Swans – Al dertig jaar een buitenbeentje!
Swans en Anna Von Hausswolff
Botanique (Orangerie)
Brussel
2016-10-06
Johan Meurisse

De NYse avantgarde noisemasters Swans van goeroe Michael Gira zijn herrezen in 2009 en vonden duidelijk een tweede adem. Een nieuw avontuur werd opgestart, die een fysieke, spirituele ervaring vormden in vier platen, ‘My father will guide me up a rope in the sky’, ‘The seer’, ‘To be kind’ en het onlangs verschenen ‘The glowing’ , die in deze redelijk stabiele bezetting een mooi slotstuk is .

Met twee zijn ze nog van de originele bezetting , Norman Westberg (gitarist van het eerste uur) en Gira dus . Ze vonden elkaar terug en samen met vier à vijf andere leden zien we een ontketende band met een stootkracht als in de eerste jaren.
We waren op de afspraak bij elke nieuwe plaat. Het is muziek van uitersten, een catharsis, die meesterlijk destructief klinkt en van een intense schoonheid is . Het materiaal heeft een confronterend, ongemakkelijk, huiverend karakter door de dwingende , slepende en repetitieve ritmes.
Op de nieuwe plaat en in de huidige set kunnen we zelfs zeggen dat we middenin meer ‘songstructuur’ hoorden , een begin en een eind . Nog meer, het tweede deel van hun 2 ½ u durende set klonk redelijk toegankelijk met een groovy ritmiek die een heupwieg en danspas afdwong .
Gira’s muzikale opvattingen werden in lange en steeds meer uitdijende en dwingende aanpak gestopt , een evenwichtsoefening tussen subtiliteit, finesse en effects , noise in hun sound . Het is een totaal concept met materiaal van 12, 20, 25, 30 minuten, waar je van de ene in de andere ervaring en beleving wordt gedropt onder die bariton preek, zang van Gira . Een trein die op gang komt , steeds sneller gaat, of al meteen een snelle vaart heeft , niet meer kan stoppen en uit de bocht dreigt te gaan of gaat, zeker als “The knot” , “Cloud of unknowing” en “The glowing” worden opgerakeld …
Gira is de dirigent , hij begeleidt, leidt de anderen in deze unieke trip die je moet ondergaan; ‘een pain & suffering’ die elk optreden tot grootse hoogtes doet stijgen en iets unieks maakt  in de stijl van Sunn O))) en Einstürzende Neubauten. Ze gaan naar de oerkracht van geluid. De sound staat centraal , niet voor niks ben  je voorbereid dat het combo speelt tot 114 db om de intensiteit , beleven van het klankenbestand hard te maken .

Swans staat voor gecontroleerde chaos , een carrousel van melodie en ontsporing , een kakafonie , hectisch , gestructureerd , die bitterzoet, bezwerend , weerzinwekkend , hard(t) verscheurend; intrigerend , spannend, beklijvend, opwindend, energiek en explosief klinkt . Een spel op uitputting . Al dertig jaar een buitenbeentje . Benieuwd wat de toekomst nu zal brengen …

Op tour  met Swans is de Zweedse Anna Von Hausswolff , ook geen onbekende die uithouding vooropstelt in haar materiaal, dat het midden houdt tussen huivering en schoonheid . Een filmische sound tussen verdwaalde tochten in grotten en het genietbare van poollandschappen, tussen Philip Glass’ ‘Koyaanisqatsi’ uit vervlogen tijden en de ‘Walking Dead’ soundtrack , waarover heen haar ijzige , dreigende zang sluimert , een bosnimf met rood doorlopen, indringende ogen . De tunes klonken subtiel , snedig , scherp als ontspoord …

De grondvesten van de Bota daverden na zo’n avondje … Maar alles staat er nog hoor!

Organisatie: Botanique , Brussel