Het Britse Hard-Fi uit Staines, Londen zat mee in de stroom van de postpunk van Kaiser Chiefs, Franz Ferdinand, The Rakes, Maxïmo Park, Razorlight, Arctic Monkeys en The Killers; ze debuteerden in 2006 met de plaat ‘Stars of cctv’. “Living for the weekend” , “Hard to Beat” en “Cash machine” ontbraken niet in de Afrekening en op menig StuBru fuifje. Maar de ‘times, they are a-changing’ hier, want vijf jaar later en 2 platen verder, kan de band rond zanger/gitarist Richard Archer (beetje Stereophonic Kelly Jones lookalike ) maar een ¾ Bota (Orangerie) vullen , waarvan dan nog hoop Franstalige vrienden en Belgische Engelsen. De prachtsingle “Good for nothing” van de recente ‘Killer sounds’ moet hun gevoelige emopostpunk terug populair maken ...
De singles zaten mooi verdeeld in de goed uur durende set , en een drumbeat en electrovibe vulde soms aan. Het kwartet slaagt er niet meer treffende (emotievolle) rockers te schrijven voor een groot publiek, ondanks het afgelijnde karakter. Met tonnen enthousiasme en dynamiek in de korte kernachtige songs (vijftien songs in totaal !) weliswaar, gingen ze ervoor als een beginnende bandje die zich wou bewijzen … Een tandje bij dus in de Bota op de afsluitende tourdag!
De ‘die hard’ Hard-Fi freaks zullen het wel één van de concerten gevonden hebben , wij hielden het op de singles en een paar andere songs, die aangevuld werden met een interessant Clash nummer, “I fought the law”, dat overtuigde … Die rebelse jeugdliefde en punkrockroots konden ze niet verloochenen en verpakten ze deftig.
Bruisend concert, maar songs die te weinig om handen hebben …’Hard-Fi ‘ in de UK, maar hier momenteel ‘Flets-Fi’!
Het Waalse Crazy Little Madrid bracht ons snel binnen het punkroots concept, en gaf er een handige draai aan door tegendraadse structuren in hun stevig gitaarwerk. De zanger trok zeker de aandacht en sprong wild om zich heen . We zien wel hoe dit jong bandje evolueert …
Organisatie: Botanique, Brussel