Het Zesde Metaal - Het Zesde Metaal recht de rug

Na hun passage door Nederland en verschillende clubs in ons landje komt Het Zesde Metaal thuis in West-Vlaanderen. In Leffinge zorgden ze voor een concert gesluierd in rouw.  
Niet dat Wannes Cappelle en de zijnen mokkend in zelfmedelijden hun set speelden. Integendeel, er was plaats voor een grap en een grol, al gaat de zanger-gitarist er prat op om daarna toch een ‘maar efkes serieus’ achteraan te plakken. Het werd vooral een avond gehuld in mooie muziek.
Zo zinderde “De storm” al langzaam, toen nog met de frontzanger in de coulissen. Vol genegenheid en warme kleuren stelde de band Kasper Cornelus voor. De nieuwe gitarist nam uitstekend Tom Pintens’ partij over. “Nog Maar Begonnen” volgde, een song dat het scherpe stemgeluid van Wannes Cappelle gevoelig naar boven haalde.
Ondertussen hoorden we een melodieus “Alles Moet Veranderen”, van de nieuwste plaat “Het Langste Jaar”. Zonder zijn naam te vernoemen bleek het concert een fijne ode aan de initiatiefnemer van die plaat, Tom Pintens.
“Na die nummers kennen jullie deze wel van buiten”, vertelde Cappelle. “Dag Zonder Schoenen” relateert aan de dagen zonder goesting in van alles en nog wat. En het is gewoon een schoon nummer, dat gretig werd meegezongen in De Zwerver. Met “Calais” en “Moeder Aarde” breekt Het Zesde Metaal respectievelijk een lans voor vluchtelingen (“ze worden nog altijd behandeld als waren ze een rattenplaag”) en het milieu. Het zijn twee gevoelige nummers, waarbij de eerste wel veel killer klinkt. Bij die tweede speelt wel een vrolijke ondertoon, alsof het de tred van de mens is die net iets te snel loopt.
De tempowissels in “Den Tijd Die Ons Nog Rest”, maken het een van de hits van de nieuwe langspeler. Bij “Ploegsteert” verdween de band naar de achtergrond en kroop Wannes Cappelle achter de piano, enkel begeleid door de pedal steel. Het nummer over Frank Vandenbroucke zorgde zoals altijd voor kroppen in de keel.
“Ik hoorde onlangs ‘thunder only happens when it’s raining’. Maar ’t is niet altijd waar. Sommige dingen gebeuren toch wanneer je het niet verwacht”. Bij “Geweun Nen Dag” spraken de gitaren dissonantie, tristesse, donkerte en wanhoop. Af en toe mixte er een deuntje griezelkot op de foor door.
En met “Het Langste Jaar” sloot de band de set af. Er werd gevraagd om luider te zijn dan het koor van vijf man die het nummer mee inzong. Maar de zachtheid bleek te veel voor de Leffingenaar. Net omdat je een speld kon horen vallen, durfden de toeschouwers hun mond moeilijk open doen. De song ging nog steeds door merg en been.
Bisnummers “Ier Bie Oes” en vooral “Naar De Wuppe” werkten beter. Wannes Cappelle zweepte op, het publiek volgde.

De Zwerver was zo getuige van een concert waarin Tom Pintens gemist werd, zonder dat het ooit echt werd uitgesproken. Een lange ode aan hun kameraad, die voelbaar was doorheen het hele optreden, maar sterk overtuigend werd opgevangen door Kasper. Mooi!

Setlist: De Storm - Nog Maar Begonnen - Alles Moet Veranderen - Dag Zonder Schoenen – Calais - Moeder Aarde - Den Tijd Die Ons Nog Rest - Gie, Den Otto En Ik – Ploegsteert - Geef Mie Nen Dag - De Onvolledigen - Niets Doen Is Geen Optie - Geweun Nen Dag - Het Langste Jaar
BIS: Ier Bie Oes - Naar De Wuppe

Neem gerust een kijkje naar de pics @Astrid De Maertelaere
https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/5905-het-zesde-metaal-27-03-2023.html?Itemid=0

Organisatie: VZW De Zwerver - Leffingeleuren, Leffinge