Tja , de tijd gaat snel . Vier jaar terug verscheen haar cover plaat ‘Juke box’ en dan moeten we al teruggrijpen naar 2006 ivm eigen werk ‘The greatest’ . Eerder zat Chan Marshall aka Cat Power binnen de stijl van doorleefde americana/soul/retrobluesrock. Op deze return horen we fris , dromerige, warme , zwoele ingenomen pop , van een sing/songwritster , die elektronica toevoegt; zalvende,  prikkelende en stekelige ritmes en beats, gedragen door haar melancholisch, lichthese stem . Chan Marshall mag dan nog een in een titanengevecht met zichzelf verwikkeld zijn, ze  compenseert ‘Sun’ in een afwisselende sfeervolle, broeierige  plaat met elf goed in elkaar gestoken overtuigende nummers, die de single “Ruin” voorop plaatst, en verder intrigeert  met “3, 6, 9”, “Manhattan”, “Peace & Love” en “Nothing but time”, een lang uitgesponnen , uitgediept nummer met Iggy . Een verrassende comeback.

Cat Power & Dirty Delta Blues

Chan Marshall, synoniem voor Cat Power, kwam tien jaar terug in de belangstelling door op een unieke manier op piano songs van Dylan, Nina Simone, Smog en Rolling Stones te bewerken. De songs werden ontdaan van enige franjes, kregen een warme, tedere aanpak en werden gedragen door haar hese, melancholische soms onvaste stem. Haar americanablues biedt een eerlijk, puur, oprecht en doorleefd geluid, een ‘straight from lived in bars’ geluid, kortom, ideale songs die de nacht besluiten in een donkere kroeg.
Sinds de vorige ‘The greatest’ cd beschikt ze over een meer vaste begeleidingsband, The Dirty Delta Blues.
‘Jukebox’ bevat tijdloze klassiekers van o.a. Hank Williams, James Brown, Bob Dylan, Jessie Mae Hamphill en  Billi Holliday, aangevuld met twee eigen remakes, die een eigen unieke wending krijgen. Doorleefde americana/soul/retrobluesrock, ergens tussen V.U., Black Crowes, G Love, Wilco, Joni Mitchell en Janis Joplin.
Sober en kwetsbaar klinken ”Silver stallion”, “Lord, help the poor & needy”, “Song to Bobby”, “Don’t explain”, “Woman left lonely”, “blue” en “Breathless”. Een voller geluid en een krachtiger aanpak hebben “New York”, “Rambling (wo)man”, “Metal heart” en “Aretha, sing one for me” .
’Jukebox’ is een rustige, intieme, kwetsbare als sfeervol broeierige plaat geworden en het is mooi hoe ze met haar band steeds opnieuw paden verkent om verrassende bewerkingen uit haar mouw te schudden.