Het kwintet uit LA heeft met ‘Stage four’ opnieuw een sterke plaat uit . Twaalf songs in nog geen veertig minuten , waarbij Jeremy Bolm alle pijn , woede, frustratie  van zich af  zingt en schreeuwt . Ook is de plaat erg beladen en is ‘stage four’ een eerbetoon aan het overlijden van z’n moeder . De screamo/hardcore wordt omgebogen naar indie/artpunk.
Een gebalde vuist, een intense spanning en emotionaliteit heerst in het materiaal van de kernachtige, compacte  songs .
Een goed bewaard geheim , die Touché Amoré!