Grandaddy & The Lost Machine Orchestra - Unieke orkestrale indie beleving

Grandaddy is met The Lost Machine Orchestra op tour om quasi integraal de doorbreekplaat ‘The Sophtware Slump’ te brengen in een unieke interpretatie. Door de cultstatus van de band was De Roma dan ook al snel uitverkocht. Door de herinterpretatie van de spacey indie rock-muziek beloofde het concert dus qua beleving uniek te zijn.

De Noord-Ierse singer-songwriter Malojian die al heeft samengewerkt met Grandaddy was mee als support act. Wat samengeperst tussen Grandaddy’s orkestopstelling bracht hij voorzichtig zijn eigen Ierse folk voor een tot dus dan beperkt publiek. Zijn tweede “Walking Away Singing A Love Song” was al veel interessanter dan zijn opener. Helaas waren zijn bindteksten quasi onverstaanbaar en naarmate zijn set vorderde was hij door het pratend publiek al helemaal niet meer te volgen. “Communion Girls” was een interessante referentie naar de Ierse Troubles maar daar ook verloren veel mensen de aandacht. Met een laatste poging probeerde Malojian op z’n Neil Youngs “Crease of Your Smile” en “Julie Ann” met mondharmonica te brengen, maar het mocht niet baten…

Zo eenvoudig het voorprogramma was, zo groots was dan de hoofdact. De twaalfkoppige band kwam op kousenvoeten de setting op en zette zeer rustig “Sarah 5646766” in. Even later nam ook Jason Lytle onder enthousiast gejoel zijn plaats in om het nummer af te sluiten. Het volle geluid van de blazers, strijkers en de percussie zorgde voor een beklijvende versie van het emotioneel beladen “He's Simple, He's Dumb, He's the Pilot”. Tijdens “Hewlett's Daughter”, een hoogtepunt, kreeg het ensemble ook het publiek mee als koor die gewillig de lyrics meezong.
Het onmisbare opzwepende “The Crystal Lake” kwam al vroeg aan bod en kreeg door de blazers net dat tikkeltje extra mee. Grandaddy slaagt er live moeiteloos in om een thematische symbiose te vormen tussen technologie en landschappen. Zo was het naturalisme in “Underneath the Weeping Willow” en het modernisme in “Broken Household Appliance National Forest” in een quasi perfecte balans. Als een zeer bescheiden dirigent hield Jason Lytle de touwtjes strak in handen waardoor de bedeesde orkestleden hem vaak aankeken.
Halfweg het concert was ‘Jed the humanoid’ in verschillende aaneensluitende poëtische en spacey nummers de ietwat noodlottige hoofdrolspeler. Met onder andere nog het onheilspellende “Miner at the Dial-a-View”, waar Lytle zichtbaar aan het genieten was, en de wrange ballad in “So You'll Aim Toward the Sky” kregen we zowat het meeste te horen van ‘The Sophtware Slump’.
Gelukkig werden we verder verwend met een opborrelende versie van “Lost on Yer Merry Way” en een pakkende “Saddest Vacant Lot in All the World”. “This Is the Part” leidde Lytle in met een persoonlijke anekdote over een echtscheiding en het zichzelf heruitvinden. Helaas miste hij daar net wat vlotheid om het publiek mee te krijgen.
In de uitgebreide encore slot hij en zijn kompanen rustig af met het nieuwe “Happy Little Kid”.
Eerlijk geven we toe dat de beleving van deze Grandaddy & The Lost Machine helemaal niet te vergelijken valt met het opgenomen materiaal. De subtiele elektronische DIY-toetsen werden vervangen door omvangrijke orkestgeluiden. Ook ontbraken enkele favorietjes die we heel graag live hadden gehoord. Toch genoot het publiek intens dat bij momenten ook gretig meezong en enthousiast het ensemble bedankte.

Setlist
Sarah 5646766 - He's Simple, He's Dumb, He's the Pilot - Hewlett's Daughter - The Crystal Lake - Chartsengrafs - Underneath the Weeping Willow - Broken Household Appliance National Forest - Jed the Humanoid / Jed's Other Poem (Beautiful Ground) / Jeddy 3's Poem / Jed the 4th - Miner at the Dial-a-View - So You'll Aim Toward the Sky - E. Knievel Interlude (The Perils of Keeping It Real) - Lost on Yer Merry Way - Saddest Vacant Lot in All the World - This Is the Part -
Encore
The Go in the Go-For-It - The Warming Sun - A Lost Machine - Happy Little Kid

Organisatie: De Roma, Antwerpen