Goose verfijnt zich andermaal
We konden ons al laten platwalsen op een try out en alles klonk veelbelovend. Op StuBru was er zelfs een heuse Gooseday zodat iedereen zal het nu wel zal weten: Met ‘What You Need’ hebben ze een schijf om u tegen te zeggen.
Ietwat trager dat we gewoon zijn bouwen onze Kortrijkse knapen zorgvuldig hun tracklists op. Hun nieuw werk is een meer dan geslaagde  reprise van de jaren 80. Even dacht ik aan een upgrade van Depeche Mode en co. Je leest het goed: Ook hier gaat Goose zichzelf heruitvinden en nieuwe paden bewandelen zonder hun zo typische kenmerkende sound en identiteit uit het oog te verliezen. Het speelplezier, professionaliteit en accuraatheid druipt er zowat af. Ook de thema’s die worden aangesneden zijn wat volwassener geworden. Voorproefje “Call Me” is eigenlijk het meest atypische voor de hele plaat maar blijft die onmiskenbare Goose-identiteit en authenticiteit behouden.
Opener “What You Need” wordt heel smooth opgebouwd en zet eigenlijk de toon voor heel de plaat.  Compacte songstructuren en sterke melodieën op strakke en tragere beats, waardoor alle songs geenszins aan kracht moeten inboeten.
In combinatie met hun vroeger werk klinkt dit voor onze electrorockers veelbelovend voor komende concerten. Ook hier zal elke tent op zijn kop staan.  “Trip”, “So Long” en “Nightfall” barsten van het potentieel en katapulteert ondergetekende terug naar zijn prille jeugd in de jaren tachtig.  Met “Holding Hands” wordt de term ballad herdefinieerd. En zo kunnen we blijven doorgaan. Noteer daarbij ook dat her en der de gitaar zijn herintrede doet. Goose heeft dan ook een van de betere gitaristen in hun huishouden. Bewijze hiervan ondere andere “Forever”, een ideaal nummer om een avondje stappen in alle rust af te sluiten. ‘What You Need’ staat vol met nummer ééns op de Afrekening.

Tracklist
1. What You Need  2. Trip 3. So Long 4. Call Me 5. Holding Hands 6. Nightfall 7. In The Air 8. Come Home 9. Fall Fall Fall 10. Where Are We Now  11. Make It 12. Forever 

Het West –Vlaamse Goose blijft op het scherpst van de snee bezig . De derde cd ‘Control Control Control’ knalt in het begin opnieuw heerlijk wild om zich heen met “Control” , “Real” en “United”.
Goose debuteerde in 2006 met ‘Bring it on’  en ontpopte zich als een prominente rockende elektronische band . Energiek en opzwepend gingen ze te werk . dancepop met een resem hits, die een onweerstaanbare groove en pompende beat hadden. Een referentie aan Front 242  en Kraftwerk , waren op z’n plaats .
Hun opvolger ‘Synrise’ klonk breder en bewandelde de niet toegankelijke paden door de sfeervolle , psychedelische tunes , houdt van filmische sounds en experimentjes, een erkenning in hun elektronisch horizont . Bedwelmende, hypnotiserende ritmes en een bezwerende trance blijven onderhuids aanwezig op hun op Giorgi Moroder geleeste sound, waarbij ze af en toe eens lekker hard konden doorgaan .
En ook die derde is overtuigend. De doorwinterde electrofan heeft hier opnieuw een vette kluif aan, waarbij hun power net de kracht is. Goose rockt naast het elektronisch materiaal, er is de voorliefde voor gitaar – bas en drums , die hier nog meer op voorplan treden,  in de helft van de nummers . Op “fatal” en “right in the games” kunnen ze nog eens lekker loos aan . Goose heeft opnieuw sterk materiaal afgeleverd!