MEAU - Missie geslaagd in het veroveren van Belgische harten

Tijdens de rit naar Brussel, voor het concert van de Nederlandse componiste MEAU, zaten opvallend veel voetbalfans op de trein.  Toevallig ging op deze vrijdagavond de voetbalmatch België - Nederland door. Ook in de AB spanden vanavond de Nederlanders de kroon.
MEAU is door de release van de prachtige EP 'Kalmte' en de doorbraak hit “Dat heb jij gedaan” bezig met zichzelf ook in ons landje op kaart te zetten. In een al lang bij voorbaat uitverkochte AB Club deed ze haar eerste echte optreden in ons landje. We vreesden voor een overvloed aan zeemzoetigheid; maar kregen een gevarieerde set gevoelige en aanstekelijke nummers. Bovendien ontpopt MEAU zich tot een klasse entertainer, met een overtuigend charisma .

De eveneens Nederlandse singer-songwriter Amina (****) , een vriendin van MEAU,  kreeg haar Belgische vuurdoop. Ondersteund door een pianist, stond Amina zelfverzekerd te soleren. Ze ging de persoonlijke toer op en praat met haar publiek; de song “Basis” werd aan de ouders in de zaal voorgesteld; ze beschikt over een heldere, hypnotiserende  stem. Ze voelt het enthousiasme van de aanwezigen, opvallend veel jonge meisjes, die zich kunnen vinden in haar verhaal. Intimiteit heerste . Fijn concertje.

Dat is ook de manier waarop MEAU (*****) tewerk gaat, intimiteit en ingetogenheid wisselen mooi af met een dansbare groove. “Ouder”, “Kalmte” en “Tegen de Klippen” onderstrepen dit meteen, met een persoonlijk, pakkend verhaal vooraf.
De Nederlandstalige versie van “Drivers license” van Olivia Rodrigo - vertaald als “Rijbewijs”, en een zeer sterke versie van “Avond” van Boudewijn De Groot tonen haar talent wat MEAU aankan andermans songs te coveren; ze voegt er een meerwaarde aan toe.
Naast het gekende materiaal kwamen enkele nieuwe songs aan bod zoals “Helen”. Het werd laaiend enthousiast onthaald. Uiteraard gaat er ook veel aandacht naar de kristalheldere stem van MEAU en haar charismatische uitstraling.
Ze heeft goede muzikanten die haar omringen. Gitaarsolo’s snijden diep, de drumsalvo’s intrigeren en de pianotunes brengen de nodige gemoedsrust.
Na de pauze zit MEAU zelf achter de piano en brengt op haar eentje “Vrouwen onder ons”, waarbij ze haar uitzonderlijk talent als zangeres nog meer in de verf zet. Apotheose in de set hebben we met “'Dat heb jij gedaan” en “Afgesloten” door het publiek sterk mee gezongen.

MEAU is een sterke sing/songwriter , als het ware ‘een oude ziel in een jong lichaam’, die heel wat te vertellen heeft en het publiek weet te raken . Dit is pop ten top, met een dromerig tintje. Een troubadour in de Nederlandse taal.
MEAU en Anima wonnen hun ‘muzikale’ wedstrijd vanavond, net als in ‘t voetbal , het veroveren van Belgische harten. Onder de indruk waren we.
MEAU speelt nog op andere plaatsen, en doet ook enkele festivals aan waaronder Lokerse Feesten. Wij zijn er zeker van dat ze ook een volledige festivalweide zal ontroeren met haar sound , stem en charisma, omringd door muzikanten die haar muziek alleen maar aansterken.  Voor de volledige agenda van MEAU verwijzen jullie graag door naar de website: https://www.meauhewitt.nl/agenda/  

Tracklist:  Ouder//Kalmte//Tegen De Klippen Op//Rijbewijs (Olivia Rodrigo)//Weet//Helen//Avond (Boudewijn de Groot)//Blijven Rijden//Relativeren//Amsterdam (Nothing But Thieves)//Onbereikbaar//Kans//Als Jij Maar Bij Me Bent -
BIS -  Vrouwen onder ons//Dat heb jij gedaan//Afgesloten

Organisatie: Ancienne Belgique, Brussel

Als zangeres, songwriter en producer heeft Eva De Roovere de afgelopen twee decennia een indrukwekkend oeuvre opgebouwd. Ze hielp mee de Nederlandstalige pop op kaart te zetten. 'Hier en Nu!' onderstreept dit.
“Het jaar van de hond” opent de overtuigende plaat. Als een poëtische verhalenverteller, raakt ze op eenvoudige wijze. De song is mooi uitgediept en uitgekiend.
Net als Yevgueni  heeft Eva De Roovere geen grote woorden nodig; ze zingt over de gewone dingen van het leven ; je herkent de spiegel van jezelf hierin. “Dans het weg” is een aanstekelijk nummer. Ook de weemoed komt voldoende aan bod zoals op “Stroom” of “Koffie”.
Ze weet de luisteraar steeds opnieuw te betrekken in haar afwisselend songmateriaal .
“Spoorzoeker”, “Spijt” of “Vriend” hebben een poppy karakter. De heldere stem van Eva brengt gemoedsrust.
Eva De Roovere siert de betere Nederlandstalige pop, kleinkunst met haar  dagdagelijkse verhalen, als een echte troubadour. Eenvoudig en doeltreffend. Mooi album dus.

Tracklist: Het jaar van De hond 03:08 Niks meer vragen (meer niet) 02:56 Dans het weg 02:55 Stroom 02:45 Koffie 02:55 Spoorzoeker 02:59 Spijt 03:19 Vriend 03:26 De Kleine dingen 03:05 Aan/Uit 02:14 Godgeklaagd 03:27 Hier en Nu 03:02

In januari 2021 nam Eliott Knuets zijn eerste album op samen met Olivier Collette (piano), Sam Gerstmans (contrabas), Daniel Jonkers (drums), Stéphane Guillaume (tenorsax, sopraan en fluit) en Peter Hertmans (gitaar).
Datzelfde jaar werd Eliott door Wynton Marsalis uitgenodigd om te spelen in de Dizzy's Club in New York. Vanwege het coronavirus vindt de sessie in streaming plaats. Enkele maanden later werd hij ook uitgenodigd door the BJO (Brussels Jazz Orchestra) om enkele stukken te spelen met de beroemde bigband.
Kortom , deze jonge, talentvolle jazz componist en muzikant is aan een helse rit bezig in het jazzgenre.
De pas 18 jarige Eliott is wat men noemt ''een oude ziel in een jong lichaam'' , een talent in volle ontbolsterende fase. De man ademt het soort jazz uit van de jaren '50 en brengt de nodige hedendaagse jazz elementen aan. Dat maakt hem een bijzonder muzikant.
Uiteraard laat hij zich goed omringen, de muzikanten vullen zijn warme, groovy gitaarlijnen perfect aan. “Circles” en “Eliotism” zetten de toon .
Eliott Knuets speelt alsof hij reeds twintig jaar ervaring heeft. Luister maar eens naar het meesterlijke “Into the storm” ; je hoort muzikanten uit het rijkelijke verleden de revue passeren. Ook “The Ril Cat” of “Happy Tune” kun je moeiteloos hieronder plaatsen .
Dit is een heel overtuigend Plaatje geworden . Samen met z’n muzikanten drukt hij z’n stempel op de huidige globale jazz.

Tracklist: Circles 05:51 Eliotism 06:01 Bounce 07:48  Last Goodbye 07:18 Into the storm 07:35 Stranger Feeling 08:04 The Ril Cat 06:11 Hymn of hope 06:08 Happy tune 06:28 Maêl 03:39

H is een black metal band uit Italië, geboren met het idee om iets extreems te creëren dat zowel bij hun muzikale inspiratie als bij hun traditie past. De band bestaat uit C. en R (meesterbrein van de eenmansband ERGOT via ATMF), samen hebben ze alle muziek geschreven en pasten hun teksten aan in de samenwerking met twee andere sessiemuzikanten op drums en bas. H is al bezig van 2015, maar het debuut is pas nu uit.
De hoes, een overdosis aan helse taferelen, doet vermoeden dat we hier een rituele verbranding van maagden gaan voorgeschoteld krijgen die worden geofferd aan de ‘Duivel himself'.
De sound van 'Dominus Draconis' is zeker en vast fantasieprikkelend, er zitten bovendien voldoende occulte elementen in om ons bij de les te houden.
Origineel klinkt het allemaal niet echt, maar wie houdt van die typische Black Metal waarbij elke riff en oerschreeuw aanvoelt alsof donkere klauwen vanuit die Hel je de keel dichtknijpen, vindt hier zijn dada. Elke song heeft zijn belang en het is dan ook het totaalplaatje dat telt.
De band gaat duidelijk in op het buikgevoel van de luisteraar; een donkere walm van verschroeiende riffs sidderen door je lijf; met angstzweet ondergaan we die muzikale trip.
Een confrontatie met je eigen demonen .
Dit is Black metal op z’n best en sterkst, door z’n aparte sound en de griezelige en angstaanjagende taferelen,

Tracklist: XVI, II - Mors Omnia Solvit        04:29 XVII, III - Dominus Draconis             04:10 VI, XII - Il Sesto Sigillo   04:31 XVIII, VIII - Bruciata dal Fuoco         04:43 IX, VII - Locuste dall'Abisso 03:52 VIII, I - Il Silenzio nel Cielo   05:04 XXI, VIII - La Seconda Morte            06:51

Maida Rose bestaat uit de Nederlandse singer-songwriters Roos Meijer en Javièr den Leeuw, die naar verluidt ruim vijf jaar hebben gewerkt aan dit debuutalbum. De sound wordt ondersteund door een subtiele groove en melodie. Iets voor wie houdt van Beach House, Men I Trust, Tame Impala en Cigarettes After Sex. En toch, het duo beschikt met 'Tales of Adolescence’ over een eigen identiteit.
“Fallen”, “Every Day is Blue” klinken lichtvoetig , breekbaar, catchy binnen die dromerige aanpak. De band weet ons telkens te raken. De warme, zachte stem van Roos zweeft zachtmoedig tegen de sfeervolle soundscapes van Javier. Trouwens, ze vullen elkaar binnen die context perfect aan.
Het is een persoonlijke plaat; de groeipijnen, het afscheid nemen van je jeugd en alle problemen daarrond komen aan bod op deze 'Tales of Adolescence'; eenieder herkent er zich wel in . “I Remember”, “Within” of “Wherever i Am” en tot slot “Withi II” zijn wegdromers .
We hebben hier een zeemzoeterige sound, die mooi uitgekiend wordt . Dreampop met een melancholisch, groovy randje.

Tracklist: Harmony of Heartache (4:14)  Where Do We Go (3:53)  Fallen (3:18)  Every Day Is Blue (3:35)  Luna's Lullaby (5:10)  I Remember (2:30)  Within (3:15)  Murakami in His Mind (3:02)  Wherever I Am (3:38)  We Both Know (4:14)  Within II (1:53)

Dreampop
Tales of Adolescence
Maida Rose

'Met een magnetische, energieke en sensuele plaat, vol klankwendingen en literaire echo's, voert Vonamor je mee naar een ontmoeting met een verscheidenheid aan demonen, in een mengeling van mannen- en vrouwenstemmen, talen (Engels, Italiaans, Frans, Duits en Chinees) en blaasinstrumenten, omhullende baslijnen en elektronische beats, die je zullen achtervolgen en strelen, totdat je danst, beweegt en liefhebt.' lezen we in de biografie.

VONAMOR is een vrij nieuwe Italiaanse band in het darkwave genre, hoewel Francesca Bottaro, Giulia Bottaro & Luca Guidobaldi al met andere underground bands hadden gewerkt voor ze zich op dit project concentreerden.
In januari hadden we nog een fijn interview met de band, waar ze hun bedoelingen uit de doeken deden hier -  

“Empire + 2049” zet de toon, waarbij de sensualiteit voelbaar is in een bedwelmend en groovy sfeertje  De variërende vocals zijn bij VONAMOR een meerwaarde. Een sterke, overtuigende aanpak.
“Never betray us” heeft een meer dreigende ondertoon, gedrenkt in dat post punk badje. Ergens horen we Siouxsie voorbij komen.
'Darkwave' is het muzikaal uitgangspunt. De band durft te experimenteren in het genre. De vocals - in verschilllende talen btw - met een duister kantje diepen de sound uit, die dansbaar kan zijn, maar z’n mysterieus karakter niet verliest …
Meer donkerte, melancholie en weemoed hebben we op “Never Betray Us”, “Mother Night” en “You The People”.
VONAMOR weet zich duidelijk te onderscheiden . Interessant plaatje.

Tracklist: Empire + 2049 05:40 Lucky You 04:37 Never Betray Us 05:48 Take Your Heart 04:35 You the People 03:10 Mother Night 04:20 Fast-Forward Girl 04:05 Wildermess 03:48

Darkwave/post punk
Vonamor
Vonamor

We citeren: 'Dominique Van Cappellen-Waldock presenteert haar contemplatieve, ritualistische nieuwe album 'Fleur de Feu: A Fire Ceremony'. Het is een intense, spirituele reis van epische proporties die een breed spectrum van psychoscopist klanken overspant. Een scala aan traditionele instrumentatie ontmoet filmische elektronica die meditatieve verkenningen van het goddelijke overbrengt, terwijl het gegrond blijft in de kernboodschap - een van isolatie en wanhoop. De presentatie van uitgestrekte soundscapes, doorspekt met hemelse vocalen, is niet alleen een album van persoonlijke introspectie, maar een universeel album.' 
Fleur de Feu's release gig in Magasin 4, Brussel is op 3 juni 2022.  https://www.magasin4.be/agenda/
We zakten in september 2021 af naar Les Nuits Botanique voor een avondje met Jozef Van Wissem + Fleur De Feu. Het werd een ceremoniële en occulte totaalbeleving die aan het netvlies bleef kleven. Vooral bij Fleur De Feu bleek dat zelfs bepaalde grenzen te overschrijden. Het verslag hiervan kun je hier nog eens nalezen 

Dominique Van Cappellen-Waldock probeert alvast diezelfde sfeer op plaat te creëren. Elke song vanaf het beklijvend mooie “Hors Du temps” sluit aan op de volgende. “Invocation” , gedreven door intense percussie en hemelse gezangen, voelt aan als een confrontatie met jezelf. Een gewaarwording van vertwijfeling en diepe gemoedsrust ontstaat in die hypnotiserende , bedwelmende klankentapijtjes.
“See The Sun” is ook zo’n een meesterwerk om dit effect te verwezenlijken. Een monotoon, dreigende ondertoon heerst er, en er is een griezelige stem uit het duister , die durft soms ook zalvend te klinken. Het balanceert tussen licht en donker.
"Doorheen de set hangt een sacrale sfeer , die je enkel tegen komt bij een ceremonie in de kerk." schreven we over het optreden op Les Nuits Botanique vorig jaar. Dit bijzondere gevoel weet hij op plaat weer te geven.
“A Mantra”, “Les Larmes”, “L'anternel Retour” en de wonderbaarlijke afsluiter “Tout est vivant” beklemtonen verder dit gevoel .
De plaat is een ceremoniële  totaalbeleving … Onderga de instrumentatie en de bijhorende vocals in dit muzikaal proces. Een fantasieprikkelende sound en een confrontatie met jezelf.

Tracklist: Hors du Temps - Invocation - See The Sun - A Mantra - Les Larmes - L'Eternel retour - Tout est vivant

avant-garde/experimenteel/occult
Fleur de Feu: A Fire Ceremony
Caliban Records

Na de EP 'Who Killed The Driver', hun eerste plaat 'Self-Titled' en verder een line-up verandering, brengt My Diligence in 2019 hun tweede album 'Sun Rose' uit. Een succesvol meesterwerk, waarmee ze doorbraken.
We zagen de band recent op Les Nuits Botanique ''My Diligence ging als een diesel van start, maar eens het gaspedaal compleet is ingeduwd, werden we overdonderd door prachtige climaxen en werden we van onze sokken geblazen!'' , schreven we hier   .  
Nu komt dus het nieuwe album uit, 'The Matter, the Form and Power' via het Brusselse label Mottow Soundz.

Titelsong “The matter, Form and power'” opent en tekent meteen die balansoverweging tussen licht en donker aan. Algemeen hebben we een toegankelijke sound , intens van aard, en met een duister randje; het zeven minuten lange “Celestial kingdom” heeft dit als uitgangspunt , en durft de registers ook open te trekken. Een innerlijke confrontatie loert om de hoek. Grenzen worden afgetast. “Elasmotherium” vat het ook mooi samen in die negen minuten, de sound gaat in uitersten, voortkabbelend, opbouwend, zwevend en explosief .
De plaat is een donker, duister fantasieprikkelend meesterwerkje.

Na het succesvolle album ‘Sun Rose’ gaat de band duidelijk verder in hun metal/stonerrock  stijl. My Diligence voegt er op z’n minst puurheid en duisternis aan toe .

Tracklist: 1. The Matter, Form and Power 2. On the Wire 3. Sail to The Red Light 4. Celestial Kingdom 5. Multiversal Tree 6. Embers 7. Elasmotherium

Stoner/Metal
The Matter, The Form and Power
My Diligence

Flat Earth Society - Grensvervaging in het jazzgenre - Absurditeit tot kunstvorm

Al meer dan twintig jaar zorgt Flat Earth Society voor licht gestoorde jazz. Op de diverse podia worden ze sterk ontvangen; ze brengen een soort ‘veelkleurige spazz jazz razzmatazz’. 'Boggamasta I' (2017) was meteen een hoogtepunt. 'Boggamasta III' (waar ‘II’ is gebleven is een raadsel) bewandelt verder dit muzikaal pad. De band verloochent hun roots niet en tast de grenzen af. Met de recensies van 'Boggamasta' https://www.musiczine.net/nl/chroniques/item/68214-boggamasta - en 'Boggamstat III'  https://www.musiczine.net/nl/chroniques/item/82695-boggamasta-iii besteden we de juiste aandacht aan dit bijzonder gezelschap.

"FES Orchestra is een 15-koppig orkest onder leiding van Peter Vermeersch, dat constant in ontwikkeling is, zijn huid blijft afwerpen en vooral floreert op een podium. De muzikanten lappen de genreregels aan hun laars en verbluffen het publiek steevast met een kleurrijk uitdagend programma dat een Belgische eigenzinnigheid eer aan doet" , staat er in de biografie. Flat Earth Society bevestigde het live vanavond.

Een goed vol gelopen zaal zag een uitgebreid combo aan top muzikanten, ‘Frank Zappiaans’- gewijs, absurditeit tot een kunstvorm te verheven binnen een breed kader. Hier borrelt de improvisatie naar boven. De blazers sectie krijgt de gelegenheid om vooraan het podium een leuke solo te spelen, en binnen deze omkadering zorgt het totaalplaatje voor de nodige magie. Eenieder heeft een even belangrijke rol.
Iedereen speelt vol overgave. De drum en de percussie staan in het midden van het podium opgesteld. De vocals en de grappige bindteksten zijn een meerwaarde.
Onverwachte wendingen sieren. In die groovy jazz wordt er voortdurend geëxperimenteerd, ter plaatse gaat men een andere richting uit tot hilariteit van de andere muzikanten.
Iedereen geniet van dit spektakel . Een ondernemende, avontuurlijke aanpak, die de comfortzome van het genre verlaat dus. Wat een totaalbeleving. Bijna twee uur lang houdt Flat Earth Society zijn publiek in de ban.
Dit klinkt puur , oprecht , spontaan, speels , improviserend, vanuit het hart … Flat Earth Society onderstreept nogmaals het volgende: Grensvervaging in het jazzgenre - Absurditeit tot kunstvorm!

On Stage: David Bovée (elektrische gitaar, zang & electronix), Peter Vermeersch (klarinet, zang & electronix), Mirko Banovic (elektrische bas), Kristof Roseeuw (contrabas), Peter Vandenberghe (keyboard en piano), Teun Verbruggen (drums), Wim Segers (percussie en zang), Benjamin Boutreur (altsax), Michel Mast (tenorsax), Martí Melià (tenorsax), Bruno Vansina (baritonsax en fluit), Berlinde Deman (tuba en zang), Bart Maris (trompet), Pauline Leblond (trompet en zang), Peter Delannoye (trombone) en Marc Meeuwissen (trombone).

Organisatie: Cultuurcentrum Sint-Niklaas + De Casino, Sint-Niklaas (ism Stilletto)

NABOU - Uitzonderlijk talent binnen de Belgische jazz zorgt voor een magische kruisbestuiving

"De Casino Concertzaal en Cultuurcentrum Sint-Niklaas slaan op 25, 26 en 27 mei de handen in elkaar ter viering van 25 jaar jazz in Sint-Niklaas. Het is in deze moeilijke tijden immers alweer 25 jaar geleden dat De Spiegel vzw (nu De Casino) haar eerste jazzconcerten organiseerde in de Wase hoofdstad, eerst ad hoc in het Museumtheater en daarna op vaste basis in de foyer van de Stadsschouwburg."
Drie avonden waarbij de jazz en aanverwante stijlen in de schijnwerpers staat, op drie locaties.
We waren erbij op de eerste avond met NABOU, ze is één van de grote jazz talenten die ons land rijk is en speelde een magische set in een intieme setting in het Museumtheater, dat iedereen naar adem deed happen. Ze bouwde haar carrière gestaag op en plukt er nu de vruchten van af.
In een interview twee jaar geleden had ze het al aangegeven ''Samen spelen met muzikanten die me inspireren wil ik blijven doen'' - dat interview kun je hier nog eens nalezen   .

Nabou Claerhout is  dan ook een trombone virtuoze die langzaam maar zeker naam en faam aan het maken is binnen die jazzscene en zijn stijlen.
Onder NABOU (****) wist ze zich te manifesteren en weet ze grenzen te verleggen.
Roeland Celis (gitaar), Trui Amerlinck (bas), Mathias Vercammen (drums) zijn  muzikanten die Nabou perfect aanvullen, en haar trombone aansterken. Dat was het eerste wat ons opviel tijdens dit optreden.
Nabou spreekt haar publiek voortdurend aan, en stelt haar bandleden - tot twee keer toe zelfs - liefdevol voor. Ze toont aan dat het dus niet enkel om haar draait binnen dit project, maar het totaalplaatje ondersteunt.
De sound gaat in een golvende beweging, deels ingetogen door die trombone of forser, krachtiger door aanstekelijke gitaarlijntjes, cello en een knallende drum salvo. Intiem en groovy dus in die spannende soundscapes en jazz.
Het spelplezier druipt er van af, uitzonderlijk talent binnen de Belgische jazz die zorgt voor een magische kruisbestuiving.

NABOU won moeiteloos het publiek voor zich. Dit was anderhalf uur puur genieten in deze warme en uitnodigende omgeving, die dit klein fijne zaaltje Museumtheater wel is.

Organisatie: Cultuurcentrum Sint-Niklaas + De Casino, Sint-Niklaas