logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Depeche Mode - ...
Depeche Mode - ...

His Trust Fund - Ik hoop dat deze plaat een begin is om ook de trouwe volgers te vinden die ons blijven koesteren Aanbevolen

Geschreven door - -

His Trust Fund - Ik hoop dat deze plaat een begin is om ook de trouwe volgers te vinden die ons blijven koesteren

His Trust Fund is het geesteskind van songwriter Philippe François. De man is al ruimschoots 18 jaar met muziek bezig en speelde bij verschillende bandjes waaronder The Bony King Of Nowhere. His Trust Fund’s eerste EP kwam in het najaar 2018 uit en de band stelde deze voor in De Studio (Antwerpen), Het Bos (Antwerpen) en Cactus Club (Brugge).
Eind januari brengt His Trust Fund een gloednieuwe schijf uit ‘The Free Market Love You’. Een plaat waar Philippe zijn adoratie voor zijn helden uit de doeken doet, en die bedekt met de nodige melancholie.
We hadden hierover een fijn gesprek met Philippe , en uiteraard werden ook de toekomstplannen uitgerold.

His Trust Fund bestaat al enkele jaren en heeft o.a. een EP uitgebracht. Hoe is alles begonnen?
Het is eigenlijk begonnen toen ikzelf een gitaar heb opgepakt circa 18 jaar geleden. Ik heb toen bij verschillende bandjes gespeeld waaronder The Bony King Of Nowhere helemaal in het begin. Door die ervaring is de interesse beginnen groeien om zelf een band op te richten. Dat is ondertussen tien jaar geleden. En dan ben ik met de gitarist Menno, die nog steeds in de band zit, begonnen met ‘His Trust Fund’.

Wat waren de hoogtepunten tot nu toe?
Ons release concert in De Studio vond ik zeer fijn. Eigenlijk hoop ik dat deze plaat die we nu uitbrengen een hoogtepunt mag worden, daar gaan we voor.

Je laat je omringen door top muzikanten, hoe hebben jullie elkaar gevonden?
Dat was een proces van lange adem. De gitarist heb ik meer dan tien jaar geleden al gevonden. Dan zijn er twee andere contrabas spelers geweest voor ik bij de huidige ben terecht gekomen. Het is allemaal verlopen via vrienden die ik ondertussen al had binnen de muziekwereld.

Ik heb gelezen dat met de release van ‘The Free Market Loves You’ een jongensdroom in vervulling gaat
Misschien dan eerder een tienerjongensdroom, doordat ik op mijn 15ste weinig zin vond in het leven, maar wel veel zin vond in het luisteren naar artiesten als Bob Dylan, Neil Young, Creedence Clearwater Revival en dergelijke. De muziek van mijn vader eigenlijk. Allemaal gitaar gebaseerde muziek.  Ik heb hiervoor dan ook een enorme adoratie opgebouwd door de jaren heen. Sindsdien is die wens er altijd geweest om dit soort album te kunnen uitbrengen.

‘The Free Market Loves You’ is ook een eerbetoon van een idealistische romanticus aan de liberale meritocratie die je  grootgebracht heeft, lees ik in de biografie. Kun je daar meer over vertellen?
‘Meritocratie’ is een samenleving waar mensen worden beloond naar gelang hun kunde en vaardigheden. Ik heb het altijd een beetje moeilijk gehad hoe de wereld gestructureerd is geweest. Ik ben op dat vlak een idealist, je kunt je ertegen verzetten maar je kunt je niet buiten die wereld denken. De titel van de plaat is dan ook enerzijds oprecht, anderzijds ook sarcastisch. Ik ben bijvoorbeeld zeer blij met de kansen die ik krijg, dat is niet altijd evident. Maar tegelijkertijd stel ik me daar heel veel vragen bij.

Betreft kansen krijgen , zou het niet gemakkelijker zijn om in de UK of Amerika te wonen i.p.v. in België om deze plaat aan de man te brengen? Vooral wat het financiële plaatje betreft?
Ja, maar tegelijkertijd is er daar dan ook veel meer concurrentie. En het is ook vaak lastiger leven in die landen denk ik, vooral als je naar onze sociale zekerheid kijkt , die vind je nergens anders. Daar heeft de lagere klasse het veel slechter dan bij ons. Net door die sociale zekerheid die je daar niet hebt. Of heel weinig. Ik hoop dat mijn muziek echter internationaal genoeg zou moeten zijn om ook daar via ons land voet aan de bodem te krijgen.

In je  nummers gedenk je de oeuvres van Paul Simon, Bob Dylan, Nina Simone, Caetano Veloso, … artiesten van een vervlogen periode, die jou nog steeds het meest naar de keel grijpen. Waar komt de adoratie voor deze artiesten vandaan?
Die adoratie komt inderdaad vanuit de platenkast van mijn vader. En ook van mijn moeder, al was dat daar dan de zachtere kant. Als 15-jarige prikkelde me dat enorm, en nu nog steeds eigenlijk. Je krijgt een vakmanschap bij die artiesten dat je nu minder ziet; om een voorbeeld te geven Bob Dylan was een folk zanger die later meer pop muziek is beginnen brengen. Het heeft er ook voor gezorgd dat roots muziek geen echte roots meer is, alles is globaal geworden. Het is ook iets dat niet meer echt mogelijk is , en net dat verleden toen het wel mogelijk was , sprak en spreekt me nog steeds aan dus.

Ik vind het wel opmerkelijk dat je naar de platenkast van je ouders teruggrijpt, ik herinner me als ik 15 was dat ik me eerder daar tegen afzette door bijvoorbeeld punk te luisteren?
Dat heeft ook een grappige voetnoot, want toen zei mijn vader ook ‘’zet die muziek eens af’’ (haha) Ik luisterde ook naar andere dingen zoals bijvoorbeeld Rage Against The Machine, Nirvana en zo. Maar ik las ook in interviews dat Kurt Cobain bijvoorbeeld fan was van Neil Young tot David Bowie. Om maar te zeggen dat het bij mij ook zoiets is.

Wat me opvalt, ik hoor een vleugje Leonard Cohen en Jeff Buckley, vol weemoed die mijn hart intens verwarmt. Zoals enkel artiesten van dat kaliber dat kunnen. Bewuste keuze?
Leonard Cohen is zeker mijn held, ik vind hem één van de grootste dichters van de vorige eeuw.. Ik vind dat ook een heel aimabele mens , of hij dat is geweest voor zijn omgeving laat ik in het midden. Maar zijn interviews zijn zeer inspirerend. Zijn muziek en teksten leunen ook dicht aan bij zichzelf. Iets heel persoonlijk, en dat spreekt me enorm aan. En dat is het bij mij ook, een heel persoonlijk verhaal eigenlijk.

Er schuilt eveneens een verdoken melancholie in de muziek vind ik
Dat is gewoon een gevoel dat nauw aansluit bij wie ik ben. Ik ben zeer melancholisch van aard, zonder meer. Ik denk graag na, soms teveel zelfs. Ik ben ook iemand die daar soms moedeloos door word. Dat is dus eigenlijk gewoon wie ik ben. Ook al geef ik die indruk niet direct, dat is wat zich afspeelt in mijn onderbewustzijn.

Heb je al reacties gekregen van mensen die al iets hebben gehoord van de plaat eigenlijk?
Buiten mijn vriendenkring niet veel eigenlijk, de plaat is wel verstuurd naar verschillende journalisten. Wat ik dan hoor via het promotiekantoor is dat het wel goed ontvangen wordt. De laatste concerten die we hebben gespeeld , kwamen veel van die nieuwe nummers in voor, en die werden toen ook goed ontvangen dus ja.

Wat zijn uw persoonlijke verwachtingen eigenlijk?
Ik hoop toch vooral op een groter bereik met deze plaat dan met ons vorige album. We hebben ook meerdere singles uitgebracht, we worden ook soms gedraaid op Radio 1 op een programma ‘Belpop late night’. Het is al beter dan niets. Ik hoop dat het vooral een navolging heeft. Om maar te zeggen, als je kijkt naar het oeuvre van bijvoorbeeld Tom Waits. Dat zijn niet echt hit machines maar die hebben hun vaste fan base die hen trouw volgt, ik hoop dat deze plaat  een begin is om ook de trouwe volgers te vinden die ons blijven koesteren. En een eigen fan base te kweken.

Wat zijn, naast de release van dit debuut de eventuele plannen voor 2021?
We hebben een live stream in Trix om onze plaat voor te stellen, op 17 februari: https://www.facebook.com/events/noordersingel-28-2140-antwerpen-belgi%C3%AB/live-stream-his-trust-fund-trix-club/173332161205039/ .  De rest is allemaal koffiedik kijken dit jaar, het is moeilijk om echt iets te plannen zoals het er nu naar uitziet. De meeste dingen die we hadden zijn afgelast.

Subtiel heb ik het dus al even over de coronacrisis gehad, want ‘eventueel’ , maar zijn er plannen in het water gevallen eigenlijk?
Normaal gesproken speelden we in de Handelsbeurs, Gent, en ook dat is nu niet mogelijk. We hadden ook graag in De Studio een release concert gehad, maar dat valt allemaal niet te regelen nu. We weten niet wanneer alles weer van start gaat.

Om op die streaming verder te gaan, ‘het nieuwe normaal’? Hoe sta je er tegenover?
Het is een oplossing, maar het nieuwe normaal liever niet. Ik zou dat dus heel jammer vinden. Het is een wederzijdse kruisbestuiving, publiek is een essentieel onderdeel van optredens. Je hebt die nodig. Om maar te zeggen je hebt een publiek van 600 mensen, tijdens een streaming concert weet je gewoon niet of die er zijn. Je mist gewoon de fysieke aanwezigheid van die mensen. Ook als publiek, je moet wachten en wat weet ik veel. Er is gewoon iets uniek van een concert beleving dat je nooit via streaming kunt creëren.

De impact van die streaming, ook van Spotify en sociale media is steeds groter. Heeft het dan eigenlijk nog zin om platen uit te brengen denk je?
Ja, mijn muziek staat ook op spotify. Maar ik heb nog altijd iets in handen, een plaat die je moet omdraaien en zo. Ook het geluid is toch heel anders dan via streaming. Ik denk dat er toch nog een behoefte bestaat bij mensen.

Sommigen zeggen dat het zorgt voor een rust moment waardoor ze meer beginnen muziek schrijven? En hoe zit dat bij jou?
Misschien zorgt het wel bij sommigen voor een zeker rustpunt, minder chaotisch en hectisch doordat ze meer tijd hebben, maar ook daar valt een kanttekening bij te plaatsen eigenlijk.

Hoe denk je persoonlijk dat de muziek en cultuur deze crisis zal overleven?
Ik kan me moeilijk voorstellen dat kunstbeleving niet zal zijn zoals het was. Het zou wel eens de onderlaag van de cultuursector zwaar kunnen aantasten. Het is erg moeilijk daar de vinger op te leggen. Ik vermoed dat er in de zomer een versoepeling van de maatregelen zal zijn, zoals vorig jaar, maar dat de grote evenementen pas in de zomer van 2022 van start zullen kunnen gaan. 

Om af te sluiten. Wat zijn je verdere ambities als muzikant en als band? Heb je een soort doel dat je wil bereiken?
Vooral zie ik al uit naar het uitbrengen van een tweede plaat eigenlijk. Een akoestische plaat eventueel, en ja… moest het weer mogelijk zijn terug kunnen toeren. Dat is al een ambitie op zich tegenwoordig.

Is er nog een opmerking naar de wereld toe?
Vooral dat mensen minder angstig zouden mogen zijn, er is een zeker angstklimaat. Je moet voorzichtig zijn met mensen die het moeilijk hebben. Het is ook niet niets uiteraard, er wordt ons iets essentieel menselijk afgenomen: het gewoon elkaar ontmoeten. Maar angst is geen goede raadgever.

Pics homepag @Dries Segers

Dankjewel voor het fijne gesprek. Hopelijk tot binnenkort, echt live ?

Aanvullende informatie

Gelezen: 772 keer