Toen Loyle Carner zijn optreden in een uitverkochte AB enkele weken geleden had geannuleerd, was dit ook voor ons een streep door de rekening. Binnen de hip hop en de aanverwante stijlen is dit namelijk een artiest die langzaam maar zeker aan het doorbreken is naar de hoogste regionen. Uitstel is gelukkig geen afstel. Op maandag 16 december kregen wij, en een overvol Ancienne Belgique een herkansing. Loyle Carner zet een wervelend en vooral zeer gevarieerd hip hop feestje op poten, dat duidelijk vanuit het hart komt. Daarvoor krijgt de man een extra pluim op zijn hoed.

De avond werd geopend door Lucy Lu (***). Een collectief van spraakzame artiesten die eerder een vorm van zogenaamde 'laid-back' hip hop voorschotelen. Waarbij vooral dus op de emoties van de aanhoorder wordt ingespeeld, maar ook de dansspieren voldoende worden aangesproken. In eerste instantie komt de frontman op zijn eentje een ingetogen intro brengen, waaruit blijkt hoe breekbaar en warm zijn stem wel is. Diezelfde warme gloed doet Lucy Lu over de gehele lijn over de aanwezigen neerdalen. Binnen een wellicht iets te gezapige omkadering. De aandacht verslapt daardoor na een tijdje wel een beetje. Gelukkig worden alle registers naar het einde van de set nog eens volledig open getrokken, waardoor we terug bij de les zijn.
Kortom,  zagen we hier een band aan het werk die dus dromerige hip hop brengt en duidelijk op het gevoel speelt, en over potentieel beschikt ooit wel potten te breken. Groeimogelijkheden naar die toekomst zijn er dus zeker, voorlopig blijven we echter wat op onze honger zitten.

Loyle Carner (****1/2) heeft ondertussen, met het nodige vallen en opstaan, een lange weg afgelegd. Eerder dit jaar stond hij nog in Rotonde van Botanique. En ook de dance hall op Pukkelpop wist hij deze zomer moeiteloos in te pakken. Voor een uitzinnige menigte in de AB legt de man al vanaf de eerste noot de lat zeer hoog. Gerugsteund door klasse muzikanten, ontpopt Loyle Carner zich prompt tot een klasse entertainer. Hij spreekt zijn publiek, entourage en mede muzikanten met veel respect aan. Het succes is hem duidelijk niet naar het hoofd gestegen, integendeel zelfs. Meermaals haalt hij zeer persoonlijke verhalen uit zijn jeugd naar boven, en geeft aan waar hij echt vandaan komt en dat hij is blijven vechten om te bereiken wat hij nu heeft bereikt. Die bescheidenheid siert hem. Uiteraard zijn er eveneens de songs, en daaruit blijkt dat Loyle Carner het soort hip hop brengt vanuit het hart van die muziekstijl, zonder de overdreven pling pling of het al te patserige gedoe daarrond.  Of dat nu is door op een oorverdovend wijze en wervelend feest te doen uitbarsten, of op een ingetogen moment de zaal compleet stil te krijgen.
Loyle Carner doet zijn publiek vanaf de eerste tot de laatste noot moeiteloos uit zijn hand eten. Het publiek gaat dan ook volledig uit zijn dak. Waarop Loyle Carner reageert door die lat prompt nog hoger te leggen dan voorheen. Alsof dat nog kon.
De man schuwt bovendien geen controverses in zijn bindteksten, en stelt zich maatschappij kritisch op. Brexit en Trump komen daarbij voldoende aan bod. Ook dat is de soort hip hop, met een duidelijke boodschap, waar wij van houden. Ook daarvan smulde het publiek met volle teugen. Het resulteert uiteindelijk in een wervelende finale waarbij het dak van AB er nog maar eens compleet afgaat.
Eindigen doet Loyle Carner echter met wederom een ingetogen moment bij “Loose Ends”, waarbij hij de zaal voor de zoveelste keer volledig stil krijgt. Om daarna weer over te gaan tot een feestelijk slot van de regulaire set met “Nothing Changed”.  Daaruit blijkt nog maar eens wat voor een veelzijdige artiest deze man toch is. In de bisnummers worden alle registers voor de laatste keer volledig open gegooid, en barst dat feest nog eenmaal compleet los. “No CD” is dan ook de ultieme kers op de taart van een zeer geslaagde hip hop avond.
Besluit: Aan de lachende gezichten te zien bij het verlaten van de zaal heeft niet alleen Loyle zelf, maar ook het publiek intens genoten van deze spetterende hip hop show komende vanuit het hart van de hip hop. Waardoor hij ook ons hart op een gevarieerde wijze heeft veroverd.

Setlist: Ice Water - You Don’t Know - Stars & Shards - The Seamstress - Angel - Damselfly - Florence - Dear Jean - Deloseil (Brilliant Corners) - No Worries - October - Looking Back - Still - Ottolenghi - Loose Ends - Nothing Changed
Encore: NO CD

Organisatie: Ancienne Belgique, Brussel (ism Liveurope)