Ieder zichzelf respecterend fan van atypische en atmosferische black metal kent de Amerikanen van Agalloch. Zij brachten ons landje een bezoek op maandag 22 april in Aalter. Die datum deed menig werkend of schoolgaand metalhart breken maar bleek ideaal te zijn, gezien het ervoor zorgde dat het toch wel eerder kleine zaaltje niet stampvol zat. Er was dus ruimte genoeg om van de muziek te genieten.

Het Britse Fen was opener van dienst (als je op een avond waar 2 bands spelen al van openers kunt spreken natuurlijk). Deze jongens brengen atmosferische black metal overgoten door een post-rock sausje om u tegen te zeggen. Ik was onder de indruk van hun albums tot nog toe , dus ik zag het zeker zitten om ze eens live te zien. Ze zetten de toon voor de avond al stevig in maar helaas niet zonder enkele probleempjes. Alhoewel Fen op zich vrij goed speelde , waren er doorheen de set enkele geluidsproblemen. De zang stond veel te luid waardoor de rest van de instrumenten naast de drum op sommige momenten amper hoorbaar waren.
Naast die kleine probleempjes slaagde Fen er wel in om een kanjer van een set neer te zetten. Er werden vooral songs gespeeld van hun laatste 2 full-CD’s ‘Epoch’ en ‘Dustwalker’, maar daar hoor je mij niet over klagen – het zijn namelijk excellente platen. Ze slaagden erin om mij zelfs min of meer in een soort van trance te krijgen tot op het moment dat bassist Grungyn even alleen mocht zingen. In dat korte stukje zaten helaas serieus wat valse noten. Naast dit euveltje was het een zeer goeie set en (hoewel ik al uitkeek naar Agalloch) mochten ze van mij toch iets langer spelen dan drie kwartier.

Als bands worden afgedaan als de beste van een bepaald genre ga ik er meestal van uit dat dit erg overdreven is. Dit was ook het geval bij Agalloch. Zelf was ik niet zo bekend met hun materiaal en had naast wat individuele songs nog nooit echt de moeite gedaan om een volledig album uit te luisteren. Toen ik van verschillende mensen hoorde dat dit zo ongeveer de beste Amerikaanse black metal band ooit moest zijn dacht ik dat het wel wat overdreven was. Wat heb ik mij gruwelijk vergist.
Al van bij de intro slaagde Agalloch er in om mij op mysterieuze wijze vast te grijpen en met open mond naar het podium doen gapen. Vervolgens werd ik bijna volledig onbewust van mijn omgeving en werd ik meegesleept in hun muziek. Ik kan met een gerust hart zeggen dat dit één van de beste shows was die ik al heb meegemaakt.
Doorgaans heb ik het concentratievermogen van een hamster – je mag het al een mirakel noemen als een band mijn aandacht een half uur lang volledig weet te behouden - , maar Agalloch slaagde erin om dit 2 uur lang te doen en mij dan nog hongerig achter te laten naar meer.
Enige storende factor waren enkele mensen in het publiek zelf die het blijkbaar nodig vonden om naast mij volledig vooraan te staan en bijna de gehele set door zaten te praten terwijl dit net het soort band is waarbij dit extreem storend is.
Ach, nu ben ik eigenlijk gewoon maar aan het muggenziften om iets negatiefs te vinden. Het was gewoon uitermate goed en ik zal ze zeker nog eens proberen te zien als ze ons landje nog eens aandoen.

Neem gerust een kijkje naar de pics
http://www.musiczine.net/nl/fotos/fen-22-04-2013/
http://www.musiczine.net/nl/fotos/agalloch-22-04-2013/

Organisatie: JC Kadans , Aalter