Absynthe Minded, het vijftal onder zanger/componist Bert Ostyn, verbaasde een paar jaar terug met een fris originele sound van grillige pop, jazz, psychedelica, swing en Oost-Europese muziek, bepaald door een breed instrumentarium, en gedragen door de warm, melancholische zang van Ostyn. `Acquired Taste' was dan ook een sterk debuut van deze beloftevolle band.

Ze zijn nu toe aan de derde cd, na `New Day' in 2005, `There is nothing', om te zeggen dat de band veel in z'n mars heeft. Ze zijn gegroeid en hebben een subtiel uitgewerkt en verfijnd geluid, dynamisch, broeierig, sfeervol, dromerig en ingetogen, zonder écht afbreuk te doen van hun muzikale stijldiversiteit. Tja, een beetje zoals Zita Swoon muzikaal is geëvolueerd. Een band die onder elkaar op dezelfde golflengte zit?

Live lichtten ze vorig jaar al een tipje van de sluier, met een paar nieuwe songs (zie live review februari 2006, Zaal Racing, Gavere)

Ze brachten op gretige wijze een gevarieerde, afwisselende set. Ze startten met twee songs uit de vorige cd: het snedige, stevige ?Mary's Hotel? met een fors klinkende vioolpartij, gevolgd door het broeierig, intens bedreven ?New Day?, titelsong van de vorige cd. ?Ask me anything? had een `70's dwarrelend orgeltje en ?I wanna forget? klonk directer. Een krachtig begin! Gas werd teruggenomen op enkele ingetogen songs als ?I like you when you're sad? (kleur door mondharmonica en trompet!) en ?I'll be allright?.

Een terugblik naar hun debuut was er met het jazzy bebop getinte ?People of the pavement?. Een sterke indruk liet de band na, toen ze de akoestische gitaren bovenhaalden op het intieme ?It's all around you?.

De band trok een grilliger luik: Oost-Europese muziek, jazz en swing met songs als ?Pretty horny flow? , ?A great height? en ?I am a fan?. De groep werkte naar een hoogtepunt met de singles ?My heroics, part one? (de ?Mia? song van Gorki!) het dromerig, sfeervolle ?Plane song? en ?Stuck in reverse?, die een sterke opbouw had en mooi werd uitgesponnen. Een klassieker-in-wording en deapotheose, na een klein anderhalf uur.

De groep kon rekenen op een sterke respons en kwam terug voor een drietal songs: ?Silent song?, bepaald door gitaargetokkel en Ostyns emotievolle stem, het sfeervolle ?Your backdoor? en ?Let's be radical?, die het tempo omhoog krikte en avontuurlijk de afwisselende gig van deze grootse band-in-spé besloot. Verdiend loon naar werk!

I Do I Do, een viertal uit het Tieltse, heeft één van de leden van het oude Karate kunnen strikken. De groep bracht een fijne combinatie melodieuze poprock, americana en een vleugje postrock; de groep behield alvast de aandacht met hun broeierige gitaarpoprock.

Organisatie: De Zwerver, Leffinge, Leffingeleuren