Föllakzoid - Twee driftige Walen spelen vier stonede Chilenen naar huis
La Jungle + Follakzoid
Botanique (Rotonde)
Brussel
2019-09-08
Sam De Rijcke

Bands kunnen evolueren, en dat is maar goed ook. Maar soms gaat het de verkeerde richting uit, of zelfs helemaal geen richting.

Wij houden nochtans van Föllakzoid omwille van die bedwelmende psychrock van de eerste twee platen. Maar die verdovende psychrock heeft nu moeten plaats ruimen voor een soort repetitieve psych-techno die niet bepaald overloopt in variatie. Op de plaat klinkt het nog zo slecht niet, best wel lekker relaxed en nog altijd een beetje spacy. Het album bevat eigenlijk ook geen songs, het is eerder één lange hypnotiserende trip in vier bedrijven, en dat is duidelijk ook de bedoeling.
Maar live is die nieuwe formule toch wat te dunnetjes. De band streeft datzelfde hypnotiserende effect na van de plaat, maar de machine sputtert hier en daar. In plaats van onder hypnose drijft het ons eerder naar een staat van verveling. Te lang dezelfde beat, te veel richtingloze gitaareffectjes en te weinig groove. Het ontploft nergens, het smeult alleen maar een beetje. Föllakzoid weet ons geduld danig op de proef te stellen. Toch voel je ergens wel dat ze het kunnen, mochten ze willen tenminste. Het voelt een beetje aan alsof Föllakzoid gans de tijd zit te hunkeren naar een hoogtepunt dat maar niet mag komen. Zijn ze dan echt impotent of doen ze gewoon alsof ? Wij vermoeden dat laatste. ’t Is eens iets anders, impotentie faken.
Föllakzoid brengt hoogstens wat voorzichtig heupwiegen teweeg, maar slaagt er nooit in de zaal in de juiste vibe te brengen. En een brandende kaars doorgeven in het publiek helpt al zeker niet, we zijn hier niet in Lourdes.

Hadden wij op voorhand een knoert van een joint door onze aderen gejaagd dan waren we misschien nog in de juiste flow geraakt, maar in nuchtere toestand kan Föllakzoid ons geenszins begeesteren. We schrijven hen echter niet af, daarvoor zijn we te veel fan van hun eerste plaatjes.

Des te pijnlijker is het dan ook voor deze Chilenen om nota bene door twee driftige Walen, die bij wijze van spreken met de vélo naar hun optreden konden komen, naar huis gespeeld te worden.
La Jungle is immers wel bij de les. Opzwepende songs, ritme en groove ten over en een uiterst energieke sound. Een opgehitste drummer en een frontman die zijn gitaar een geslaagd huwelijk doet aangaan met opwindende elektronica, meer heb je niet nodig om er een hitsig en aanstekelijk half uurtje van te maken. La Jungle is zoveel heter, pittiger en gejaagder dan de vele Vlaamse bandjes die dezer dagen zo gehyped worden. Het wordt zo stilaan tijd dat ze dat in Vlaanderen eens ontdekken.

Met dank aan La Jungle is dit toch nog een geslaagde avond. Voor Föllakzoid zullen we een kaarsje doen branden in de hoop naar beterschap.

Organisatie: Botanique, Brussel