We voelden het aankomen bij de vorige optredens en zeker in 2019 toen het NYse Big Thief rond Adrianne Lencker, gitariste, zangeres van de band in een jaar tijd twee platen uitbracht, ‘UFOT’ en ‘Two hands’, die een sfeervolle, warme kant en een charmant, rommelige kant van de band laten horen, ‘the next big thing’ zijn.
Big Thief kan de grotere zalen aan met hun wisselende roots/americana/indiefolkpop, dat bewezen ze nu in een lang op voorhand uitverkocht AB en in de kleinere Grand Mix, Tourcoing even over de landsgrens. Ze namen hun publiek op sleeptouw en brachten hen in beroering, wat duidt op een pakkend, prachtig concert die de brug slaat naar de nineties.

Ze zijn nog maar een handvol jaar bezig en zijn gestaag gegroeid. Het kwartet is sterk op elkaar ingespeeld , de schoonheid in de melodie bewaren ze en hun songs durven ze te kruiden.
We hoorden in een klein anderhalf uur warme, innemende en rauwe , charmante pracht, die nauw refereert aan de sound van bands als Feelies , Throwing Muses , Belly , Dinosaur Jr , Pavement en The Sound . Een rijke invloedsfeer die siert . De groep heeft de kunst van het songschrijven , gaat beheerst , doordacht te werk en heeft een frontvrouw , die niet wenst te imponeren , maar weet te imponeren in zangstijl - haar mompelende, neuzelende, lichthese, gevoelige zang -, en in haar gitaarspel - een twinkelend, ingehouden en forser klinkende gitaar; ze weet de band en het publiek naar zich toe te trekken .
We hoorden materiaal van de verschillende langspeelplaten. Er werd ingetogen van start gegaan met “Contact” en “Shark smile”; het publiek werd uitnodigend meegetrokken en ondergedompeld in de zachte opbouw en broeierige spanning . “Masterpiece” klonk grimmiger en net als op “Capacity” krijgt het gitaarspel ademruimte en een extraverte boost . “Mythological beauty” is dromerig en intrigeert door het repetitieve ritme. “Bruiser” zit in dezelfde sfeer . “Shoulders” en zeerzeker “Mary” zijn live sterk , door o.m. de pak tekstvellen die ons worden afgevuurd. Hun single “Not” zit mooi halfweg en is een ijkpunt, een ruwe bolster met een blanke pit , elegante , ruwe schoonheid , die emotie en dynamiek uitstraalt. “Real love” ging het nummer vooraf en was de ideale aanzet door het begeesterende gitaarspel; beiden werden uitgediept tot op het bot .
Ook al is Lencker timide van aard, solo valt er niks aan te merken; ze slaagt in brio het publiek te boeien op “Pretty things” en “The toy”. Het  modderde wat aan op “Two rivers” en “Time escaping”, dwarrelende onthaastingnummers die het publiek omarmden. “Cattails” en de andere recente single “Forgotten eyes” beantwoorden aan de extraverte kant en geven een schop onder de kont door de nijdige, snijdende gitaarriffs.

Kenmerkend aan de band is dat de emotionaliteit een voorname component is , intens , rauw , pakkend, zweverig , en een intrigerende opbouw die ons in z’n greep houdt. De band heeft klasse, laat de frontvrouw haar werk doen en slaagt erin een steeds groter wordend publiek aan te spreken . Uiterst voldaan waren we dus .

Big Thief had Ithaca mee als support, een van de nieuwere Britse posthardcore/-metal bands die dus krachtig tekeer ging, de zangeres smeet zich ten gronde in haar grunts  en grommende zang . Een donkere, grauwe sound vol explosieven, die ook hier door het publiek smaakvol, aangenaam werd ontvangen . Het klonk als een zootje ongeregeld , maar dat was het niet , eerder bedachtzaam, doordacht en onderhuids melodieus in z’n geheel .
Ithaca deed ons even denken aan ons eigen. Calibre, die begin 2000 sterk voor de dag kwam. Muzikaal een tegenstelling tot de main act. Ze waren het publiek uiterst dankbaar voor het warme onthaal . Ook door Big thief worden ze de hoogte ingeprezen. Fijne support!

Organisatie: Grand Mix, Tourcoing