Het huidige Metallica mag dan al klinisch dood zijn, de ziel van de band leeft gelukkig nog verder in talrijke andere bands. Ook het Australische ‘Mortal Sin’ laat de vergane glorie verder leven in zijn eigen muziek.
Mortal Sin bracht zijn eerste album uit een jaar na het laatste killer-album van Metallica, namelijk het geniale ‘Master of Puppets’. Over het eerdere werk van deze band kan ik niet oordelen, maar afgaand op het nieuwe ‘An Absence of Faith’, kan ik mij voorstellen dat deze heren veel bewondering koesteren voor Metallica. Zowel muzikaal als vocaal moet ik namelijk regelmatig terugdenken aan de klassieker ‘Master of Puppets’. Al brengen de heren van Mortal Sin een modernere variant die bij momenten nog harder en sneller klinkt. De zware bassen, dubbele bass en blast-beats zullen hier ongetwijfeld mee te maken hebben (vb: “Say Your Prayers”). Mortal Sin brengt dus genoeg variatie om niet zomaar als een flauwe kopie van Metallica beschouwd te worden.
Ook op technisch vlak zit het geheel goed in mekaar! Het geheel loopt als een trein en zelfs het 8.50 minuten durende “Tears of Redemption” verveelt geen seconde. Op gitaartechnisch vlak krijgen we geregeld scherpe solo’s voorgeschoteld, die zich doorheen de nummer snijden. De melodieuze fragmenten waarmee de nummers doorspekt zijn brengen de nodige variatie, waardoor het album al heel snel zijn einde lijkt te vinden. Ik was aardig geschrokken toen ik zag dat het album toch een kleine 50 minuten duurde.
Tekstueel varieert de inhoud van politiek over religie tot zelfs kindermishandeling en relaties. Het krachtige “Eye in the Sky” richt zijn pijlen bijvoorbeeld op de “big-brother”-maatschappij van tegenwoordig, waarin we constant door camera’s in het oog worden gehouden, maar enkel resultaat ervan zien wanneer hoge pieten in nood zijn.. Het nummer eindigt dan ook met de krachtige vraag “What sort of country did we become?”.Het eerdergenoemde er hard tegenaan gaande “Say Your Prayers” weerspiegelt de razernij die iemand moet voelen na misbruikt te zijn geweest. Zoals u merkt zijn dit geen onzinnige onderwerpen.
Waar Metallica tegenwoordig een serieus tekort aan heeft, namelijk een ziel in de muziek, heeft deze band meer dan genoeg van. ‘An Absence Of Faith’ mag dan wel niet het niveau halen van ‘Master of Puppets’, het is een erg goed album dat een goede referentie is voor hoe Metallica heden ten dage beter zou klinken, rekening houdende met de modernisering die men daar graag doorvoert. Wie zich ondanks de gelijkenissen, voornamelijk de vocalen van ‘Maurer’ maken dit moeilijk, kan losmaken van het oude Metallica, zal met dit album zeker een kleine 50 minuten meegesleept worden door de krachtige metal van Mortal Sin.