Het Amerikaanse zestal uit LA nam Rick Rubin onder de hand voor de derde cd. Ze hebben lang op zich laten wachten om de opvolger klaar te hebben op ‘Hybrid Theory’ en ‘Meteora’.
De band, voortrekkers van de nu metal begin 2000, neemt deels afstand van de stevig gebalde sound en trekt de lijn door van ‘Meteora’ van een doorsnee rockband die de zang van Chester Bennington meer tot z’n recht laat komen tav de raps van Mike Shinonoda.
Er is sprake van fijne, uitgebalanceerde rock, luister maar naar “Shadows of the day”, “What I’ve done”,  “In pieces” en “The little things give you away”. Een uiterst sfeervolle band wordt het “Leave out all the rest”, “Hands held high” en “In between”. Het ‘oude vuur’ wordt aangewakkerd op “Given up”, “Bleed it out” en “No more sorrow”.
De band is radiovriendelijk geëvolueerd en kan eigenlijk niet meer tippen aan het verbluffende debuut. ‘Old’, ‘wiser’ en toegankelijker geworden?!