Turpentine Valley, een tweetrapsraket naar ongekende hoogte
Café ELPEE
Deinze


Turpentine Valley heeft zijn eerste full album uit en daarvoor werden liefst twee releaseshows georganiseerd. Voor de tweede was de Elpee in Deinze goed volgelopen.

De opener was The Lotus Tree, intussen zowat de vaste support voor Turpentine Valley. The Lotus Tree vervelde de jongste jaren van een nog zoekende postmetalband naar een band die zijn eigen geluid en gezicht gevonden heeft. Het veel kunnen optreden en de positieve reacties van het publiek hebben het zelfvertrouwen van de band een boost gegeven en binnenkort zal er dan eindelijk misschien eens studiomateriaal opgenomen worden. De postmetal van The Lotus Tree is, zoals wel vaker in het genre, moeilijk vast te pinnen. Het leunt inzake gitaren nog zwaar op metal, maar in songopbouw gaat het meer naar Cult Of Luna. Niet zozeer complex, maar ze nemen wel hun tijd om thema’s op te bouwen en uit te werken.

Bassist Thomas dubbelt bij The Lotus Tree en Turpentine Valley, maar heeft bij de soundcheck tussen die twee bands wat moeite om het juiste volume uit de monitors te krijgen. Waarop uit het publiek geroepen wordt dat hij zoveel streken niet moet hebben, ook al is zijn muziek al op tv geweest. Het is als grap bedoeld, maar het tekent ook hoe we in Vlaanderen omgaan met bands die een beetje ambitie hebben. Het zal ons aansluitend overigens niet verbazen als de muziek van Turpentine Valley nog vaker gebruikt wordt voor tv of film. Deze band is een raket die in elke fase een extra stuwmotor krijgt. Eerst de demo, dan de clubs, het album en het gebruik van hun muziek in de tv-serie ‘De Twaalf’. Als ze niet zelf op de off-knop duwen, volgen dan straks de festivals en het buitenland.

Turpentine Valley’s album ‘Etch’ werd in Deinze bijna integraal maar niet in de volgorde van het album gebracht. Het is misschien een vreemde keuze om op de releaseshow albumtrack “Ballast” niet te spelen en het nieuwe nummer “Parabel” wel, maar een band moet vooral zijn zin doen.  Turpentine Valley behoort inmiddels tot de Belgische top in instrumentale postmetal. Deze band gaat bij momenten nogal breed voor hun sound: tot aan de stoner en de sludge, maar net zo goed naar de koude postpunk als naar de cinematografische postrock of de atmosferische (post)blackmetal. Glacier, Russian Circles en Pelican zijn goede ijkpunten voor wie referenties zoekt. Turpentine Valley denkt voor de live-shows ook aan het totaalplaatje: geen bindteksten en het podium wordt verlicht door niet meer dan vier lampjes. Het maakt dat het publiek net iets meer moeite doet om bij de les te blijven en dat is altijd fijn voor een band. Als de laatste noten van “Trauma” uitgestorven zijn, krijgt de band uit Zulte een enthousiast applaus, maar een toegift zit er niet in.

Haester was als laatste band aan zet. Deze postmetalband is een labelgenoot van Turpentine Valley. Ze hebben ex-leden van Aborted, Death Before Disco, Customs, Nemea, Dedicted en Horses On Fire in de rangen en dat geeft al een beetje aan dat hun postmetalsound (ook al) niet in één vakje te vatten is, maar toch weer anders is dan die van Turpentine Valley of The Lotus Tree. Haester speelt vooral compacter en vinniger en heeft elke song goed dichtgetimmerd, terwijl er bij de twee andere bands van die avond nog veel wit tussen de regels staat.
Haester oogste vorig jaar veel lof met hun album ‘All Anchors No Sails’, waarop ze de vocale hulp kregen van Sven van Aborted, Brent van Stake en Nathalie van Brutus. Nochtans is Haester-zanger Maarten zelf al heel veelzijdig in grunts, growls en screams. Bovendien is het soort zanger dat met grote gebaren en een starende blik zijn publiek vastgrijpt. Daarin doet hij wat denken aan Arne van Marche Funèbre. Het publiek in de Elpee smult van de muziek en de begeesterde frontman, maar ook hier geen toegift.

Organisatie: ELPEE, Deinze