Eternal Breath werd opgericht in 1996 door Andy Polfliet en gitarist Marino Decaluwé, die toen nog beiden gitaar speelden. Na 3 demo’s , (1997) ‘Empire of Eternity’,(2002) ‘Symphony of Agony’ en (2006) ‘Welcome To Hell’ en vele bezettingswijzigingen later, bracht de band na circa 20 jaar een nieuwe CD op de markt , onze ‘The Joker’ die overal heel goed werd ontvangen. Ook op menig podia bewees Eternal Breath zijn nieuwe adem te hebben gevonden en klaar te zijn om een nieuwe bladzijde om te slaan. In mei dit jaar wordt een nieuw hoofdstuk geschreven onder de naam 'World Of Chaos'. Waar de band nog maar eens zijn eigen heavy metal grens verlegt en heden en verleden perfect met elkaar weet te verbinden tot een magistraal sterk klinkend geheel.
Vanaf die eerste parel, “My Redemption”, grijpt Eternal Breath je, bij wijze van spreken, bij het nekvel en zorgt ervoor dat je stevig begint te headbangen en de song uit volle borst meebrult, zoals dat hoort binnen het power/heavymetalgenre eigenlijk. De verschroeiende solo's blijven over de hele lijn je rond de oren vliegen, maar ook de vocalist is heel goed bij stem. Echter is dat niet wat ons het meest over de streep trekt. Nee, je hoort al bij die eerste song dat Eternal Breath anno 2019 een band is geworden waar iedereen echt dezelfde kant uitkijkt. Het is ooit anders geweest. Er valt puur technisch bekeken ook bij daaropvolgende songs “Never Surrender”, “Need For Speed” en “Fire” geen speld tussen te krijgen. Dat het spelplezier eveneens uit de boxen loeit, waardoor je de ene na de andere adrenalinestoot te verwerken krijgt, dat bezorgt ons kippenvelmomenten.
“Fight For Metal” - die titel kan je letterlijk nemen. In tijden waar gitaarmuziek het steeds moeilijker krijgt om door een groot publiek opgemerkt te worden haalt Eternal Breath alles uit de kast, van lekker aanstekelijke gitaar riffs tot verdovende drumsalvo's die aan je ribben blijven kleven. Om op deze wijze te blijven vechten voor het pure metalgenre. Een ander pluspunt op deze schijf is dan weer het gevarieerde aanbod, “Follow You Dreams” start als een soort ballade, maar gaandeweg worden alle registers opengegooid tot in een razendsnelle finale het dak van onze woonkamer er ook afvliegt.
Origineel klinkt het allemaal niet, maar doordat deze band op een verschroeiend wijze je het ene oorgasme na het andere bezorgt daardoor hebben we op dit pareltje van een power/heavymetalschijf dus geen enkel minpunt gevonden. En dat is dus niet de verdienste van die gitaristen, of de drummer die zijn drumstel tot gort mept. Noch de vocalist, die met zijn hoge stembereik geluidsmuren afbreekt. Nee, elke schakel van Eternal Breath is minstens even belangrijk. Elke riff sluit perfect aan op die verbluffend perfect klinkende drumpartij, of de stem die de haren op je armen doet recht komen. En dat is niet alleen de grote sterkte van deze schijf, maar ook van Eternal Breath anno 2019.

Eternal Breath benadert anno 2019 op alle vlakken de perfectie, door het uitbrengen van een schijf die van begin tot einde je metalhart sneller en sneller doet slaan. Maar vooral meer dan ooit hoor je, en dat kunnen we echt niet genoeg herhalen, een band waar iedereen dezelfde kant uitkijkt. Wat resulteert in songs van verdomd hoogstaand niveau, die één voor één aan je ribben blijven kleven, je aanzetten tot stevig headbangen bij voorkeur met de versterker op tien, en de luchtgitaar in aanslag. Kortom: een  klasseschijf van deze Belgische band, die na zoveel jaren zijn nieuwe adem heeft teruggevonden. Dat bewezen de heren ons 'on stage' al een paar keer de laatste tijd, en dat zet Eternal Breath met deze verschroeiende schijf boordevol perfectie van eenzame hoogte, nog meer in de verf.

Tracklist: My Redemption; Never Surrender; Need For Speed; Fire; Fight For Metal; Follow Your Dreams; Power And Glory; Hard Life; The Greatest Loss; Revenge; YPMO.