Helaas, Motörhead is niet meer, maar de muziek van deze band staat voor eeuwig in het geheugen van ons en elk beetje rock tot metal liefhebber gegrift. Ondertussen zijn er wel wat cover bands opgestaan, met wisselend succes en doorgaans niet bijster origineel. In 2012 was er echter plots Amörtisseur. Een band die Motörhead nummers brengt in het plat Antwerps dialect. Uniek, nooit voorgedaan! En kijk, het werkt. Want dat schitterend album 'Lemmium' sloeg in als een bom. Eveneens bouwde de band ondertussen een ijzersterke live reputatie uit. Nu slaat Amörtisseur terug met een gloednieuwe schijf 'Ik Hang het uit'. "Een plaat boordevol songs over vrouwen, seks, vrouwen, drank, religie en Het Leven in al zijn miserie." staat te lezen in de biografie over deze plaat. Net zoals Motörhead dat pleegde te doen, gaat ook deze band tekeer als een wilde, alles om zich heen verwoestende orkaan. Puurder dan dit kan Rock muziek niet zijn!
De band kon op deze plaat bovendien rekenen op heel wat gastbijdrages. Dit van o.a. Goe Vur In Den Otto, Die van Ons, Nen Halve Neuro en Marcel Vanthilt. Geen klein bier als je het ons vraagt. En één voor één bijdrages die een meerwaarde vormen binnen het geheel. Niet dat Amörtisseur deze klus niet zelf kon klaren, want de band bestaat uit één voor één klasse muzikanten die Motörhead en Lemmy alle eer aandoet die deze legendarische band dubbel en dik verdiend. Naast de teksten in het Antwerps brengen weet Amörtisseur ook aangenaam te verrassen. Zo is er bijvoorbeeld een inbreng van violiste Nele Paelinck (School is Cool) bij “Ge leeft maar ene keer”. Lemmy zou hierover eveneens aangenaam verrast zijn, zeker weten.
Het feestelijke rock-'n-roll gehalte waarmee Motörhead groot is geworden, straalt vanuit elke song. Ook de inbreng van Slongs Dievanons blijkt een schot in de roos, waardoor de songs nieuw leven worden ingeblazen. Steeds, en dat kunnen we niet genoeg herhalen, met alle respect voor het origineel.
De feestelijke stemming stijgt tot een hoogtepunt op “Bummer” en wordt verder gezet met de lekker energieke afsluiter “Raak me niet aan”. Het meest bijzondere? Amörtisseur kiest hier geen doorsnee kleppers uit, maar 'iets minder bekende songs - althans bij de grote massa. En dat is nog maar eens een extra pluim op de hoed van deze klasse band.
Besluit De bedoeling van een band als Amörtisseur is voortdurend ode brengen aan hun grote helden, op een eigenzinnige, Antwerpse wijze. De heren slagen erin de songs in een eigentijds en vernieuwend kleedje te steken, althans wat de instrumentale inkleding betreft - met als absoluut hoogtepunt die knappe viool solo. Misschien mocht er ook tekstueel een beetje buiten de lijntjes worden gekleurd, maar dat is op zich muggenziften. Waar het om gaat is de muziek van Motörhead levendig houden, en dat te brengen met het nodige respect voor het origineel. En daarbij vooral het rock-'n-roll gehalte zo hoog mogelijk blijven leggen.
Wat Nederlandse talige bands betreft deed het me wat denken aan andere rock grootmeesters als Normaal, die, naar mijn mening, die muziek van Motörhead eveneens dicht hebben benaderd. We schreven het al, puurder dan dit kan rock-'n-roll niet zijn!

Tracklist: Ik Hang Het Uit 04:35 - Ge Leeft Maar Ene Keer 03:26 - Klotekerk 05:25 - Kapitalist 04:30 - Bummer 03:04 - Raak Me Niet Aan 02:45