Dream Theater - 'The Astonishing Live': een gemiste kans van een progressief meesterwerk!

Over het nieuwe album van Dream Theater is al heel wat geschreven. Onder het Dream Theater legioen is er echter grote verdeeldheid over de nieuwe schijf. Voor sommigen is: 'The Astonishing' (ontsproten uit het meesterbrein van John Petrucci) een absolute Valium plaat met een verhaal van de makers van Frozen. Voor anderen is de nieuwe conceptplaat een waanzinnige brok muziek....een puur meesterwerk en bovendien de meest toegankelijke plaat uit de uitgebreide Dream Theater discografie.
Persoonlijk leun ik na vele luisterbeurten duidelijk aan bij de laatste stelling en is 'The Astonishing' voor mij een onvoorstelbaar mooi dubbelalbum. Om die nieuwe plaat kracht bij te zetten , tekent de band uit New York een beetje buiten de lijntjes en spelen ze deze keer live in de meest prestigieuze zalen en theaters in Europa.
Zo waren er bij de start van de tournee 3 concerten in de mooiste theaterzaal van Amsterdam: Carré. Voor België beloofde Gracia Live ons Vorst Nationaal om te toveren tot Vorst Nationaal Theater. Dit om een zo intiem mogelijke sfeer te creëren. Ondergetekende was reuzenbenieuwd hoe 'The Astonshing' live zou opgevoerd worden, want dat was dan ook het enige werk dat de band die avond live zou brengen.

De Vorst Nationaal Theater setting bleek niets meer of minder te zijn dan wat we al eerder hadden gezien tijdens Vorst Nationaal Club concerten. Naast de onderste tribune ring was het middenvak gevuld met plastieken stoeltjes. Voor de rest geen drastische ingrepen om een theatersfeer te creëren. Absoluut geen droomtheater dus! Gelukkig lagen de prijzen een stuk lager dan in Amsterdam maar met een gemiddelde ticketprijs van 60 euro blijft het toch nog altijd een forse prijs voor een avondje uit. Misschien was dit ook wel de oorzaak dat Vorst Nationaal slechts heel matig gevuld werd voor dit Dream Theater concert.
Voor aanvang van het concert werden we herhaaldelijk 'vriendelijk' verzocht om geen foto's te nemen en kwam er zelfs het verzoek om je mobiele telefoon uit te schakelen gedurende het optreden. Toegegeven het is hinderlijk en het kan je concertavond helemaal verkloten als diegene die net in jouw gezichtsveld voortdurend zonder enige gêne foto's en video's aan het nemen is. Maar het is op z'n minst even storend als een bende security mensen (hier GLS Security) de ganse avond jacht maakt op de overtreders en al even storend te werk gaat als diegenen die hardleers zijn.
Trouwens het concert was nog niet begonnen en de jacht was al open. Het lijkt er wel op of er voor dit probleem geen gematigde oplossing voor handen is.

Naar de muziek dan...met zoals werd aangekondigd de integrale uitvoering van 'The Astonishing'. Enkelingen die mistevreden wegliepen omdat "Pull Me Under" niet op de setlist stond, hadden zich vooraf toch wat beter moeten informeren. De aankleding van het podium was leuk maar niets wereldschokkend. Naast enkele grote videoschermen vormden enkele DT banners en twee oude straatlampen het decor voor het verhaal van Ravenskill. Al van bij de openingsouverture was het duidelijk dat heel wat muziek op band stond. Strijkers, achtergrondkoren tot zelfs enkele leadvocalen leken allemaal te komen uit de gigantische keyboardcomputer van Jordan Rudess. Het pijnpunt van deze 'Astonishing live-experience' werd meteen blootgelegd. Wat instrumentale steun op band tilt een live optreden vaak op tot een hoger niveau maar wat Dream Theater nu bracht was toch wel balanceren op de dunne lijn tussen live en kitsch.
Dream Theater is tegenwoordig ook een vrij statische band. Buiten Jordan Rudess die vaak met zijn keyboard scheef hangt op het podium en de muzikanten die regelmatig op en af het podium gaan leek er weinig te gebeuren.
Gelukkig waren er de visuals die de verhaallijn en de opdracht van Gabriel in beeld brachten. De beelden leken wel wat op een 'tweederangs adventure game' (er is nu trouwens ook een echte Astonishing game!) en konden mij dan ook niet altijd bekoren maar verduidelijkten wel waar 'The Astonishing' over gaat.
Een glansrol op de nieuwe plaat is weggelegd voor zanger James LaBrie. Dus in tegenstelling tot andere optredens moest hij nu voluit aan de bak en kreeg hij bijzonder weinig ademruimte. Het werd een avond vol prachtige zangstukken. Buiten enkele stukken in de hoogste regionen konden we James op weinig foutjes betrappen. Ook keyboardwizard Jordan Rudess speelde zich meer dan ooit in de kijker...want aan keyboard en pianopartijen is er op de nieuweling geen gebrek.
Act 1 of CD1 voor de pauze was ongetwijfeld een stuk boeiender dan het tweede deel, wat minder sterke composities bevatte en niet echt tot een hoogtepunt uitgroeide. Beste moment van de avond was de gitaarsolo van Petrucci in "New Beginning", die in tegenstelling tot de albumversie wel een waardig slot mee kreeg (op de plaat wordt de solo genadeloos en onverklaarbaar uitgefaded). Het titelnummer en laatste song van de plaat had de band gehouden als enige encore maar was ook niet echt geschikt om nog eens een laatste keer genadeloos toe te slaan.

Ik begrijp dat Dream Theater hun nieuwe plaat ook live aan het publiek wil voorstellen maar volgens mij maakten ze toch enkele foute keuzes. Misschien was het beter geweest om van bij de start van dit gigantische project te werken met gastvocalisten. Dat had het live ook een stuk boeiender gemaakt. Ook had men misschien de live uitvoering van deze plaat moeten beperken tot enkele optredens bijv. in thuisstad New York en enkele in Europa. Om dan ervoor te kiezen om er een volledig live spektakel van te maken met orkest, koor, enz....
Nu hoorde ik vele fans ook na het concert twijfelen.....was dit nu echt zo Astonishing?
Fans die de nieuwe plaat helemaal niets vinden (als die er al waren in Vorst) werden door de live registratie hoogstwaarschijnlijk ook niet overtuigd.
Maar ondertussen blijft het fantastische studioalbum wel overuren kloppen in mijn 'music machine'!

Setlist:
*Descent Of The Nomacs *Dystopian Overture *The Gift of Music *The Answer *A Better Life *Lord Nafaryus *A Savior In The Square *When Your Time Has Come *Act Of Faythe *Three Days *The Hovering Sojourn *Brother, Can You Hear Me? *A Life Left Behind *Ravenskill *Chosen *A Tempting Offer *Digital Discord *The X Aspect *A New Beginning *The Road To Revolution
-------------
*2285 Entr'acte *Moment of Betrayal *Heaven's Cove *Begin Again *The Path That Divides *Machine Chatter *The Walking Shadow *My Last Farewell *Losing Faythe *Whispers on The Wind *Hymn Of A Thousand Voices *Our New World* Power Down
-------------
*Astonishing

Organisatie: Gracia Live