Archive kwam vorig najaar in de belangstelling met de vijfde cd `Lights', een combinatie van `70's psychedelica, trippop, gitaarrock'n'roll en feedbackgeraas. De band uit Londen, onder het duo Darius Keeler en Danny Griffith, trokken drie vocalisten aan nl. Dave Penney, Polard Berrier en Maria Q. In Wallonië werd de band al vóór de zomer opgemerkt. De belangstelling ontstond met die prachtige intieme single ?Veins?. In oktober ll concerteerde Archive al in de AB, dat uitverkocht was. Eergisteren traden ze op in de Vooruit, Gent, ietwat gehavend, want zanger Berrier viel uit door keelontsteking. Een herkansing was er te Lille.

Archive was soms met acht op het podium. Hun songs werden gekenmerkt door een repetitieve opbouw, een swing en groove en een stuwende, forse climax met fuzz en elektronicasoundscapes, afgewisseld met enkele sfeervolle, dromerige werkstukjes, bepaald door de hemels bezwerende zang van Berrier, de directe rauwe zang van Penney of door de soulfulle zang van Maria Q.

Het donkere lichtdecor en de stroboscoopeffecten waren hallucinant; een meerwaarde aan de spannende broeierige sound.

Archive bleek het muzikale gerecht te zijn van volgende ingrediënten: Radiohead, Jesus & Mary Chain, The God Machine, BRMC, Spacemen 3, Massive Attack, Portishead en Pink Floyd.

Archive had er duidelijk zin en klonk fel, verbeten?letterlijk meegezogen in deze muzikale brij, wat een overdonderend concert opleverde van het Londens gezelschap. Archive putte uit de recente cd `Lights', blikte terug naar ouder materiaal en stelde een paar nieuwe songs voor.

De opener ?Lights? hield ons ruim vijftien minuten lang in z'n greep: een langzame start en rustige opbouw met repeterende elektronicasounds, piano en gitaargetokkel. Telkens kwam er een groepslid bij. Naar het eind klonk welig gitaarvertier en een bezwerende percussie, ondersteund door de breekbare zang van Berrier. Berrier observeerde z'n publiek met een indringende blik. Wat een adembenemende aanvang van het concert.

Het tempo hielden ze hoog in ?Noise? en ?Bridge scene?. Het sfeervolle, subtiele ?Veins? zat vroeg in de set, vocaal ondersteund door Maria Q, die een glansrol innam op het broeierige ?You make me feel?. ?Fuck U? was een regelrechte BRMC's ?Whatever happenend to my rock'n'roll?. Een sterke samenzang tussen de hoge zang van Berrier en de zegzang van Penney. Gaandeweg viel er meer te beleven op het podium. De groepsleden gingen totaal op in die muzikale cocktail. Er waren puike prestaties van ?Sane?, dat direct, stevig en dansbaar was, ?Site back down?, opbouwend en opzwepend, waarin het spacey Spacemen 3 was te horen en het dromerige ?Again?, mooi uitgesponnen (ruim tien minuten), van zacht naar stevig, soms gekenmerkt door een schreeuwzang. Het was Maria Q die de set mocht besluiten. Ze deed Portishead en Massive Attack herleven op ?Pulse? en overtuigde en verve in de bis op Portisheads fijne ?Roads?. Tripsoulwavepop op z'n best!

De respons was groot. Na een goed anderhalf uur besloten ze. Ze waren onder de indruk en kwamen maar liefst tweemaal terug met o.a. het swingende ?Programmed? en het rockende ?System?.

Archive gaf tenslotte een twee uur durend optreden; net zoals Interpol vroeger en Editors twee jaar geleden, staan zij op het punt definitief door te breken. Gegund!

Org: Agauchedelalune, Lille