Vorig jaar stond dit Amerikaanse wonderkind nog in de AB Club, vandaag kwam hij in de grote zaal zijn opwachting maken. Geen probleem, na zijn succes in de States en gastoptredens met o.a. Eric Clapton en The Rolling Stones, is Gary Clark Jr. al heel wat grotere zalen gewend.
Wij durven er onze volledige Jimi Hendrix platencollectie op verwedden dat al wie hier vorig jaar bij dat memorabele AB Club optreden van de partij was, ook nu weer als de bliksem naar de AB was gerend. Wederom kwamen wij tot dezelfde conclusie : supertalent, wonderlijk gitarist, verloren zoon van Hendrix, geboren met goud in de vingers, liters soul in het bloed en tonnen blues in de genen.
Doch, er sluipt één klein maar gevaarlijk probleempje om de hoek, er huist ergens ook een kwaadaardig r&b virus in Gary Clark Jr. en dat mag er gerust uit wat ons betreft, maar wij vrezen dat Amerikaanse platenbonzen en managers er anders over denken. Daarom houden we een beetje angstvallig de adem in voor zijn volgende plaat. Dat virus heeft er immers eigenhandig voor gezorgd dat de debuutplaat ‘Blak and Blue’ net niet de status ‘legendarisch’ heeft gehaald, er staan wat ongepaste gladgestreken r&b songs tussen het fantastische bluesrock-geweld, en dat is des te jammer. Op de cd kan men handig gebruik maken van de skip toets, live gaat dat natuurlijk niet.
Maar goed, Gary Clark Jr. had het werk zelf al voor de helft gedaan bij het uitkiezen van de setlist. Hij trok, net als vorig jaar in de AB Club, resoluut de kaart van de doorleefde blues, opwindende rock’n’roll en stevige Hendrixiaanse loeiende rock.
Voor ons was het likkebaarden wanneer Clark zijn gitaar overvloedig liet spetteren in de vlammende bluesrockers “When My Train Pulls In”, “Numb” en “Bright Lights Big city”.
De liefde voor de blues weerklonk in het spelplezier van deze jongeman (met zijn 30 lentes is hij nog een regelrechte snotneus in blueskringen), het was genieten met de ogen dicht van een koppel lange en bloedmooie delta-bluesballads waarvoor Clark leentje buur is gaan spelen bij grootheden BB King (“3 O’clock Blues”) en Albert Collins (“If Trouble Was Money”), twee pure kippenvelmomenten die nog naar hogere sferen werden getild door een stel sublieme fijnbesnaarde gitaarsolo’s. Eén ding was wel zeker vanavond, wie het niet zo begrepen heeft op gitaarsolo’s was maar best thuis gebleven. Wie daarentegen verlekkerd is op Stevie Ray Vaughan, Buddy Guy en Jimi Hendrix kon zijn geluk niet op.
Met “Travis County” tapte Clark zijn rock’n’roll uit een oud Chuck Berry vat en met een flink rollend “Don’t owe you a thing” zat ie gretig aan de Bo Diddley fles. Tussendoor kwam hij er ons nog eens fijntjes op wijzen dat hij ook nog gezegend is met een soulvolle stem. Een paar blokken verder in Brussel stond ene Prince een verrassingsoptreden te geven, en wij meenden die kleine grootheid als het ware te horen, te ruiken en te voelen in het sensitieve “Please Come Home” dat met een extreem hoog stemmetje en nog maar eens een briljante gitaarsolo de hoogste Prince normen probleemloos haalde. Eén keertje maar sloeg Gary Clark Jr. de bal een beetje mis, dit met een vrij overbodig ‘You Saved Me’, zo eentje van die r&b vehikels die nergens naar toe ging. Met ‘Blak and Blu’, dat op plaat overigens ook maar wat slapjes klinkt, pakte hij het dan weer een stuk beter aan, de track was hier omgebouwd tot een soulvolle intieme song die als prachtige intro fungeerde voor de geweldige afsluiter ‘Bright Lights, Big City’.
Een enthousiaste menigte moest het helaas stellen met amper één bisnummer, maar wat voor één. Gary Clark Jr. liet zijn band achter in de coulissen en deed het in zijn wonderlijke eentje, met gitaar en mondharmonica. De integere, vertederende blues ‘In the Evening (when the sun goes down)’ deed ons de krop in de keel krijgen.
Vanavond kregen we helaas geen nieuw werk voorgeschoteld. Het bleef bij een flinke greep uit ‘Blak and Blue’, een album dat toch al dateert van 2012, aangevuld met een stel covers. Geen idee dus hoe de nieuwe plaat zou kunnen klinken en wanneer die er zit aan te komen, maar als ze in het verlengde ligt van zijn spetterende live set, dan hebben we er het volste vertrouwen in.
Organisatie: Ancienne Belgique, Brussel