Ride – Comeback om U tegen te zeggen!
Ride
Botanique (Orangerie)
Brussel
2017-10-30
Johan Meurisse

We voelden het al een beetje aankomen . Ride was aan een reünie toe , gaf al een paar optredens intussen en heeft nu een nieuwe plaat uit , ‘Weather diaries’; die ergens hangt tussen hun twee  memorabele ‘Nowhere’ en ‘Going blank again’ . Hun latere platen midden de jaren 90 lieten we aan ons voorbijglijden , de dromerige, zweverige, intense spankracht en effects waren zo goed als verdwenen.
Vanavond zagen we een band in vorm , top dus , die hun kenmerkend shoegaze , Britpop en wave rock ideaal kon verweven. Jawel, Ride is back en daar zijn we erg blij om . Een mooie versmelting van vroeger en het huidig werk. De wisselende set op Pukkelpop , twee jaar terug, was doorgespoeld.

Ride wordt in een adem vernoemd met Slowdive , Swervedriver, My Bloody Valentine , Loop en hun peetvaders Jesus & mary chain . Een twee uur durend overtuigend concert hoorden we van het kwartet. Ride heeft dan ook twee talentrijke zanger/gitaristen, Mark Gardener en Andy Bell, die sterk op elkaar ingespeeld zijn en een diepere dimensie aan het materiaal geven . Bell zeker, die kennen we van het Oasis en Beady Eye avontuur . Die muzikale ervaring is te horen en brengt het Ride genre in een nieuw evenwicht.
De composities zijn zorgvuldig opgebouwd , broeierig , vonken kunnen spatten en ze kunnen (lichtjes) exploderen . Af en toe eens uit de bocht , maar niet te erg . We werden in beroering gebracht door een juiste dosis Brit/wave rock , gitaareffects , wahwah , én passend bij de sound kleurrijke spots (geel-oranje-rood-roze) en stroboscoops . Met zichtbaar plezier grasduinden  ze door hun oeuvre . Het zit ‘em goed bij Ride nu, met hun rockende zweverigheid, die de pré-Manchester scene doet opborrelen en een belletje doet rinkelen met bands als Psychedelic Furs, The Cure en The Verve.
De set bloeide meteen open met “Lannoy point”, “Charm assault” en de titelsong, sterkhouders van de recente plaat . We werden volledig meegevoerd toen ze de klassieker ‘Seagull” eraan toevoegden. De spanning daalde wat door de mindere songkeuze , maar als die andere classic “Dreams burn down” werd gespeeld , zat Ride op een constant hoog niveau. Ze wisselden oudjes “Twisterella” , “Vapour trail” , “Ox4” af met nieuwkomers “Cali” , “Lateral alice” , “All I want” en "Impermanence", die voor de eerste keer werd gespeeld . Uiterst geslaagd dus!
De band genoot van de aangename sfeer en de warme respons . Het biedt dat ietsje meer … Het materiaal kreeg meer ruimte en zeggingskracht .
Het laatste deel was om van te snoepen . De groep geeft een dromerige, snedige drive op “White sands”, “Like a daydream” , “Chelsea girl” en het lang uitgesponnen “Leave them all behind” . Beheerst , slepend en toch … gitaarpedaaleffects zijn ingedrukt en de percussie, cymbalen doen hun werk. Heerlijk!

Shoegaze en aanverwanten leven (terug) met bands als deze … Hoopgevend. De afwisseling van het huidig met het oude werk zorgde voor een spannende , puike set . Een sterke return, die zich meet aan het optreden en het materiaal van het heropgerichte Slowdive . Kortom, een comeback om U tegen te zeggen …

Neem gerust een kijkje naar de pics
http://musiczine.lavenir.net/nl/fotos/ride-30-10-2017/
http://musiczine.lavenir.net/nl/fotos/dead-horse-one-30-10-2017/

Organisatie: Botanique , Brussel