Afscheid nemen doet altijd een beetje pijn. Toen The Van Jets aankondigden om na 16 jaar en 5 albums de handdoek in de ring te gooien, sloeg dat toch in als een bom. Echter eindigt de band in goede vriendschap met elkaar en de fans, en op een moment dat ze nog steeds relevant zijn. Getuige daarvan die laatste plaat in 2017 'Future Primitives' die overal zeer goed werd ontvangen. Na een geslaagde festivaltour en afscheidsconcert in Gent, stonden er nu twee compleet uitverkochte optredens gepland in een uitverkochte Ancienne Belgique. Wij waren erbij op donderdag 31 oktober …
Vanaf de eerste song “21st Century Boy” werd al duidelijk dat de band met een knal van formaat hun fans wilde bedanken voor al die jaren hen trouw volgen. Het publiek reageerde dan ook laaiend enthousiast, en zou daar niet mee ophouden tot het einde van de avond. Ook de band zelf voelde aan dat ze hier in AB een soort thuismatch konden spelen, en die winnen met een monsterscore.
Daarom werd de lat prompt wat hoger gelegd. De vuurkracht waarmee de heren in de beginjaren menig concertzaal en festivalweide plat speelde, blijft na al die jaren nog steeds overeind staan. Dit zou dus geen afscheid worden van een band die uitgeblust is, maar één band op het hoogtepunt van zijn kunnen. Dat zorgde voor een wervelend feest dat maar bleef aanhouden met het prachtige “Here Comes the Light”. Al vrij vlug een hoogtepunt op deze avond.
Een groot pluspunt aan The Van Jets is dat na al die jaren ze steeds durven en kunnen variëren in hun kunnen. Zo was er een intiemer moment toen Johannes akoestisch en solo een pakkende versie bracht van “Teevee”, waarna alle registers terug werden open gegooid bij “Pink & Blue”.
Wie had gedacht dat het toppunt toen was bereikt , kreeg nog een verschroeiende finale voorgeschoteld waarbij de band de handen op elkaar kreeg bij “The sound of Sea”, “Down Below” en “The Future”. Een daverend applaus volgde, waarna de band daar gewoon enkele stevige scheppen bovenop doet met het laaiend enthousiast onthaalde “Ricochet” , “Our love = stronge” en “Danger Zone”.
Op het einde van deze circa twee uur lange set stond iedereen, tot zelfs in de tribunes, recht om de band nog een laatste daverend en welverdiend applaus te bezorgen. Een toch duidelijk geëmotioneerde Johannes bedankt zijn fans met 'dit gaan we missen, en elkaar ook want we stoppen niet omdat we elkanders kop beu gezien zijn' verklaarde hij.
De voltallige band kwam nog terug om als mooie kers op de taart een akoestische versie te brengen van “Here Comes The Light”. Een overweldigend mooi sluitstuk, van een meer dan geslaagd afscheidconcert in AB.
The Van Jets nemen in Ancienne Belgique afscheid langs de grote poort, door het brengen van een gevarieerde set van twee uur die geen seconde verveelde. Ze schotelden een wervelend optreden voor waarbij de daken er naar goede gewoonte afgaan, maar ook veel uiteenlopende emoties werden losgeweekt zowel bij de fans als de band zelf. Of dit een definitief afscheid is , laten we in het midden, maar ook als dit niet of wel het omslaan is van een ander bladzijde in de carrière van The van Jets? Dan buigen we nederig het hoofd en zeggen geen vaarwel, maar tot weerzien. Want deze band is na 16 jaar nog verre van uitgeblust, integendeel. Dat bewezen ze op deze Halloween avond in Ancienne Belgique uitvoerig.
Setlist: 21st Century Boy - Short Notes - Here Comes the Light - Electric Soldiers - Bankers - Day on Clouds - Mystify - Teevee (Johannes Solo & Acoustic) - Pink & Blue - Who Does? - Strange Paradise - Shit to Gold - Broken Bones - The Sound of Sea - Down Below - The Future
Encore: Ricochet - Our Love = Strong - What's Going On? - Boy to Beastie - Danger Zone - Two Tides of Ice
Encore 2: Here Comes the Light (acoustic)
Met dank aan DaMusic http://www.damusic.be
Neem gerust een kijkje naar de pics van hun set in Vooruit, Gent op 18 oktober ll
http://www.musiczine.net/nl/foto-s/concert/handelsbeurs/the-van-jets-18-10-2019
Organisatie: Live Nation ism Ancienne Belgique, Brussel
Vandaag een piepjonge band (Equal Idiots) met één album (‘Eagle Castle BBQ’) en als hoofdact een min of meer jonge band (The Van Jets) met al aardig wat albums op de teller en het zopas verschenen ‘Future Primitives’. Het publiek was dan ook overwegend jong in de net niet uitverkochte AB.
Wie, sedert de slimste mens, nog niet van de Equal Idiots heeft gehoord, zal ongetwijfeld op een andere planeet gezeten hebben de laatste weken. Naast kwisser is Thibault, samen met drummer Pieter Bruurs, ook zanger en gitarist van deze tweekoppige band. Na “Pina Colada” van Rupert Holmes trapten ze het optreden op gang. De eerste rijen van het publiek waren alvast voor deze garage rock band gekomen en lieten zich tijdens het gesmaakte optreden van zich horen. De drummer bleek een goede publieksmenner te zijn. Een rammelende versie van Plastic Betrands “Ca Plane Pour Moi” deed de ganse AB meezingen. Afsluiter “Put My Head In The Ground” was de kers op de taart.
The Van Jets kunnen al heel wat meer adelbrieven voorleggen sedert ze in 2004 Humo’s Rock Rally wonnen. Met ‘Future Primitives’ zijn ze intussen aan hun vijfde langspeler toe. Achteraan hing een groot doek met tekeningen en de titel van hun laatste telg. Er werd meteen stevig van start gegaan met “21 st Century Boy”. De set werd geduldig opgebouwd. Ook “Bang!” (wat een blijvertje lijkt te worden), “Rewild”, “Fiction vs Friction” en “Days on Clouds” uit het nieuwe album kwamen, weliswaar vrij vroeg in de set, aan bod. Er viel veel te zien en te horen. Johannes Verschaeve is hyperactief op het podium: moves, rondspringen en tussen het publiek verdwijnen. Het moet gezegd worden dat het publiek op elke move enthousiast reageerde.
Ook verscheen Thibault van de Equal Idiots op het podium tijdens “Broken Bones” om te crowd surfen. “Broken Bones” zette een stomende eindspurt in. Daarna volgde “Shit To Gold” en “Two Tides Of Ice” waarop Johannes al gitaar spelend ook ging crowd surfen. Een bisronde leek normaal en zeer gewild door het publiek. De bisronde was een K.O. met een zeer fijne akoestische versie van “Here Comes The Light” (met zang door de andere bandleden), “Teevee”, “The Sound of Sea” en finaal “The Future”.
Het was een geslaagde doortocht in de AB. Dat is het minste wat we kunnen zeggen. En op de nieuwe cd staan terug enkele nummers die kunnen uitgroeien tot anthems tijdens een The Van Jets-optreden.
Organisatie: Live Nation + Ancienne Belgique, Brussel
Het West-Vlaamse The Van Jets bracht Bed Rugs mee uit Limburg om in het Vlaams-Brabantse Leuven een concert te geven. De strijd om de beste provincie is zo stiekem begonnen…
Bed Rugs brengen een mengeling van psychedelische rock met een grunge kantje. Je kan ze zien als de Beatles, samen gesmolten met The Pixies. Hun set was een afwisseling van rustig opbouwende nummers die een blijvende spanning creëerden zonder echt te ontploffen, en recht in your face rock nummers. Het sterke aan de Bed Rugs is dat ze weten hoe ze psychedelische rock moeten brengen, de strakke ritmesectie doorheen de nummers zorgt voor een stevige basis waarop de gitaristen hun ding kunnen doen. De muziek en de lichtshow gaan bij deze band samen, ze vertellen immers hetzelfde verhaal. Als voorprogramma voor The Van Jets konden ze zeker tellen. Ondertussen hebben ze een nieuwe EP uit ‘Rapids’ waarvan de single “Blinds” het best gekend is. Dit nummer wordt gekenmerkt door een ‘typische’ Bed Rugs stijl waarbij het explosieve en het rustige in elkaar verweven worden tot een perfecte harmonie.
Na Bed Rugs werd het strijdveld overgelaten aan The Van Jets. Deze kwamen naar Leuven om hun 3e cd ‘Halo’ voor te stellen. Eén waarop de Jets duidelijk hebben geëxperimenteerd met andere klanken, maar daarom niet minder stevig.
Met “Here Comes the Light “ was het meteen raak, het perfecte evenwicht tussen de gitaar en de synthesizer zorgt voor een onovertrefbaar geheel. Het siert de band ook dat ze niet zomaar de cd afspelen, ze variëren doorheen het nummer en halen ze het onderste uit de kast. Deze lijn werd verder gezet met “The Other man” waarbij de stevige solo’s het nummer tot een hoger geheel tillen, aangevuld met de on-stage show van Johannes Verschaeve. Dit werd gevolgd door “Electric Soldiers” waarbij het publiek duidelijk los kwam en spontaan begon mee te klappen. Met “Bankers” brengen de Van Jets een meer funky nummer waarbij de rocksolo’s met een stevige ‘grain’ het nummer duidelijk meer power geven. “Short Notes” bracht dan weer het experimentele in de set naar boven, de meer new wave sound van de piano kon niet iedereen in de zaal bekoren, maar is desalniettemin een sterk opgebouwd nummer.
Als eerste bisnummer werd het publiek getrakteerd op “Our Love is strong” een prachtig nummer dat vanuit rustig getokkel explodeert naar bluesakkoorden, begeleid door de stem van Johannes.
Doorheen de set werd het publiek getrakteerd op oude klassiekers en klassiekers in wording, deze variatie in de set toont de evolutie van The Van Jets aan. Ze zijn duidelijk volwassener geworden, ze weten hoe ze goede nummers schrijven en hoe ze een show moeten verkopen. De beschilderde Johannes stal vaak de show en bracht het geheel op een hoger platform.
Setlist: Here comes the light - The Other Man - Electric Soldiers - If I Was Your Man – Bankers – Mystify - Short Notes - Broken Bones – Onawa - Down Below - Waited Long Enough - Danger Zone
Bis: Our Love is strong – Teevee - High Heels - The Future
Neem gerust een kijkje naar de pics
http://www.musiczine.net/nl/fotos/the-bed-rugs-20-03-2013/
http://www.musiczine.net/nl/fotos/the-van-jets-20-03-2013/
Organisatie: Depot, Leuven
The Van Jets en Sir Yes Sir
Naast rockliefhebbers was er heel wat jong volk opgedaagd die de krokusvakantie inzetten met een set van The Van Jets , Humo Rock Rally winnaar 2004, als gevestigde waarde binnen onze Belgische scene , en het opkomend talent Sir Yes Sir. Ze stonden mooi naast elkaar geprogrammeerd in de MaZ in een organisatie van de Cactus Club . Goed gezien dus!
De Oostendse Gentenaars The Van Jets brachten vorig jaar een nieuwe cd , ‘Halo’, en waren nog maar te zien op Pukkelpop , Leffingeleuren en de cd voorstelling in de AB. De clubtour is dit jaar definitief van start gegaan en is de checkup hoe de frisse wind in het nieuwe materiaal wordt verteerd . We hebben intussen al een reeks succesvolle nummers te horen gekregen als “Here comes the light”, “Broken bones” , “Danger zone” , “Bankers”, “Mystify” en “Waited long enough” .
De eerste twee openden de set en scherpten meteen de aandacht . Het bredere, nieuwe geluid door de toevoeging van synths/elektronica van Floris De Decker (Team William), zit mooi verweven en is nu de troef, waarbij de klemtoon op een meer ‘artyfarty’ geluid komt van aanstekelijke broeierige catchy popart, met een opbouwende , stuwende dansgroove. Hun onstuimige , oprechte rock’n’roll verliezen ze niet , want de heren blijven stevig klinken.
Je kunt niet omheen invloeden van T Rex, Bowie en The Darkness maar ook een Das Pop knipoogt. De glam en de kitsch is sing/songwriter Johannes Verschaeve letterlijk op het lijf geschreven, met rode bodypaint op de armen en aan de oogleden. In bloot bovenlijf , de gitaararm in hoogstand, weet hij het publiek te mennen en op te hitsen . Een trio als “Bankers”, “If I was your man” en “Mystify” overtuigen in deze stijl. Af en toe waren we minder geboeid, maar de meer directe , strakke aanpak en de ruimte voor de instrumentatie en de gitaarlicks vingen dit op , wat we vooral hoorden op songs als “Electric soldiers” , “Our heads”, “Down below” , “Teevee”, en in de bisronde “High heels” en “Dawn storm” (van
T Rex – kon niet ontbreken als invloed!) met vrouwelijke backing vocals van Esther Weemaes en Elke Bruyneel ( Delavega zangeres).
Mooi uitgediept op het eind waren “The future” en “What’s going on” , twee Van Jet classics. “What’s going on”, eerst solo ingezet door Johannes , bouwde op , klonk broeierig en durfde te ontploffen. Enkel “Ricochet” ontbrak nog in het rijtje, maar we kregen anderhalf uur een afwisselend oeuvre en werden op onze wenken bediend.
The Van Jets heeft al een pak goede en lekker in het gehoor (rockende) nummers uit , is standvastig en beschikt over een sterke podiumprésence; de electrotunes van de ‘Halo’ plaat zijn een gepaste groove en zitten gebed in het lekker en stevig galmend rockende gitaargeluid. Een kwalitatieve sterkte.
Het Antwerpse Sir Yes Sir is het opkomend talent en heeft net hun debuut ‘We should talk’ uit . Act de présence gaven ze in de AB Club, en ook vanavond starten ze hun clubtour . We hoorden een veelzijdig geluid , een bundeling van al de muzikale ervaringen van het kwintet en spil , zanger/gitarist en frontman Tijs Delbeke , die al in verschillende contexten opdook. Flitsen van Barman – Mauro doken op , en naast overtuigende singles “Save me” en “Longing = good taste” treffen we een mooie afwisseling van sfeervolle , dromerige, broeierige tracks als opbouwende , krachtige , weerbarstige, schurende nummers , waarbij de keys en de tenorsaxpartijen zich niet onbetuigd lieten . Een goed op elkaar ingespeelde, zelfzekere band die een mooie toekomst tegemoet gaat . In het oog te houden.
Een dubbelslag voor Cactus!
Pics The Van Jets set in de AB op 10 november 2012
http://www.musiczine.net/nl/fotos/the-van-jets-10-11-2012/
Pics Sir Yes Sir cd voorstelling in de AB Club op 6 februari 2013
http://www.musiczine.net/nl/fotos/sir-yes-sir-06-02-2013/
Organisatie: Cactus Club, Brugge
Afgelopen zaterdag stonden The Van Jets in een uitverkochte AB Box voor de integrale voorstelling van hun nieuwe plaat ‘Halo’. Integraal jawel, of ‘From A to Z’, zoals ze zelf luidkeels verkondigden!
Wanneer de Oostendse jongens enkele weken geleden in Humo reeds de loftrompet afstaken over hun nieuwe album (‘Een klassieker in wording’) werd mijn interesse enkel groter. Deze zomer stonden ze enkel op Pukkelpop en Leffingeleuren dus was het niet enkel voor mij uitkijken naar deze redelijk exclusieve zaalshow.
Voor hun derde langspeler kozen The Van Jets voor Jeroen De Pessemier van The Subs als man achter de knoppen en gingen de plaat opnemen in de studio van Philippe Zdar, één helft van de Franse band Cassius, een man met een duidelijke voorliefde voor alles wat met synthesizers te maken heeft.
Aangezien zelfs de songvolgorde van het album werd overgenomen ontplofte de zaal meteen een eerste keer bij de vooruitgeschoven single "Here comes the light". Meteen is ook duidelijk welke invloed de nieuwe omgeving en entourage op de sound van de band heeft gehad. The Van Jets waren na de Rock Rally nog een pure gitaargroep die hun geluid wel steeds meer verfijnden, maar op deze derde plaat worden er meer en vooral nieuwe registers opengetrokken en is er veel meer plaats voor coole synths, classy orgeltjes en nog meer van dat lekkers. Deze vintage electro past goed bij de gitaarsound van de band en zorgt voor diepere songs die toch ook helemaal het stempel van de groep behouden. Live kruipt Floris De Decker (Team William) mee op het podium en zorgt dus mee voor een bredere sound. Dat wil nu niet zeggen dat er geen plek meer is voor heerlijke gitaarsolo's en smerige licks.. Integendeel, de band lijkt perfect het evenwicht te vinden tussen beide invloeden en klinken zo voller, dreigender, complexer en ja hoor, vetter!
De singles van deze nieuwe plaat volgen elkaar in snel tempo op. Zowel "Here comes the light", "Broken Bones" en "Danger Zone" klinken reeds bekend in de oren en kunnen meteen ook wedijveren met enkele oudere en hitgevoelige songs van de groep. De band gaat door op hetzelfde elan met topsong "If I was your man" (met geslaagd meezing moment) en persoonlijke favoriet "Mistify". "Short Notes" en "Cherry" bleven misschien wat minder lang hangen maar met "Bankers" en "Waited Long Enough" zat het er weer pal op.
Afsluiter "Zodiac" vond ik misschien wel het minste nummer van deze nieuwe plaat, maar je gaat me niet horen klagen, integraal is integraal! En misschien denk ik er na enkele luisterbeurten alweer helemaal anders over. Misschien zullen de zware gitaar fans wat ontgoocheld met deze nieuwe richting die de Jets nemen, maar echt zwaar teleurgesteld kunnen ze wat mij betreft toch echt niet zijn.
Ja, groepen worden volwassener en ook aan hun sound merk je dat, maar de sterke punten van The Van Jets zijn nog steeds present! Johannes Verschaeve, met bloot bovenlijk en rode verf, wel een halve Bowie, is een zeer charismatische frontman en … dat wisten we al langer, wat een lekkere, naar The Strokes doen mijmerende, riffs schudt de gitarist uit zijn mouw, wat een vettige synthesizer sound en jaja wat een drums!
En dan was het tijd voor deel 2 van de show want de band had er duidelijk nog zin in. En waarom ook niet: het was zaterdagavond, het publiek wou meer en last but not least, de groep had nog een resem topsongs achter de hand. Geweldig eigenlijk als je van je set bisnummers eigenlijk een 'best of' kan maken met meer dan geweldige uitvoeringen van onder andere "The Future", "Down Below", "Teevee", "What's Going on" en een flard "Electric Soldiers". Afsluiten in stijl zeker wel.
Schrap die (iets) mindere ‘Halo’ songs van de lijst en voeg al dat nieuwe lekkers toe bij de oude garagerock sound, lekker overgoten met die lekkere electro saus en voilà: The Van Jets zijn terug van nooit weggeweest en we zullen het geweten hebben. Van het beste was België te bieden heeft!
Neem gerust een kijkje naar de pics
http://www.musiczine.net/nl/fotos/the-van-jets-10-11-2012/
Organisatie: Ancienne Belgique, Brussel
Neem gerust een kijkje naar de pics + live foto’s …
The Van Jets kwamen hun nieuwe CD ‘Cat Fit Fury’ aan een volgelopen Depot presenteren. Vanaf het eerste nummer “Matador” zat de vlam erin. “Dancer” en “Down Below” zetten het forse tempo verder.
Doorheen het optreden waren de drums duidelijk een belangrijk deel waarbij basgitarist Frederik Tampere en zanger Johannes Verschaeve zelf even de daad bij het woord voegden en zelf de drumsticks in handen namen . Hier en daar werd er nog een nummer gespeeld uit hun vorige albums met “High Heels” en “Ricochet”.
Bij deze stevige set liet zanger Johannes het niet na om toch eens van het podium in de massa te springen waar hij na zijn gitaar solo zijn gitaar aan een dolgelukkige fan gaf.
Het uitbundig publiek en de vonkende Van Jets waren een geweldige combinatie. Het nummer “Onawa” sloot de puike performance van de hele band af.
Organisatie: Depot, Leuven
Nederlands 
Français 
