Al maanden bant het hypervrolijke "Learnalilgivinanlovin" van Gotye (uit te spreken als ‘Goosjée’) moeiteloos alle economische en regeringscrisissen uit ons hoofd. Het nummer is eigenlijk al van 2006, maar dit jaar opnieuw uitgebracht, krijgt het juweeltje nu pas de nodige airplay.
Het verhaal achter Gotye leest als een mooie roman. In feite gaat het om Wally De Backer: van origine een Belg (geboren in Brugge), maar ondertussen al jaren verblijvend in het Australische Melbourne. Daar mixt hij muziek uit de sixties met persoonlijke eigenzinnige muzikale invloeden. Met succes. In 2006 viel hij in Australië al in de prijzen.
Of het hier ook zo’n vaart zal lopen, blijft af te wachten. Want het tweede album van Gotye wisselt sublieme nummers met zwakkere broertjes af.
”The only way” is zo’n strak nummer dat je geboeid doet blijven luisteren. “Thanks for your time” drijft op een zwoele drumrif en eindigt met een gepaste climax. En “Night drive” is de ideale soundtrack voor een nachtelijke autorit. Maar soms zijn de nummers iets te bleekjes. “Hearts a mess” blijft te lang doordrammen op hetzelfde thema. En ook “Coming back” probeert hartstochtelijk van de grond te komen, maar tevergeefs.
Conclusie? ‘Drawing like blood’ mist nog iets te veel samenhang. Bovendien overlaadt Gotye de nummers soms met té veel spitsvondigheden. Volgende keer één idee per nummer? Dan zijn wij zonder twijfelen al zijn trouwste fan…