Nar-Cist is een Nederlandse new-waveband die na 30 jaar opnieuw bij elkaar gekomen is. De aanleiding is het overlijden van de toenmalige zanger (Hendrik Kamerman), dus werd een nieuwe gezocht en gevonden. Robert Bockting heeft een iets ander stemgeluid - hoe kan het ook anders - maar hij klinkt op ‘Trilogy’ wel exact zoals bands in dit genre in de jaren ’80 dat deden. Dat geldt overigens voor de hele band. Er is weinig gebeurd qua update of moderne twist. Deze ‘Trilogy’ haakt zich in compositie en lyrics helemaal in op hun album ‘Strange Fruit’ uit 1988. Dat mag, maar dat ze de productie en mix niet naar deze eeuw hebben gehaald, is dan weer een minpuntje. We zijn misschien streng, maar zelfs voor een eigen beheer-uitgave moet dat net iets beter kunnen.
Van de amper drie tracks kan “February Sunshine” het meeste bekoren. “Kissing An Arab” is slechts in de titel een knipoog naar The Cure’s “Killing An Arab”, waarvan Robert Smith in 2015 de songtitel veranderde naar ‘kissing’. Op de drie tracks weet Nar-Cist de tijdsgeest van eind jaren ‘80 perfect te vatten, maar het klinkt minder dansbaar en catchy dan toen.
Wat we onthouden: blij dat deze Nederlandse band terug is, dat ze nieuw materiaal hebben en vooral dat ze opnieuw shows spelen. Als er nog een plaatsje vrij komt/is op de affiche van W-Fest, zou Nar-Cist daar zeker thuishoren.