The Smashing Pumpkins, het alter ego van Billy Corgan, speelde zoals in 2008, hard en zacht voor hun fans!, waarbij ruimte, heel veel ruimte was voor soli; liefst twee en een half uur, Astemblieft!, serveerden zij nieuw werk uit de volgend jaar te verwachten cd ‘Oceana’, aangevuld met enkele rarities en een druppelswijze terugblik naar ‘Gish’ en ‘Siamese dream’. Bekende songs van de Topplaat ‘Mellon Collie & The Infinite Sadness’ hoorden we in de bis met de obligate “Zero” en “Bullet with butterfly wings” . De donkere platen ‘Machina / The machines of God’ en ‘Zeitgeist’ waren veilig opgeborgen in de koelkast. Van Godverhevenheid was na een paar nummers geen sprake meer . Een reikende hand, een glimlach, spelplezier én als de set ten einde was een oprechte buiging en dankende Corgan . De afstand tussen het publiek en hem werd per nummer ‘closer’. Een ‘Human –Under-The Humans’! Ook in 2008 sijpelde al de warme interactie door … Een dosis correcte zelfrelativering en leerschool, die zegt dat er met het publiek moet rekening gehouden worden.
Geen opgepompt ego van een zelfverzekerd, niet-tot-deze-wereld-behorende, norse Corgan; ook de flamboyante kledij was mooi in de kast opgeborgen … gewoon in een t-shirt werd hij geflankeerd door Jeff Schroeder (tweede gitarist sinds de vorige plaat, die James Iha overtuigend vervangt) , de bevallige bassiste Nicole Fiorentino , die d’Arcy en andere bassistes doet vergeten en een enthousiaste Byrne (? ), die Chamberlain, de vroegere rechterhand van Corgan, wegdrumde. Duidelijk was dat het kwartet sterk op elkaar was ingespeeld in de soms lang uitgerekte songs; de flashy lights en het decor van molenwieken deden de rest om er een uiterst genietbaar gitaaravondje van te maken ...
… Hard en zacht … Inderdaad … Meteen werden we in a ‘wallofsound’ ondergedompeld , stevig, krachtig gitaren met felle uitbarstingen, heel veel tempowisselingen, en bezwerende, opzwepende drums, op de nieuwe “Quasar”, “Panopticon”, “Starla” en het oude “Geek USA”. Hier werd nogal geschakeld hoor, de gitaarsnaren gespannen en een gitaararm, die ze in allerlei standen plaatsten. En er werd al eens geput uit hun ‘Mellon Collie …’ en hun grootse debuut ‘Gish’ met prachtversies van “Muzzle” en “Windowpaine”, die lekker lang tot op het bot werden gespeeld . Ook “Soma” van ‘Siamese dream’ had hetzelfde recept . Heerlijk zoiets.
Wat gas namen ze terug in enkele sfeervolle nummers, in de opbouw ontroerend als verbeten, waaronder de titelsong van de nieuwe ‘Oceana’ en het oude “Siva” , terug uit, jawel, ‘Gish’ . Schitterend! Een ware jamsessie, balancerend tussen subtiliteit , virtuositeit en een geluidsbrij, hielden ze er op na met “Trail & Bedazzled”, “Silverfuck” en “Thru the eyes of Ruby” … soli, noise, distortion, feedbackgeraas en opzwepende drums. De songs werden in allerlei bochten gewrongen en zagen alle uithoeken in hun broeierige intensiteit.
Een verademing tussenin hadden de ingetogen, gevoelige “Pinwheels” en “Pale horse”. Om dan met “Cherub rock” het pad van de herkenbaarheid te bewandelen. “For Martha”, uit ‘Adore’, besloot de set, werd uitgediept en kreeg krachtige lappen muziek . “We play music” gaf Corgan ons mee! .
Het kwartet liet een erg goede indruk na met pittig gekruide songs; een uiterst afwisselende, gevarieerde set, niet steeds even boeiend, maar relaxt, fris en ongedwongen, wat resulteerde in een fijn gearrangeerde muzikale trip, uitermate geapprecieerd . Toegegeven, we misten in het SP concept wat meer herkenbaarheid , want graag hadden we er een “Today”, “Mayonaise”, “1979” of “Rhinocerose” erbij; “Zero”en “Bullet with butterfly wings” in de bis, hadden een meezinggehalte en zorgden nog voor een smaakvol toetje.
De pompoenen daverden in de Club van Vorst Nat, die qua populariteit hebben ingeboet. Ze zijn een gewone band geworden, geen ‘blahblahblah’, kitsch & glitter; maar een deugddoend ‘Back to Earth’-gevoel.
Support was Ringo Deathstarr, shoegaze met noisegolven , ingedrukte pedaaleffects en overwaaiende vocals … het klonk naar meer, maar niet in zo’n grote zaal. Ze hadden beter tot hun recht gekomen in de Bota. Voor wie houdt van een mengeling My Bloody Valentine, het oude Jesus & Mary Chain en het hitsige karakter van ‘Gish’ …
Neem gerust een kijkje naar de pics
http://www.musiczine.net/nl/fotos/the-smashing-pumpkins-07-11-2011/
Organisatie: Live Nation
Het Depot Leuven - concertinfo 2025 events 18-01 Los Callejeros 24-01 Mosselen om half twee (Xander De Rijcke – Jelle De Beule) 25-01 Mustii (Org: FKP Scorpio) Week van de Belgische Muziek (27-01 t-m 02-02-25) 27-01 Kaat Van Stralen 28-01 Bwana , Eosine…
TW Classic 2025, 28 juni 2025 - Line-up van TW Classic 2025 is rond
TW Classic 2025, 28 juni 2025 - Line-up van TW Classic 2025 is rond Texas, Skunk Anansie,…
Democrazy Gent - events
Democrazy Gent - events Concerten 2025 Uncle acid & The deadbeats (performs Nell’Ora Blu), Vooruit, Gent op 29 januari 2025 (ism VierNulVier) Kleine Crack & Slagter, VHS, Trefpunt, Gent op 30 januari 2025 (ism Different class) Livingston, Club Wintercircus,…
Trix, Antwerpen - events
Trix, Antwerpen - events - 14 jan: Chuck Ragan and The Camaraderie, Northcote - 15 jan:…