MEnTAL Fest 2025 – Wat een diversiteit in de samenstelling
MEnTAL Fest 2025
Trax
Roeselare
2025-02-22
Erik Vandamme
MEnTAL Fest is een nieuw festival ten voordele van het geestelijk welzijn en waarvan de opbrengst integraal naar het Tejohuis gaat. Plaats van afspraak was Trax in Roeselare. Zeven bands, in een breed kader, kregen hun kans. De eerste editie verliep vlekkeloos, en was ook totaal uitverkocht. Organisatorisch viel er geen speld tussen te krijgen, en ook de optredens waren elk op hun eigen wijze absolute top.
Het Belgische Decision mocht, met een bonte mix van heavy metal en thrash, het festival openen en haalt de mosterd bij o.a. Metallica en Pantera. We waren, helaas door omstandigheden, net te laat om deze band aan het werk te zien.
We maakten ons dan maar op voor een theatraal totaalspektakel, binnen een rituele aankleding, met InHuman (****1/2). Bindteksten: daar doet dit combo niet aan mee, nee, ze laten hun muziek voor zich spreken. Astrid, die in het verleden op keys speelde, neemt nu de rol over van frontdame-zangeres, en laat haar bijstaan door een zanger, die een demonische stem heeft dito uitstraling. Net die spanning en wisseling in de zangpartijen, vormt een grote meerwaarde en is ook een donkere draad doorheen het verhaal. InHuman verhaalt over pijn, verval en vertwijfeling. En ergens in de diepte doemt in hun weemoedige sound ook een boodschap van hoop in die donkere brij.
Een filmische totaalbeleving wordt het door vuurspuwende gitaren , verpulverend drumgeweld , de muzikanten en de zanger met maskers op en frontdame Astrid, die op het einde van de set vastgebonden met tape haar lot ondergaat. Om kippenvel van te krijgen …
De zaal stond voor InHuman goed gevuld, Sister May (****) kreeg wat minder publiek voor zich, maar ging er totaal voor. De band speelde een thuismatch, gezien ze in 2017 in Roeselare werden opgericht. Ze hadden het een beetje moeilijk om het publiek mee te krijgen in hun muzikaal verhaal, ondanks de verbluffende inspanning in de instrumentatie en in de vocals.
Sister May kan je muzikaal moeilijk onderbrengen, het maakt het voor de doorsnee metal liefhebber niet makkelijk. Wijzelf genoten van hun variaties en diversiteit, een bonte, veelkleurige verzameling aan stijlen. Het geheel klonk donker, lichtvoetig en energiek, vuurkrachtig, waarbij ze ruimte lieten om te experimenteren. We hielden van die avontuurlijk aanpak.
Secondhand Saints (*****) opgericht rond de coronapandemie, bracht als metalcore band een debuut, 'Shattered Floors', om ‘U tegen te zeggen’. Op de daaropvolgende releases 'Dying Breath', 'Echoes' en 'Afterlife' gingen ze volop door op dit elan. Vorig jaar nog stelden ze hun nieuwste plaat voor, 'Falling From Crage' in De Casino in Sint-Niklaas; een wervelende feestje werd met muzikaal een stevige hoek af.
Op MEnTAL Fest hadden ze het eerst wat moeilijk om het publiek direct murw te slaan. Maar de band bleef gewoon stevig doorrammen. De beweeglijke, spraakzame frontman deed de rest om het publiek voor zich te µwinnen. Een metalcore feestje werd het, met een eerste moshpit als gevolg. Secondhand Saints kwam op dreef en ze gooiden er nog wat strandballetjes in het publiek. Het publiek ging heen en weer, danste en maakte een soort wave. Mooi.
De grote publiekstrekker was hier vaanvond Dyscordia (*****) die in 2025 aan hun vijftiende verjaardag toe zijn. De ‘Dyscordia Army’ was hier goed vertegenwoordigd, de voorzitter vierde ook zijn verjaardag en werd op het podium in de bloemetjes gezet.
Muzikaal kregen we een overtuigend overzicht van het oeuvre van Dyscordia. Er waren beelden op het scherm te zien van alle releases.
De setlist was een soort ‘best of’ met enkele verrassende wendingen die sterk werden ontvangen. Het publiek ging ertegenaan, de band moest geen moeite doen om iedereen voor zich te winnen.
De band ging ervoor , speelde strak, gedreven, gebald. Ook qua entertainment overtuigend.. Dyscordia bleef het pedaal stevig ingedrukt houden. Een betere manier om hun vijftiende verjaardag met een knal te vieren, konden we ons niet indenken.
In een recent interview liet de band verstaan dat ze nog meer in petto hebben dit jaar. "Dyscordia is al meer dan tien jaar één van de betere acts die ons landje rijk is en kan zich moeiteloos meten met de allergrootste op aarde. Maar vooral blijven ze ook nog stevig op de troon zitten, zoveel is duidelijk", schreven we eind vorig jaar over hun optreden op Plutofest. Op MEnTAL Fest zagen we een band die speels ongedwongen te werk ging. Het sierde hen. Wat een ingesteldheid; dit moet een succesverhaal worden …
Plots stond er veel minder volk in de zaal, Nochtans brengt Iron Mask (***1/2) een update van de heavy metal van de jaren '80 en spreekt dus op die manier een ruim publiek aan, van metal tot hard rock liefhebbers. En bij zo’n referenties horen er lange gitaar of drum solo’s. Het kon ons sterk bekoren. Die aanstekelijke, vlijmscherpe gitaarriffs waren niks nieuws onder de zon, maar die ondoordringbare wall of sound, kenmerkend aan het genre, blijft heerlijk genieten. En ze hadden een zanger die het publiek entertainde en het leuk, ontspannend hield.
De enige niet Belgische band, Chaoseum (****) mocht afsluiten. Dit Zwitserse gezelschap werd in 2018 opgericht en zorgt voor een mix nu-metal en metalcore. We hoorden binnen de sound een link naar Korn, maar ze onderscheidden zich deels in een mystiek mysterieuzere, theatrale sound, wat dit optreden toch wel redelijk uniek maakte.
Voor een sterk uitgedund publiek - het was ondertussen al ver na middernacht- wist Chaoseum ons toch moeiteloos te overtuigen in een totaalbeleven.
En die totaal beleving was trouwens ook de rode draad doorheen deze geslaagde eerste editie van MEnTAL Fest. Wat een diversiteit in de samenstelling van deze bands, van aanstekelijke heavy metal tot metalcore.
(Met dank aan Musika.be)
Organisatie: Different Mind vzw (MEnTAL Fest - Roeselare)