Idles - Equivalent van oprechte liefde!
Hans Devriendt

Alsof het zo moest zijn, zat ik na een hete dag op de trein richting Brussel-Centraal. Al snel werd ik er geconfronteerd met de man tegenover mij, die het niet kon laten om allerlei extreemrechtse hersenkronkels te uiten terwijl ik daar nooit om vroeg. Gelukkig had ik m’n koptelefoon bij de hand en kon ik niet anders dan “Rottweiler” van IDLES doorheen m’n trommelvliezen te jagen. Van een ideale antifascistische song gesproken en vooral: door dit hele gebeuren voelde ik nog meer verlangen naar de rauwe, onversneden post-punk van IDLES. Dat ik nu maar snel in de AB was!
Een dik uur later arriveerde ik in de Anspachlaan en vervoegde ik mij tot de ellenlange rij mensen die net zoals mij vol verlangen zaten om de uitverkochte AB te betreden. Zoals altijd, voelde ik mij thuiskomen en het viel mij op hoeveel zin iedereen er gewoon in had.

Als voorprogramma namen IDLES de voor mij nog onbekende band Grandma’s House, tevens uit Bristol, onder de arm. Ik wist niet wat te verwachten, maar was er tegelijkertijd gerust in dat de band wel niet zou ontgoochelen. Ik zag drie vrouwen met krachtig charisma het podium opstappen en hun set startte meteen met een stevige, groovy baslijn en pittige drums. Ook de gitaar klonk minstens even energiek en al snel verschoot ik van de mega-rauwe vocals. De ene korte song volgde de andere aan pijlsnel tempo op en ik zag steeds meer energie binnen het publiek opborrelen. Na een klein half uurtje zat Grandma’s House er al op en ik ben er zeker van dat ik niet de enige fan ben die ze vanavond voor zich hebben gewonnen. Check zeker hun self-titled EP uit!

En toen… werd ik echt zenuwachtig. Zenuwachtig en blij. Blij en euforisch. Euforisch en afgeladen vol energie waarvan ik wist dat het straks in de zaal zou ontploffen. Iedere minuut die ik nu nog moest wachten tot IDLES zou beginnen, duurde eigenlijk echt te lang. Maar na een kleine poos hoorde ik dan plots een ritmisch getik op de drums en toen viel ook een onheilspellende baslijn in. Joe Talbot begon lekker sober te zingen en toen het gitaarwerk van Mark Bowen en Lee Kiernan erbij kwam, bouwde de song “Colossus” steeds meer op. “It’s Coming, It’s Coming, It’s Coming,…” zong Joe en kort nadat hij het publiek de opdracht gaf om een wall of death te doen barstte de bom in de zaal! Mensen doken op elkaar, vlogen in de lucht, dansten in het rond en zongen luidkeels mee. Als tweede deuntje kozen de heren van IDLES meteen voor de nieuwe song “Car Crash” vanop hun laatste plaat ‘CRAWLER’ (2021). De ongelooflijk schrille en coole riffs van de excentrieke Mark Bowen gaven mij bijna rillingen en toen de andere bandleden invielen werd het mij duidelijk: deze band is in topvorm en speelt gewoon iedereen plat.
Niet enkel ‘CRAWLER’ werd vanavond aan ons voorgesteld, maar ook het in corona-tijdperk verschenen ‘ULTRA MONO’ moest nog aan het grote publiek geïntroduceerd worden. Toen deze plaat in 2020 uitkwam, waren de recensies heel erg gemengd. En eerlijk gezegd: ik begreep nooit goed waarom. Zeker niet bij een band die zichzelf al zo vaak bekritiseerd heeft.
In ieder geval: de sing-a-longs tijdens “Mr. Motivator”  bewezen het tegendeel en alles leek nu één groot feest. Zonder al te veel tussenpauzes vuurde de band het ene na het andere nummer op ons af en naast een zotte sfeer, was er ook gewoon zoveel liefde voelbaar. Wanneer er iemand viel in de moshpit, werd die meteen alweer opgeraapt. Wanneer iemand z’n bril verloor, zochten er al snel enkele mensen met een gsm-lampje naar. En nog beter: wanneer ik rond mij keek zag ik zoveel mensen met een ongelooflijk brede glimlach op hun gezicht. Na een zestal nummers brachten ze met de ballad “The Beachland Ballroom” een tragere, maar toch ook emotioneel geladen song:
“As soon as the rush went away.
I did not look for a way.
Damage, damage, damage, damage!
If you see me down on my knees,
Please do not think that I pray…”
Een welgekomen adempauze, want ondertussen was iedereen al doorweekt van het zweet. Maar goed, IDLES zou IDLES niet zijn als ze het feest niet zouden verderzetten. Dus met “Never Fight a Man With a Perm” en de bijhorende strakke lichtshow werd de trend opnieuw gezet! Tijdens het schrijven van recensies val ik soms in de verleiding om de beste nummers van het concert op te sommen, maar bij IDLES is dit gewoon niet mogelijk. Alles is hit. Maar toch is niet alles altijd wat het lijkt… Want iets later sprak Joe het publiek aan dat vanavond de eerste keer was in zes maanden tijd dat hij zich opnieuw goed voelde en terug in dialoog ging met het publiek. Hij bedankte ons voor alle liefde die hij voelde, maar daarna bedankte hij vooral z’n bandleden: want zij hielden hem altijd al recht. Bijgevolg verzocht hij ons om geen ‘Happy Birthday’ te zingen voor zichzelf, maar wel voor z’n band. Want zonder hen, stond hij niet op dit podium. Ik kreeg tranen in m’n ogen, want een band als IDLES, die zich zo kwetsbaar, realistisch en oprecht durft opstellen naar het publiek, vind ik toch eerder iets zeldzaam.
Tijdens de nummers die daarop volgden, was het zo ongelooflijk schoon om te zien hoe Joe en z’n bandleden ook zelf genoten van hun muziek. Met “Wizz” brachten ze zelfs live een trashy song, hoe cool is dat eigenlijk niet?
Na een dikke twee uur eindigden IDLES op traditionele wijze met “Danny Nedelko” en “Rottweiler”. Het publiek bleef uitgelaten achter en ik besefte maar al te goed dat ik zonet één van de beste concerten in m’n leven had gezien.

Wat een band, wat een energie, wat een sterk repertoire, wat een live-préséance! Meer zelfs: IDLES is voor mij gewoon het equivalent van oprechte liefde. Over dit concert zal nog lang nagepraat worden!

“IN SPITE OF IT ALL, LIFE IS BEAUTIFUL!”
Setlist: Colossus - Car Crash - Mr. Motivator - Grounds - Mother - Meds - Divide & Conquer - The Beachland Ballroom - Never Fight a Man With a Perm - Crawl! - 1049 Gotho - When the Lights Come On - The Wheel - Television - A Hymn - War - Wizz - I’m Scum - The End - Danny Nedelko - Rottweiler

Neem gerust een kijkje naar de pics @Dieter Boone
https://www.musiczine.net/nl/photos/category/4254-idles-24-08-2022.html
Organisatie: Ancienne Belgique, Brussel