Voor de liefhebbers van The Neon Judgement zijn het interessante tijden op gebied van uitgaves. Niet zolang geleden hadden we de ‘PIAS40’-release. We hadden ook de retrospective-release van werk van Dirk Da Davo. Deze uitgave is een compilatie dat de latere periode van de band belicht. Met tracks uit ‘At Devil’ s Fork’ (1995), ‘Dazsoo’ (1998) en ‘Smack’ (2009).

‘At Devil’s Fork’ kwam er na een periode van stilte. Ze hadden voor die pauze heel actief en intens muziek gemaakt en dus was die hiatus welkom geweest. Op “A Nicer Person” horen we TNJ die meegaat met zijn tijd en waar ik elementen/moderne sounds in hoor die ik ook bijvoorbeeld bij sommige Praga Khan songs hoorde. Het is, wat mij betreft, nog steeds een heel dansbare en opzwepende track.
De remix van “Tv Treated” stond ook op dit album en behoeft waarschijnlijk geen uitleg. Het nummer blijft grotendeels hetzelfde als het origineel maar kreeg een moderner jasje mee waardoor hij paste bij de sound van het album. “Serve” bevat een sample van een oude opname van een zingende man. Wanneer de muziek erbij komt krijgen we een donkere, dystopische sfeer. De track is heel dans- en mixbaar. Misschien wel één van de meest onderschatte nummers uit de reeks. Dat wat betreft dit album.

Uit ‘Dazsoo’ komen eveneens drie tracks. Eveneens werd dit album opgenomen in het groene Ardense Achouffe in de Neon Home Studio. Het album klinkt nog wat meer uptempo, voorzien van allerhande percussie en geproduceerd door Jean Marie Aerts. In de pers krijgt het album vooral lovende kritieken maar de verkoopcijfers vallen eerder tegen. Nochtans is het album de moeite waard. Jammer dat het publiek op dat moment niet echt meegroeide denk ik dan. En dan waren er ook nog de problemen met het label (KK Records) dat zorgde voor een voorlopig einde van de band. Niettemin is “Hdrom Temptation” bezwerend en heel dansvloerwaardig. “Jazzbox” is erg The Neon Judgement: een repetitief karakter, surrealistische elementen, dansbaar, een mix van gitaar en electro. Het is gewoon een nummer dat eigenlijk heel ingenieus ineen steekt. Met trouwens Jean Marie Aerts op de bas. “Turki” begint met een vervormde sample en klinkt Oosters/Arabisch. De percussie versterkt dat nog wat. Eveneens een geïnspireerd nummer dat hier verdient tussen te staan.

In 2009 komt The Neon Judgement, eerder onverwacht, met een nieuw album genaamd “Smack”. Ditmaal gereleased op Dirk’ s eigen label: Dancedelicd. Daarvoor waren ze al een tijdje terug bezig met optreden. Het album klinkt modern en vintage TNJ. ‘Smack’ wordt goed onthaald en intussen begint er ook een herwaardering van de muziek en de invloed van TNJ op te komen. Wat maakt dat ze het laatste decennia gewaardeerd en populairder dan ooit zijn.  Het titelnummer staat er hier niet op maar wel “Leash”. Toch ook één van de sterkhouders op het album. “We Are Confused” is een dansvloervuller, “Shiny Happiness” laat vele nieuwe electrosounds horen tussen de meer bekendere sound van de band. Met “The Great Consumer” krijgen we een sterke song die vintage The Neon Judgement klinkt: Heerlijk donker en dystopisch. Zoals velen onder ons hen graag hoort. Het moet moeilijk selecteren geweest zijn in dat laatste album want de kwaliteit van de songs op ‘Smack’ is groot en consistent.

Deze release is interessant wanneer je niet zo bekend bent met hun latere werk. De fans en de vinylliefhebbers zullen sowieso dit willen hebben. Het komt trouwens uit op mooi gekleurde vinyl (drie kleuren) uit via Je M’ en Fish. Wacht niet te lang want de uitgave is gelimiteerd.

Electrowave/industrial
Blue Screens 1995-2009
The Neon Judgement