heeft de band voldoende zijn stempel gedrukt op de muziek; op uiteenlopende, eigenzinnige wijze, weet Nordmann bij elke plaat opnieuw vriend en vijand te verrassen. Na een vrij lang pauze komt nu eindelijk een nieuwe schijf op de markt ‘In Velvet’. Het leek ons een goed idee de band eens te vragen naar de verwachtingen, hoe ze terug kijken op al die jaren, maar vooral naar de toekomst. We hadden een gesprek met Mattias De Craene en Dries Geusens in WERF in Gent.

Nordmann bestaat sinds 2012, maar in jullie achtjarig bestaan hebben jullie al een mooi parcours. Als je terugkijkt op al die jaren , wat waren de hoogte- en dieptepunten
Mattias: Dieptepunten waren er eigenlijk niet. Hoogtepunten zeker en vast. Neem nu onze drie platen die we hebben uitgebracht, ok er lag wel wat tijd tussen de tweede en de derde die er nu uitkomt maar dat komt doordat we met andere projecten bezig waren. We hebben met Nordmann dus een parcours afgelegd waar we eigenlijk heel tevreden over zijn.

In 2014 won de band zilver op HUMO’s rock rally; opende dat deuren naar een ‘meer groter publiek’ buiten jullie – laat het maar stellen – eigen comfortzone
Dries: Dat heeft zeker deuren geopend, zeker voor wat de promotie naar onze eerste plaat betreft. Het heeft gezorgd voor meer mogelijkheden en samenwerkingen. We hebben met die eerste plaat ook op veel uiteenlopende plaatsen kunnen spelen door die HUMO’s rock rally.

Wat me vooral opvalt, jullie muziek is niet echt mainstream maar toch zijn jullie op een rally die toch eerder mainstream tewerk gaat, zo hoog geëindigd. Hadden jullie dat verwacht eigenlijk?
Dries: We hadden dat helemaal niet verwacht, vandaar dat we toen zonder enige stress hebben kunnen spelen. Voor ons was het al fantastisch dat we geselecteerd waren. Eigenlijk is dat een periode die we hebben afgesloten, een mooie periode. Maar we focussen ons nu eerder op de toekomst i.p.v. wat achter ons ligt, dus we zijn daar nu niet meer mee echt bezig.

Jullie worden al te vaak in dat hokje ‘jazz’ geduwd. Uiteraard zit er jazz in Nordmann. Maar hoe sta je zelf tegenover het gegeven jazz. Wat is jazz volgens jullie en op welke wijze past het wel in het Nordmann plaatje?
Mattias: We proberen gewoon zoveel mogelijk stijlen te combineren. Of dat nu jazz is of Instrumentale pop muziek is , maakt bitter weinig uit. We laten daarbij vooral ons hart spreken. Er zijn zoveel genres waar we naar luisteren, en dat brengen we samen in Nordmann. Jazz is daar een onderdeel van, maar één van de vele.

Het is voor mij persoonlijk niet belangrijk hoor, maar als je op de radio wil komen, vraagt de promotor toch snel welk genre jullie brengen. Maar goed, laten we het over de nieuwe plaat hebben. Ik heb de nieuwe plaat nog niet beluisterd, wat mogen we deze keer verwachten? Iets bijzonders waar we moeten aan denken vooraleer we hem aanschaffen?
Mattias: Het is helemaal anders toch, de invloeden uit het verleden blijven er nog wat inzitten. Maar we zijn toch een heel andere weg ingeslagen. Bewust eigenlijk.
Dries: Het is ook meer een studio album dan een live album zoals we vroeger hebben gemaakt. We hadden daardoor meer ruimte om apart iets te doen met de muziek. Er is elektronica bijgekomen: dat was op onze vorige albums niet het geval.

De vorige plaat was iets donkerder?
Mattias : Ik denk eerder dat deze nieuwe plaat wat donkerder is. Een heel ander soort donker misschien, eerder melancholie.

Jullie muziek is ook zeer filmisch vind ik. dat hebben jullie nu ook letterlijk toegepast; de film noir ‘Dementia/Daughter of Horror’ uit 1955 hebben jullie van filmmuziek voorzien. Hoe is dat meegevallen? Zijn er nog plannen in die richting?
Dries: Dat was een specifieke opdracht die we hadden gekregen van De Bijloke.  Het was heel interessant en fijn om te doen, maar er zijn voorlopig geen plannen in die richting.

Heeft de titel ‘In Velvet’ een bepaalde betekenis. Of moeten we er niet teveel achter zoeken
Dries: Onze muziek is zachter, warmer, meer afgerond geworden. Het echt ruwe is er wat uit. We vonden daarom dat de titel ‘In Velvet’ heel goed past bij dit nieuwe album, en het is eigenlijk afkomstig van een (werk)titel van één van de nummers op de plaat.

Het artwork is ook iets speciaal.  Waar hebben jullie die kunstenaar gevonden? En betekent het iets speciaals … Alvast een mooie hoes
Mattias: Het artwork en de foto’s zijn gemaakt door Tobi Jonson, een bevriende artiest uit Gent. De hoes heeft iets mystiek, nodigt je uit om voor even in een andere wereld te stappen.
Dries: Het is trouwens de hand van onze producer Jasper Maekelberg.

Wat zijn jullie persoonlijke verwachtingen over deze nieuwe plaat eigenlijk?
Mattias: De verwachtingen zijn uiteraard dat onze fans de nieuwe plaat goed vinden. En dat we, hopelijk, toch ook een ander, nieuw publiek kunnen bereiken hiermee. Dat zou prachtig zijn, omdat we toch een andere kant zijn uitgegaan dan men van ons gewoon is eigenlijk. We hopen dus vooral veel mensen aangenaam te verrassen.

Ik veronderstel dat er ook voor jullie bepaalde plannen in het water zijn gevallen door deze corona crisis? Welke?
Dries: Niet specifiek wat Nordmann betreft, behalve ons optreden op Gent Jazz. Er waren ook gesprekken over een concert op Pukkelpop. Er zijn dus wel enkele optredens niet kunnen doorgaan. Maar wat Nordmann betreft, viel het dus best mee. Voor onze andere projecten was het in sommige gevallen heel erg: de soloconcerten van Mattias en met Dijf Sanders zijn allemaal geannuleerd of verplaatst.

Hoe ga je met zo een crisis om als muzikant (maar ook als mens)? Jullie leven van de muziek?
Dries: We kunnen niet leven van onze muziek. Maar eigenlijk heb ik veel dingen kunnen doen in huis en veel tijd kunnen doorbrengen met mijn dochter. Of heel intensief aan muziek werken. Wat invulling betreft ligt dat voor iedereen anders, sommige mensen hebben het daar moeilijker mee dan anderen.

Wat zijn de verdere plannen, gaan jullie ook op toer om de plaat voor te stellen?
Mattias: Na de release zijn er zeker optredens gepland. O.a.
31/10 Handelsbeurs Concertzaal
07/11 Cactus Muziekcentrum
16/11 Het Depot
Zie onderaan interview voor meer data

Naast Nordmann zijn jullie met andere projecten bezig (Mattias bracht bijvoorbeeld een solo plaat uit). Er is ook Milk Factory; hoe combineren jullie dat allemaal?
Mattias: We gaan uit van het feit dat Nordmann ons hoofdproject is, en voor de rest is het goed plannen met elkaar, goede afspraken maken dan lukt dat zeker.
Dries: Er is veel overleg tussen ons management en de boekers van die verschillende bands, dus dat komt meestal goed.

Wat zijn de verdere ambities van de band? En van jullie als muzikant apart eigenlijk
Mattias: Op zich vooral dat we kunnen blijven mensen raken met onze platen. Misschien ook op een of andere manier een voet aan de bodem zetten in het buitenland, Nederland en Duitsland of zo. Zou prachtig zijn. We hebben wel eens in het buitenland gespeeld, vooral Nederland en enkele keren in Duitsland, maar hopen dat dus vooral wat meer te kunnen doen. Gewoon verder blijven evolueren als band , en vooruit kunnen blijven gaan.

Bepaalde landen die jullie voorkeur genieten?
Mattias: Ik zou graag naar Japan gaan. De UK is ook een soort bakermat uiteraard wat muziek betreft.

Om af te sluiten zou ik het toch nog eens over de nieuwe plaat hebben. Zijn er bepaalde songs die jullie bewust naar voor hebben geschoven om deze plaat te promoten?
Dries: In aanloop naar de release van het album hebben we drie singles uitgebracht: “Cascade(s)”, “Star-Fluff” en “Cryptonym”. De keuze voor deze nummers hebben we overlegd met ons platenlabel (Unday) en ons management (ART-SPOT.BE). Het zijn 3 tracks die een mooi beeld geven van de nieuwe sound.

Een vraag waar ik al lang mee worstel. Kunnen jullie stellen dat jullie samen met bijvoorbeeld STUFF een vernieuwende wending hebben gebracht. Ondertussen zijn er veel Nordmann’s en STUFF’s opgestaan , heb ik de indruk
Mattias: We deden niets nieuws, maar we waren er wellicht - samen met o.a. STUFF - op het juiste moment op de juiste plaats. Dat vooral. Heeft dat een invloed gehad op andere bands? Gaan we ons niet over uitspreken, maar er is zeker en vast de laatste jaren een heel nieuwe lichting aan (jonge) jazzmuzikanten opgestaan in België.
Dries: Jazz heeft eigenlijk nog nooit zoveel pers en media-aandacht gekregen, wat alleen maar toe te juichen is.

Een vraag die ik me ook stel, je ziet dus veel bands in Gent naar boven komen, in jullie stijl? Zit er iets in het water in Gent
Dries: Ik ben niet in Gent geboren, maar uit Limburg naar Gent afgezakt. Er is zeker een mentaliteit in Gent van samenhorigheid. Bands die naar andere groepen gaan kijken. Maar er is ook een circuit in Brussel en Antwerpen, dus niet enkel specifiek in Gent.

Ik ben dankzij dit gesprek zeer benieuwd naar de nieuwe plaat.  Heb je nog opmerking naar onze lezers toe
Mattias: Koop de plaat, luister er naar en geniet er vooral van. Meer vragen we niet.

31/10, Handelsbeurs, i.s.m. Democrazy (concerten om 19u en 21u), Gent
07/11, Close Encounters, Cactus Club, Brugge
12/11, Trix, Antwerpen
14/11, Muziekcentrum Track, Wilde Westen, Kortrijk
16/11, Het Depot, Leuven
20/03, Kunstencentrum Nona, Mechelen

More TBA - art-spot.be/nordmann