Strand of Oaks - Sterke stem maar veel getune
Het concert van Strand of Oaks in NTGent was degelijk, maar niet indrukwekkend. Timothy Showalter, de frontman van de band, was alleen en oogde nerveus in zijn driekwartbroek en appelblauwzeegroen hemd. “Plymouth” als opener was wel een knappe, strategische keuze. Het album ‘HEAL’ vormde 9 jaar terug de grote doorbraak, en het refrein “Let me go, let me roll” klonk meteen bekend in de oren bij de enthousiaste fans. Maar ook nieuwe songs als “Easter” en “Galacticana”, vanop de laatste ‘In Heaven’ werken vrij goed solo. Timothy was wat overweldigd en bedankte voor het applaus met een “I love you”. Het zou zeker niet de laatste keer zijn dat hij die woorden prevelde, maar het kwam wel oprecht en gemeend over.
De liedjes die hij speelde waren visueel bijgestaan door vier grote lichtbalken, alsof ze uit een andere wereld kwamen. Gepaard met zijn sterke stem vormde dit wel voor een unieke sfeer. “Eraserland” kon natuurlijk ook niet achterblijven. Met “Vision”s kregen we niet het meest gekende, maar wel een interessant nummer vanop zijn laatste pre-corona-album. Ook “JM” paste perfect in dit rijtje. Hij bracht er ode mee aan de donkere, zoete melodieën van het Belgische radioprogramma Duyster. België heeft een speciaal plekje in zijn hart, en zijn vele vrienden hier (zo noemt hij ons) hebben hem geholpen doorheen de moeilijke momenten in zijn leven. De ‘sweet tunes to play’ vormen zijn manier te genezen van depressies en drugsverslaving, en dromerige, melancholische songs als deze doen het altijd goed in deze intieme zaal.
Bij de steviger rockende songs in zijn repertoire, zoals “Shut In”, werkt deze aanpak jammer genoeg niet. De gitaarsolo’s zijn duidelijk niet aan hem besteed, en hoewel we het concept snappen, zijn deze uitgeklede versies van zijn hits toch net niet hetgeen zijn fans/vrienden willen horen. Een van de hoogtepunten van het concert was wel het nieuwe nummer “More You”. Het zou geschikt zijn voor de radio en zou zomaar een hit kunnen worden, net als “Radio Kids” dat in 2017 was. Ook speelde hij een song voor de betreurde John Prine, waarbij hij vroeg waar je je gaat verstoppen als de mist is verdwenen. “Somewhere in Chicago” is een pareltje van deze 40-jarige Amerikaanse ex-leraar. Eat this, Metejoor!
Showalter brengt ons nog het onvermijdelijke “Weird Ways”, waarmee hij ons liet zien dat het gaat om de mensen die je liefhebt. Hij was eenzaam, maar had wel plezier, zo horen we op “Goshen '97”, een knipoog naar zijn geboortestad. De persoonlijke touch in al zijn nummers is verademend, zo ook tijdens afsluiter “Jimmy and Stan”.
Het was een show met veel emotie en energie, met helaas twee kleine minpuntjes: geen enkel lied vanop zijn meesterwerk ‘Pope Killdragon’, en het eindeloos afstellen van zijn gitaar dat wel voor erg veel tijdverlies zorgde.
Organisatie: Democrazy, Gent (ism NTGent)
AB, Brussel programmatie + infootjes Concerten 2024 01-04-24 - UB 40 ft Ali Campbell ‘the hits tour’ (Org: FKP Scorpio) 02-04-24 - Lezingenreeks: Klassiek met De Keere 03-04-24 – Fugu Mango 03-04-24 – Echo & The Bunnymen (Org: AB + Live Nation) BRDCST 2024…
Het Depot Leuven - concertinfo 2024
Het Depot Leuven - concertinfo 2024 events 2024 01-04 Cool presents Jalen Ngonda 04-04…
Wilde Westen, Kortrijk - events
Wilde Westen, Kortrijk - events Concerten 2024 05-04 Divided (album release show), Tje 07-04 Jazz cats: Echoes of Zoo @Hof 13-04 Portland (new date), Orlane 14-04 Midnight, Cyclone, High command (ism Metadrone) 17-04 Zinger (album release) 20-04 Manu chao…
Musiczine.net redactie - eindejaarslijsten 2023 - de Muzikale Hoogstandjes Musiczine.net - TOP Platen - Concerten 2023 – lijsten
CD TOP 2023 redactie Musiczine.net Musiczine.net redactie - eindejaarslijsten 2023 - de…