Iron Maiden - The Future Past tour - Doe maar verder!

Iron Maiden - De heavy metal band die wereldwijde successen kent begon eind mei in Slovenië met hun nieuwe tour genaamd ‘The Future Past’. Een mix van nummers uit het ‘Somewhere in Time’ album en hun laatste studio album ‘Senjutsu’, dus de fans konden beginnen gokken welke nummers ze uit hun hoed gingen toveren van beide albums. Musiczine was present tijdens de show in Amsterdam, meer bepaald in de Ziggo Dome dewelke volledig uitverkocht was en er dus 17.000 fans los konden gaan samen met deze NWOBHM mastodonten!

Aftrappen deden we - zoals iedere Maiden fan ondertussen wel weet - met ‘Doctor Doctor’ van UFO, gevolgd door een tussenintro van ‘Blade Runner’ (band: Vangelis). De zaal werd nog éénmaal donker en toen knalden de tonen van meezinger ‘Caught Somewhere in Time’ uit de boxen.
Op de videoschermen stond enerzijds futuristische Eddie klaar, waar op het andere videoscherm Eddie de samoerai werd getoond, en toen zorgden de eerste riffs al voor het nodige kippenvel!
Frontman Bruce Dickinson had een zwarte zonnebril gedurende de eerste 3 nummers op zijn snoet, en het was direct duidelijk dat hij nog in topvorm is! Wat een man, wat een stem…dit ging een super avond worden. Iedereen kon logischerwijze meebrullen met de teksten, dus was het een totaal uitzinnig publiek rondom mij. En dan kwam verrassing één van de avond al de revue passeren: ‘Stranger in a Strange land’. De hoge tonen gingen moeiteloos door de microfoon wat toch wel opmerkelijk was!
‘The Writing on the Wall’ werd aangekondigd via een kort intermezzo en toen kwamen de motorrijders uit de clip voorbij op het grote videoscherm. De aanwezigen begonnen mee te klappen op het ritme waarbij de harmonie tussen de gitaristen en bassist Steve Harris duidelijk zichtbaar was. ‘Days of Future Past’ en ‘The Time Machine’ volgden, maar worden helaas niet door iedereen geapprecieerd…gelukkig kan ik wel de melodie en vakmanschap in beide nummers erkennen en stak ik vol vreugde mijn vuisten in de lucht! In het eerste nummer was het uptempo moment van de gitaren een  surplus, terwijl het tweede nummer ingeleid werd met een verwijzing naar de Delorean van de films ‘Back tot he Future’. Na enige seconden stilte werden volgende woorden gesproken: “We Want Information…Information…”
Jawel, ‘The Prisoner’ (waarbij een schaakbord werd geprojecteerd – verwijzend naar de Britse TV-serie waarop dit nummer gebaseerd is) klonk verfrissend, helaas waren toch enkele haperingen te bespeuren bij de frontman, gelukkig had hij 17.000 man voor zich de deze tekst blindelings konden meebrullen… ‘Death of the Celts’ kwam als volgende aan de beurt met het rustige openingsmoment – en in feite gans het nummer ontbreekt wat snelheid - met aansluitend de klassieker ‘Can I Play With Madness’ die het publiek weer met euforie vulde. Zalig om een volle zaal te zien meebrullen met dit hitje! Eddie had er genoeg van en kwam ten tonele bij ‘Heaven Can Wait’ waarbij hij het gevecht aanging met de zanger, elk gewapend met een eigen geweer waarbij vuurwerk naar elkaar werd geschoten. Uiteraard is Eddie onsterfelijk en was hij de winnaar door Bruce zijn machinegeweer aan flarden te schieten. Een show van Iron Maiden waarbij Eddie niet op de voorgrond komt, dat zal nooit gebeuren.
Maar wat Dave Murray, Steve Harris, Adrian Smith en Janick Gers in dit nummer uit hun instrument toveren blijft toch onbeschrijfelijk! De gevechten tussen de diverse solo’s blijven een genot om te aanhoren en als dit dan nog op deze voortreffelijke wijze tijdens een live show kan gebracht worden, dan moeten we weer beamen dat dit waarschijnlijk wel de beste band in de heavy metal scéne is en zal blijven.
En toen was het tijd voor verrassing twee! Een nummer die nog nooit voor live publiek werd gespeeld en dus als primeur aan de man werd gebracht. ‘Alexander The Great’ is een verwijzing naar de Macedonische koning van 365 tot 323 voor Christus en enkele van zijn gebeurtenissen worden vertolkt in dit nummer. Gans de zaal werd meegenomen op sleeptouw, iedere aanwezige was getuige van een ongekend moment die later nog velen op het netvlies zal gebrand blijven, en met tranen in de ogen zal terugdenken aan dit moment! Opnieuw waren de gitaarsolo’s de blikvangers tijdens dit nummer! De luchtdrummers ontsproten van links naar rechts en van voor naar achter, nog nooit zo’n sfeer in een overdekte zaal gezien. De veroveringstocht van Alexander werd tot in de details nauwgezet gespeeld en ik ben blij dat ik dit heb mogen ervaren.
Met ‘Fear of the Dark’ werd teruggekeerd naar het gelijknamige album en de vele oeuh’s & aaah’s weerklonken uit de zaal. Als je spreekt over het toppunt van mee kwelen met de band, dan kan je dit nummer niet achterwege laten. Er werd vrolijk geheadbangd, mensen speelden luchtgitaar schouder aan schouder en de bandleden zagen dat ze bezig waren aan een sterke show.
Het lijflied van de band - ‘Iron Maiden’ getiteld uiteraard – zette het eindpleidooi in van dit optreden en kon Bruce niet anders dan luidkeels roepen: “Scream for me Amsterdam” en begon Janick Gers een afscheidsdansje te placeren.  Samurai Eddie werd achter drummer Nicko McBrain opgeblazen tot een grote gedaante en op het podium ging hij – in de vorm van een levensgrote pop - het gevecht aan met het publiek. Afsluiten deden ze met ‘Hell on Earth’ waarbij iedereen prompt meedeed met het handenzwaaien, klassieker ‘The Trooper’ met Steve Harris die tijdens het spelen duchtig meezong met dit straf nummer,  en topnummer ‘Wasted Years’ die nogmaals aantoonde dat Iron Maiden staat voor melodie, gitaarvirtuozen, topzang, vreugde, ervaring en métier! Tijdens de tonen van ‘Always Look on the Bright Side of Life’ werd een passend applaus gegeven voor dit super optreden. De nacht was nog jong en iedere café had zijn Iron Maiden setlist klaargezet om het volk verder te entertainen in de omgeving van de Johan Cruyff arena. Jaja, Iron Maiden is coming to get all of you! Uitmuntend!

Aan energie en uitstraling zou je niet zeggen dat deze mannen al van leeftijd zijn, want ze zijn klaarblijkelijk nog heel levendig op het podium en stralen overduidelijk spelplezier uit. Het beste moment van dit optreden zal ongetwijfeld de woorden van Bruce zijn: “We’re coming back”, dus een einde voor deze topband zit er gelukkig nog niet in. Doe maar verder waar jullie zo goed in zijn. Respect!

Organisatie: Live Nation