Walk Off The Earth - Een wervelwind vol entertainment!
Walk Off The Earth + Emmy D’ Arc

Walk Off The Earth ontstond in 2006 en ze kregen in 2012 met de cover van “Somebody That I Used to Know” (van Goteye) een hit dankzij een clipje waarbij ze het nummer met vijf muzikanten op één enkele gitaar speelden. Intussen zijn we vele albums later en na vijf jaar staan de Canadezen hier nog eens in ons landje. Opvallend is de diversiteit in het publiek: senioren, ouders met kids, twintigers, mensen met een wit hemd of een Motörhead T-shirt aan. Hun aanhang kun je blijkbaar niet in één hokje steken.

Eerst kregen we de Vlaamse Emmy D’ Arc als support. Eerlijk gezegd kende ik haar niet maar blijkbaar stond ze dit jaar zelfs op Pukkelpop. Ze heeft ook een album dat binnenkort verschijnt. Ze kwam op met alleen een akoestische gitaar. Ik moet zeggen dat ik na één nummertje al helemaal mee was en ik begreep waarom ze hier mocht openen: wat een klok van een stem heeft dat meisje zeg. En ze weet dat af te wisselen met ingetogen en uitbundige zang. Als afsluiter bracht ze “Troy” van Sinéad O’ Connor. Amai, dat was sterk en voor mij een kippenvel momentje.

Dan was het aan Walk Off The Earth. Ze kwamen op met het nummer “Red Hand”. Een start met drums en zang. Het was de start van een wervelwind van nummers en performances. Op het podium stonden zes muzikanten die elkaar regelmatig afwisselden van instrument en plaats. Met “Fire in my Soul” wakkerden ze het vuur nog wat meer aan.
Regelmatig kwam er een cover voorbij. De eerste was “Crazy” van Gnarls Barkley. Ook “What’s Love Got To Do It” was een leuke cover net als de “Dirtbag” van Wheatus. Verschillende stijlen die ze probleemloos speelden op hun eigen manier. Bij sommige van hun nummers doen ze mij een beetje aan de Black Eyed Peas denken.
Er passeerde een medley met flarden van een twintigtal Beatles nummers. De andere medley waarin nummers zoals “Africa” van Toto, “Can’t Get You Out Of My Head” van Kylie Minoque passeerden vond ik persoonlijk sterker. Het publiek kon het allebei enorm smaken. Om het nummer “Somebody That I Used…” van Goteye te brengen hadden ze een driearmige gitaar op het podium gezet waarop al de leden simultaan hun ding deden. Een mooi stukje entertainment.
Ook heel leuk was het moment waarbij hun (nog jonge) kinderen op het podium kwamen en een nummer brachten. Zingen en spelen kunnen ze ook al. Het publiek was laaiend enthousiast. Ook “Thunderstruck” van AC/DC kreeg veel bijval van het publiek. De gitaarintro werd trouwens op een ukelele gespeeld. De zang van Sarah Blackwood leek verbijsterend goed op die van Brian Johnson. Er werd finaal afgesloten met, als ik het goed voor heb, “Rule The World”.

Het concert was een wervelwind vol entertainment. Het zijn goeie muzikanten en ze brengen een heel positieve vibe over naar het publiek.

Organisatie: Live Nation