Het uit Las Vegas afkomstige The Killers, onder Brandon Flowers, zijn een grootse band geworden. Hun meeslepende en stevige gitaarpop boeit, intrigeert en nestelt zich in elke vene. Het debuut `Hot Fuss' bood hits als ?Mr Brightside? en ?Somebody told me?. `Sam's Town' was meer afgelijnd en klonk ietwat bombastisch door toetsen en Flowers' zang. ?Bones?, ?Read my mind? en de `instant killer' ?When you were young?, de gebalde poprocksong bij uitstek, deed me meteen een tiental jaar jonger voelen, waren de smaakmakers van de cd!

The Killers evolueerden tot een populaire (doorsnee) Amerikaanse rockband, op plaat wat onevenwichtig, die live alvast standvastig klinken; na hun stop, vorig jaar in de AB, was het uitkijken naar het concert te Lille, gezien ze nu al drie succesvolle singles uithebben.



Het vijftal speelde een krachtige, gebalde en directe sound! De songs vlogen in een sneltempo voorbij.

Vooraan hoog op het podium was een bord Sam's Town genageld; het decor leek wel een glittersaloon met een pak lampjes en neonlights, en Brandon Flowers als de Henry Fonda van `Once upon a time in the West'.

The Killers putten afwisselend uit hun twee verschenen cd's, stelden zich muzikaal voor via een ?Enterlude, we hope you enjoy your show? en namen afscheid van het uiterst dankbare publiek met een ?Exitlude, it's good to have you with us? bepaald door piano en Flowers' vocals.

Hij entertainde het publiek en bood met z'n band een klein anderhalf uur stevige, subtiele en fijn uitgewerkte gitaarpoprock. Al bij de opener ?Sam's Town? werden we bedolven onder versnipperde glitterpapiertjes wat meteen voor een tof sfeertje zorgde. De hitbox was gestart: ?When you were young?, ?Bones? en ?Somebody told me? volgden. Het publiek genoot ervan en gaf een sterk onthaal.

Het tempo werd wat teruggeschroefd met een paar songs die poppier en opbouwend waren ?Jenny was a friend of mine?, ?Smile like you mean it?, ?Uncle Jonny? en het aanstekelijke ?When you read my mind?, kleurrijk door toetsen, als absoluut hoogtepunt; als outtro kreeg de song een fijn staartje op piano. ?Bling confession of a king? en ?Why I do keep counting? hadden wat meer bombast door piano, keyboards en Flowers' zang. ?Mr Brightside? besloot de set, werd luidkeels meegezongen en deed publiek en band heen en weer hotsen.

Er was nog een ruime bis van een vijftal songs, waaronder ?Shadowplay/this river is wild? die ze onderdompelden in `80's wave en dancebeats. De fijne popsongs ?For reasons unknown? en ?All these things that I've done? klonken overtuigend. De ?Exitlude? vormde het muzikaal dankwoordje.

The Killers stonden live op scherp, klonken snedig, raasden als een `Speedy Gonzales' door de songs en gaven kleur aan de songs door piano, toetsen en Flowers' performance.

Organisatie: FLP, Lille