logo_musiczine_nl

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

DAF - Bimfest 2...
Egyptian Blue
Lode Vanneste

Lode Vanneste

donderdag 27 april 2017 03:00

Dram-o-Rama

Een fijne verzameling van poppy punkrocksongs, dat is het hoofdrecept van  ‘Dram-o-Rama’, de nieuwe plaat van  Altitude uit A’pen.  Met heerlijke tracks  zoals opener “Clincher”,  het snedige “25”, “Bullseye Launch The Trash” en “Reality Check” is deze schijf verplicht voer voor fans van  melodieuze  punkbands zoals Greenday, NoFX, Bad Religion, Blink 182 en Sum 41.  Het Antwerpse viertal stapt daarnaast met graagte muzikale zijpaden in , getuige het bijzondere “Can – Interlude” dat refereert naar Bridge Nine-band Crime In Stereo of de wereldsong “We Once Played a Show Next To Hayley Williams (Showering)” dat de vergelijking weerstaat met posthardcorebands als Polar Bear Club en Make Do And Mend.  Altitude  heeft met andere woorden klasse te koop, zelf ontdekken kan via  https://www.facebook.com/Altitude1234/ .

donderdag 02 maart 2017 01:00

Embrace Yourself

Opnieuw hoogstaande metalcore van eigen bodem! Royce komt uit de Kempen, ontstond uit de assen van het fijne Angelskin en liet  enkele maanden geleden met  ‘Embrace Yourself’ een eerste EP op de wereld los.  Op dit plaatje horen we een band die een lekkere  mix van brute metalcore, punk en posthardcore serveert en daarbij meesterlijk agressieve stukken met rustige, ingetogen passages weet af te wisselen. Zo doet Royce ons regelmatig denken aan de streekgenoten van Campus, een band die we enorm weten te smaken maar ook liefhebbers van bands als Bring Me The Horizon, Trivium of Bullet For My Valentine zullen de acht lekkere tracks weten te smaken.   'Embrace Yourself' staat als een huis maar het zijn vooral de drie laatste songs  “I Draw The Line”, het rustige en heerlijke intermezzo “Though Anyting PT I"en de fantastische meezinger “Carry Me” die er boven uit springen. 
Zelf deze fijne band ontdekken kan via http://roycetheband.com/ .

donderdag 23 februari 2017 01:00

Düster lust

Female Fronted Metal gecombineerd met symfonische elementen en progrock?  De combinatie die het Duitse Düsterlust poogt te brengen klinkt veelbelovend maar is het jammer genoeg niet.  Dit gezelschap ontstond in 2010 en had enkele jaren nodig om tot de huidige bezetting te komen.  Met weinig resultaat want dit titelloos album (wat eigenlijk een re-issue is van hun debuut uit 2014 die ze onder de bandnaam Dark Desire uitbrachten en nu gereissued wordt met drie bonustracks) rammelt langs alle kanten.  De elf tracks stuiteren ongecontroleerd alle kanten uit en tonen een band die van geen hout pijlen weet te maken. Enerzijds komt dat door een totaal onsamenhangende mix van death metal, symfonische metal, hardrock en elektronica (waaronder een aantal vreemde soundscapes), anderzijds brengt  Düsterlust de ene rommelige riff en dito tempowisseling na mekaar en blijken de diverse composities zeer matig. De stem van frontvrouw Regina Beatric Rumpel mag dan een pluspunt zijn, het kwaad is al lang geschied.
Soit, wie toch interesse heeft in deze Duitsers kan gerust surfen naar https://www.duesterlust.com/  .

donderdag 23 februari 2017 01:00

Sacred States

De muzikale meerwaardezoeker mag zijn bast nat maken!  Met de tweede plaat van het Nederlandse Ortega brengt het fijne Consouling Sounds opnieuw een release uit om u tegen te zeggen. Voor ons is dit donkere werkstuk dan wel de eerste kennismaking met het viertal uit Groningen, snel zullen we dit gezelschap  niet vergeten.  ‘Sacred States’ telt amper vijf songs maar klokt wel pas af iets onder het uur.  
Ortega serveert in die tijdspanne een melancholische, donkere mix van sludge, doom, drone en postrock en postmetal.   De vier bandleden vullen daarbij mekaar perfect aan. Zo gaat het  geschreeuw van vocalist Richard Postma letterlijk door merg en been terwijl de ritmesectie als een mokerhamer op je hersenpan inhakt. De afwisselende en soms ingetogen gitaren van Alex Loots vormen het ideale complement en tillen het loodzware geheel naar een hoger niveau.  Songs als “Strong Eye” en “Descending Ladders”  zijn verplichte kost voor liefhebbers van Cult Of Luna en Neurosis terwijl fans van Amenra ongetwijfeld smullen van onze favoriet “Maelstrom” . Song nummer 4  “Crows” duurt dan weer negentien minuten, refereert naar het iconische My Dying Bride en haalt het tempo een flink stuk naar beneden. Afsluiten doet Ortega met “Void” waarna er opnieuw een versnelling hoger wordt geschakeld. 
Grote klasse, deze Noordenburen!

donderdag 23 februari 2017 01:00

Bait Is For Sissies

Om meteen met de deur in huis te vallen: Kino Kimino oftewel het alter ego van Kim Talon componeerde met ‘Bait Is For Sissies’ een opmerkelijke punkpopplaat die begeestert van begin tot eind, en onderstreept het muzikale vakmanschap en het talent van deze dame.  Toegegeven, heel wat luisteraars zullen dit plaatje ontdekken dankzij de samenwerking van Talon met Lee Ranaldo en Steven Shelley, de ritmesectie van het goddelijke Sonic Youth of door producer John Agnello die ook aan de knoppen zat bij Kurt Vile. De echte ster is echter wel degelijk Talon zelf die haar poppunksongs magistraal weet te vermengen met puntige, tegendraadse en bijwijlen vreemde indierock. Songs als “Passion”, “Pale Calico” en “Loincloth” lijken zo uit de nineties te komen en doen de hoogdagen van de indierock even herleven.

donderdag 22 december 2016 01:00

Forever And A Day

Driewerf hoera! Opnieuw een plaatje van Church Of Ra, het collectief rond het iconische Amenra. Dit keer gaat het om Syndrome, het solo-project van Amenra-gitarist Mathieu Vandekerckhove. ‘Forever And A Day’ is al zijn tweede werkstuk na debuut ‘Now And Forever’. Verwacht geen mokerslagen zoals dat bij Amenra het geval is maar wel meditatieve drones en subtiele melodieën die ergens het midden houden tussen ambient en postrock. Dit album telt trouwens ook maar 1 nummer maar dat klokt wel af op iets meer dan dertig minuten. “Forever And A Day” is een melancholische, filmische track  die laagje per laagje wordt opgebouwd en die je als  luisteraar meeneemt op een bijzondere trip. 
Zelf beluisteren we ‘FAAD’ het liefst met een koptelefoon, het geeft nog iets meer cachet aan deze plaat van Mathieu Vandekerckhove. Prachtplaat!

zondag 23 januari 2022 09:16

Arakhne

Opnieuw een release die ons bereikt via de mensen van Hard Life Promotion is de nieuwe plaat van Enemy Of Reality. Het gaat om een Griekse band die met ‘Arakhne’ aan haar tweede full album toe is.  De zogeheten female fronted metal is  niet meteen spek voor onze bek maar ‘Arakhne’ is zeker  een opvallende plaat. De zeer bombastische, theatrale symfonische metal stuitert alle kanten uit en het lijkt wel alsof we naar de soundtrack van een opera luisteren.  Dat ‘Arakhne’ een conceptverhaal vertelt over een Griekse godin die een overmoedige raamweefster verandert in een spin is dus zeker niet toevallig.   Nog bijzonder is de meerstemmige zang, we horen twee vrouwelijke stemmen (waarvan die van Chiara Malvestiti van Therion) en er zijn mannellijke grunts.  Verder zijn er nog gastbijdrages van Fabio Lione (voorheen Rhapsody Of Fire) en van Jeff Waters (Annihilator).
Soit, deze schijf blijft niet lang in onze platenspeler zitten maar liefhebbers van een potje FFM kunnen dit met gerust gemoed checken!

donderdag 08 december 2016 01:00

A Farewell To Dawn

Een Franse band met dezelfde klasse als iconische groepen als Soundgarden, Audioslave, Queens Of The Stone Age en Nine Inch Nails?  Het zou zo een van de vragen zijn op een muziekquiz van het betere jeugdhuis. Het antwoord luistert naar de naam 7 Weeks, een duo uit Limoges dat al sinds 2006 aan de alternatieve rockweg timmert.
De formatie kende vooral sinds 2013 met de release hun tweede full album ‘Carnivora’ een enorm piek in haar populariteit. De band trad een paar keer op het grote Hellfest op en opende de bühne voor Suicidal Tendencies, Placebo, Triggerfinger, The Datsuns en andere Infectious Grooves. 
‘A Farewell To Dawn’ is het derde full album en is met negen heerlijke tracks een verbluffend werkstuk. Melodieuze stonerrock is de basis die wordt afgewisseld met grunge, blues, metal, alternative en klassieke hardrock.  7 Weeks komt bijwijlen zeer stevig uit de hoek maar brengt simultaan  de nodige finesse, subtiliteit en heerlijke melodieën aan de dag. 
Op een aantal songs refereert men sterk aan de genoemde bands (“January” zou zo uit de koker van Trent Renzor kunnen komen terwijl “A Well Kept Secret”  vintage  Queens Of The Stone Age is) maar 7 Weeks is dermate origineel en verfrissend dat dit geen seconde stoort.
Dit is absoluut een van onze favoriete platen van 2016!

donderdag 08 december 2016 01:00

Kelem

Zeer recent bezongen we hier de lof over 7 Weeks, een Franse stonerband die probleemloos wedijvert met de grote namen uit het genre en nu is er opnieuw een band uit datzelfde buurland die ons van de sokken blaast. Arkan is een formatie die ontstond in 2005 en met ‘Kelem’ al aan haar vierde full album toe is. De Fransen namen voor deze plaat afscheid van hun zangeres en namen met Manuel Munoz van The Old Dead Tree een nieuwe frontman onder de arm. 
Nu hebben we al verschillende crossover bands gehoord, maar de sound van Arkan is wel zeer bijzonder.  Het vijftal maakt een mix van death metal, nu metal, folk, alternatieve rock, doom en muziek uit het Midden Oosten.  Daarbij worden stevige grunts afgewisseld met cleane vocalen, de succesvolle combinatie van stevig en melodieus is trouwens de constante op ‘Kelem’. De exponent van deze gevarieerde plaat is de single “The Call”  waar oriëntale klanken gecombineerd worden met stevige death metal, een streepje posthardcore en enkele vernuftige gitaarsolo’s.  Hoewel ‘Kelem’ niet commercieel klinkt, is de plaat wel zeer toegankelijk voor de liefhebbers van het betere, alternatieve genre. 
Veel kans dat het Franse vijftal hiermee heel wat nieuwe zieltjes zal winnen ! Zelf ontdekken kan via www.arkan.fr .  

maandag 08 oktober 2018 11:30

Manifest Density

De leden van The Adolescents zijn dan al een pak ouder dan hun bandnaam doet vermoeden, bijwijlen gaan ze  nog steeds tekeer als een roedel jonge punkrockhonden.  Dat bewijzen ze bijwijlen op  ‘Manifest Density’, de vijfde plaat al sinds hun derde reünie in 2001.  Zo zijn  “Silver And Black”, “Rat Racer”, “American Dogs in Europe” en “Unhappy Hour” heerlijke, puntige tracks die bestaan uit een mix van midtempo punkrock, melodieuze hardcore en hardrock. 
Het zorgt er voor dat The Adolescents  een aparte positie innemen binnen de Amerikaanse hardcorescène.  Jammer genoeg is het niveau van de hele  plaat niet even consistent  getuige bijvoorbeeld de  matige opener “Escape From Planet Fuck” of  het irriterende “Bubblegum Manifesto”.  Dat The Adolescents op Concrete Jungle Records zit en niet op het bekendere Epitaph is dus misschien niet toevallig. 
Soit, wie smult van Bad Religion, Descendents of Pennywise zal ook zeker dit plaatje kunnen smaken.

Pagina 1 van 17