Het werd aangekondigd als een heropleving van de destijds zo beruchte balavonden met een reusachtige bigband. Voor de mensen die de muziek wel aanstekelijk vinden maar niet verder geraken dan op en neer gaande bewegingen van de voeten, was er eerst een heuse dansinitiatie. Voor de ene een hels beleven en uitdaging, voor de andere een leuke opwarmer voor wat een broeierig hete avond werd. Cuba, Brazilië, Puerto Rico, … het lag allemaal voor drie dagen in het pittoreske landschap van de Ha’ te Gent.

Het gezicht van El Tattoo Del Tigre blijft Vlaanderens duizendpoot, Adriaan Van den Hoof. Een meester in de comedy-wereld en een geslaagd acteur, om dan nog te zwijgen van zijn uitspattingen met Discobar Galaxie. Maar dat hij ook de openingssong op zich nam vonden we maar al te loofwaardig. Onder leiding van een meer dan 20-koppige mambo-band met stuk voor stuk topmuzikanten, kon het bal losbarsten.
Tine Embrechts, Nele Bauwens en Freddy Kretschmer vervoegden de band al in het eerste stuk van een concert, dat in drie delen was opgesplitst. Er was de gewaagde en geslaagde cover van “Marcia Baila” van Les Rita Mitsouko, gezongen door Tine.
De vergelijken tussen Marilyn Monroe en Nele Bauwens zijn voortreffelijk. Ze had er dan ook geen enkele moeite mee om “My heart belongs to daddy” op haar manier naar voren te brengen.
In het tweede deel maakten we kennis met Pieter Embrechts, (broer van…). Netjes uitgedost en voorzien van zijn warme zang wist hij zijn stempel te drukken op een dan al prachtige avond. “Eye of the tiger” passeerde ons bijna onherkenbaar, maar tenminste even goed als het originele van Survivor.
Vóór het concert had Adriaan het over een buitenlandse gast, welja, het bleek een halve Belg te zijn. De man die een thuismatch speelde in het derde en laatste deel was Gabriel Rios. Puerto Rico was opeens heel dichtbij. Dat hij er goed uitzag, moesten we aan geen enkele vrouw vertellen en dat hij kan zingen wisten we ook al. Gabriel Rios met een bigband. Subliem! De parket daverde die avond ritmisch in de voor de gelegenheid omgetoverde Balzaal van de Ha'.

El Tattoo Del Tigre verzorgde drie maal veertig minuten uitbundig dansplezier, wat hen één van de meest tot de verbeelding sprekende bigbands van ons landje maakte. Graag halen we de loftrompet ( al was het maar één van hun instrumenten die een dansfeest waarmaakten) boven voor de durf, het enthousiasme en de dynamiek waarop deze mensen het beste van zichzelf gaven om hun muziek te delen met hun publiek.

Organisatie: Handelsbeurs, Gent