Benjamin Biolay is een Franse singer-songwriter die al sinds begin jaren ’90 met eigen werk op de planken staat. Hij wordt beschouwd als één van veelzijdigste hedendaagse muzikanten in Frankrijk en zijn tegendraadse karakter gecombineerd met zijn knappe Zuiderse looks hebben al vele roddelblaadjes gevuld.
Vorig jaar kwam hij op de proppen met een zevende plaat ‘Vengeance’, waarin hij bewijst dat hij van alle markten thuis is: de plaat is een mix van rock, mierzoete ballads, hiphop en electronica. Op de plaat krijgt hij versterking van onder meer de Franse rapper Oxmo Puccino en de Engelse ex-Libertine Carl Barât. ‘Vengeance’ kreeg al vier sterren en werd geapprecieerd omwille van zijn experimentele karakter.

Heeft Biolay in Brussel de verwachtingen ingelost? Gedeeltelijk. Vooral de up-tempo nummers lokten veel reactie uit in de zaal. “Dans La Merco Benz”, “Laisse aboyer les chiens” en “Rendez-vous qui sais”, poppy nummers waarin een aanstekelijke melodie en nerveuze beat de hoofdrol spelen, laten niemand onberoerd. Ook “Qu’est-ce-que ça peut faire” en “A l’origine” zijn straffe nummers waarin Biolay handig electronica combineert met rock. De lichtpanelen rond het podium dragen bij tot het broeierige clubsfeertje in de zaal. Biolay raakt ook de gevoelige snaar met ballads à la Française zoals “La Pénombre des Pays-Bas”, “Aime mon amour” en “Chère inconnue”.
Met zijn ruige, diepe stem weet hij telkens een soort zenuwachtige staat van verliefdheid over te brengen, die op het punt staat uit te barsten. Toch kan Biolay niet altijd overtuigen. Vooral wanneer hij in één nummer van tempo of toonhoogte verandert of wanneer hij teveel experimenteert met andere genres (hij verwerkt zelfs een stukje van Gorillaz’ “Clint Eastwood” in een nummer), slaat hij de bal soms mis. “Ground Zero Bar”, “Ne regrette rien” en “15 Septembre” breken op dat vlak geen potten. Ook ballads zoals “La Superbe”, “Ton Héritage” en “Confetti” (op de plaat een duet met Julia Stone) gaan over de top in het mierzoeterige genre of komen erg flauw over. “Personne dans mon lit” is dan weer zo’n typische middelmatige Franse chanson, maar komt er dankzij de mooie melodie nog goed vanaf (zou hij het trouwens over zijn huidige burgerlijke staat hebben?!).
Een hoogtepunt van de avond was “Profite”, het eerste bisnummer en single uit ‘Vengeance’, een duet met Vanessa Paradis. Voor de gelegenheid was de zangeres helemaal vanuit de lichtstad afgezakt naar Brussel, een fijne verrassing voor de aanwezige muziekliefhebbers.

Ondanks de mindere momenten, hebben we erg genoten van dit concert, al was het omdat we dansend het weekend zijn ingegaan!  De sympathieke Benjamin Biolay, die ooit bekend stond om zijn melancholisch oeuvre, slaagt er telkens in om zichzelf opnieuw uit te vinden.

Neem gerust een kijkje naar de pics van de set in de l’Aéronef, Lille op 11 mei 2013 (Org: Vérone Productions, Lille)
http://www.musiczine.net/nl/fotos/benjamin-biolay-11-05-2013/

Organisatie: AJA concerts