AB, Brussel programmatie + infootjes

AB, Brussel programmatie + infootjes Concerten 2024 16-09-24 – Blackberry smoke (Org: Live Nation) 17-09-24 – Arno: rock’n’roll godverdomme @cinema palace 18-09-24 – The Rock Orchestra (the candlelight rock band) (Org: Festival of the dead ltd) 19-09-24 – The…

logo_musiczine_nl

Cactus Club, Brugge - concerts

Cactus Club, Brugge - concerts 2024 08-09 Hotwknd: Zinger (ism Brugge Plus) 16-09 Hollow coves, Teun 21-09 Senses fail, Saves the day, Youth foutain (ism Eye spy) 25-09 Equal idiots (try-out) 28-09 Dub revolution: Channel one with Ras Sherby, Indica dubs…

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Ty Segall - Sjo...
Alice Cooper - ...
Filip Van der Linden

Filip Van der Linden

donderdag 04 april 2024 22:52

Suburbia EP

Sovjet War verzamelde eeuwige roem in de jaren ’80 in de Belgische postpunk-scene. In 2022 stond de band uit het Leuvense er plots terug, nog ongeveer in originele bezetting. En met het vinyl-album ‘Psychopuppets’ dat zich als scharnier aandiende tussen verleden en heden, met oude en nieuwe songs.
Nu is er de nieuwe EP ‘Suburbia’, met vijf tracks. Wat opvalt is de relatieve eenvoud van de opnames. Dit zijn gewoon vier bandleden in de studio. Geen overbodige toevoegingen, intro’s of arrangementen, maar heel pure, eerlijke composities en opnames. Enkel “Destination Zero” heeft een korte soundbyte als intro en wat vervormde stemmen aan het begin. En in die eenvoud valt op dat deze band een onmiskenbaar talent heeft voor puike lyrics en pakkende melodieën.
“Boring Morning” is een beetje drammerig, maar dat was zowat alle postpunk vroeger. “Destination Zero” is een update van die oude sound naar vandaag, met een lekker pompende bas en drum. Er komt ook een kekke gitaarsolo langs zoals we die al heel lang niet meer gehoord hebben. “In The Name Of Progress” is meer snelle punk dan postpunk, met een refrein dat je lekker mee kan brullen. Titeltrack ‘Suburbia’ klinkt in de eerste minuut een klein beetje gedateerd, in die zin dat jongere bands in het genre dit vandaag nooit zo zouden opnemen. Maar als band met zo veel verleden komen ze er wat mij betreft mee weg. Het heeft zelfs iets charmants dat ze zo ‘oldschool’ durven zijn en niet krampachtig de nieuwste trends proberen volgen. “The Sudden Blow” heeft een intro met een schurende gitaar en een pittig pogo-tempo. Dit nummer is wat rauw militant in de lyrics en dat was waarschijnlijk ook helemaal de bedoeling.
Zanger Rudy Berges had nog meer ideeën voor deze release, maar daar bestond weinig interesse voor bij de andere bandleden. Hij heeft daarvan acht nummers gebundeld in ‘One Prison, Many Doors’ van zijn zijproject Gutter Smell. Daar zaten volgens ons best nog wel een paar heel degelijke songs bij. Nu we gehoord hebben welke songs het wel gehaald hebben, is een besluit niet makkelijk. Aan de ene kant blijft de overtuiging dat Sovjet War maar een kleine stap had moeten zetten om van een prima EP naar prima full album te springen. Aan de andere kant is er ook de vaststelling dat de vijf songs van de EP (die we hier met een volledige bandbezetting te horen krijgen) op een full album waarschijnlijk ook de vijf beste van het album zouden geweest zijn …

https://www.youtube.com/watch?v=5jeWvejW3H8&list=OLAK5uy_ldWMn9ri6VaCgnBb_GitqWORGJ8xuDinw

donderdag 04 april 2024 22:47

California Son

Ted Russell Kamp is zopas begonnen aan zijn Europese tournee en dat deed hij in België en Nederland. Deze Amerikaanse countryrocker komt zijn nieuwe album ‘California Son’ voorstellen en voor de liefhebbers van het genre is dat altijd goed nieuws.
De Amerikaan is misschien niet de bekendste naam in de countryrock, maar hij behoort tot de zo goed als vast band van de bekendere Shooter Jennings. Hij leent zijn bas- en andere talenten ook al eens uit aan anderen. Hij staat bijvoorbeeld in de credits van het album ‘We Are Chaos’ van shockrocker Marilyn Manson. Net zo goed leende hij zijn talent aan Liam Finn, de zoon van Neil Finn, van Crowded House.
Op ‘California Son’ profileert Ted Russell Kamp zich als songschrijver en veelzijdig muzikant (gitaar, bas, percussie, dobro, zang, Hammond, …). Hij schreef de meeste lyrics en muziek, maar hij is wel zo eerlijk om de andere muzikanten en collega-zangers in de studio mee te erkennen als co-auteur.
Het album opent met twee songs met hitpotentieel: titeltrack “California Son” en “Hard To Hold” klinken bijzonder catchy en zonnig-vrolijk en hebben een leuk ritme. In de bluesballad “One Word At A Time” komt de stem van Kamp niet mooi tot zijn recht. “Ballad Of The Troubadour” is ook zo’n slepende bluesballad met flink wat melodrama, maar hier valt er minder te klagen over de vocale prestatie. Integendeel, hier horen we een echo van Tom Petty. Dezelfde poëtische kracht horen we op het doorleefde folky kampvuurlied “Firelight”.
Deze countryrocker heeft een talent voor catchy tunes met een steady tempo, zo blijkt nogmaals op “The Upside To The Downside”. “High Desert Fever” doet denken aan de hoogdagen van Dr Hook, al bleef die meestal ver weg van de huilende pedalsteel.
Als hij wat moeite doet, is Ted Russell Kamp een prima songwriter, maar vaak genoeg, zoals op “Miracle Mile”, stapelt hij ook gewoon de clichés op elkaar. Het blijft ten slotte toch country, toch? “Hangin’ On The Blues” had in hetzelfde bedje ziek kunnen zijn, maar hier redt hij zich met een bijzonder leuke baslijn als enige begeleiding, zodat de aandacht niet naar de dertien-in-een-dozijn lyrics gaat. Goede redding, maar het was close. Als hommage aan country-folk-legende Merle Haggard hadden de lyrics van deze song net iets meer vlees aan het been mogen hebben.
Ted maakt die halve misser goed met alweer een catchy en vrolijke rocker: “Roll Until The Sun Comes Up”. Met een ander stem-timbre had dit een prima single kunnen zijn voor een Chris Isaak. Albumafsluiter “Every Little Thing” is wat zwaarder op de hand en gaat windrichting Warren Zevon en Tom Petty. Über-Amerikaans, maar wel heel authentiek en doorleefd, met ook nog een leuke bijrol voor een orgeltje.

‘California Son’ is een heel divers en heel vaak een zonnig album. Genres ontmoeten elkaar en één man verbindt alles met zijn talent als zanger, songschrijver en gitarist. Heerlijk album.
Ted Russell Kamp staat op 14 november in CC Het Gasthuis in Aarschot.

Coutry/Roots
https://www.youtube.com/watch?v=VfmIWxP8Isk

donderdag 04 april 2024 22:42

Rather/Succumb -singles-

Rockband Geraldines uit Mechelen speelde zijn eerste shows in 2013. De groep bracht - na enkele EP’s - in 2020 zijn eerste album uit: ’Never Worry Always Worry’. Dat album leverde goede recensies, airplay bij Studio Brussel en plaatsjes op in Spotify-playlists als Indie Goesting en New Music Friday.
Maar 2020 was ook het jaar van corona. De meeste shows werden geannuleerd en de nummers van het debuutalbum werden amper gespeeld op een podium. Na een paar schaarse festivalshows en met weinig voeling voor enkele recent gepende nummers, voelde de band in 2021 dat het op was. De stekker ging eruit en de bandleden focusten zich op andere dingen in het leven.
Maar de band definitief achterlaten lukte niet. Na heel wat gepalaver ontstond het idee voor ‘Real Dinges’. Dat is een anagram voor de bandnaam Geraldines, maar voor de band staat het vooral synoniem voor een nieuw elan, met als grootste voorwaarde dat de band vollédig zijn eigen ding zou doen. Zonder rekening te houden met tijdsdruk, studio’s, radiovriendelijkheid, gangbare songstructuren of andere remmingen.
De mooie songstructuren gingen eraan en ze sneden het vet van de nummers, tot alleen nog de essentie overbleef. ‘Real Dinges’ is volgens de band een indrukwekkend conceptalbum geworden met bijna twee dozijn uitgebeende creaties. Soms ruw en korter dan gangbaar is in het huidige streamingtijdperk, maar 100% authentiek. Het nieuwe album verschijnt dit najaar op vinyl en digitaal.
Nu lost Geraldines “Rather” en “Succumb” als digitale Spotify-singles. Dat zijn het derde en vierde nummer van het album. Beide klokken af op minder dan anderhalve minuut. De teksten gaan over de mooie en minder mooie dingen des levens, zoals liefde, de dood en verlies. Op hun luidst klinken Geraldines hier als een vrijpartij tussen Pixies en Sonic Youth. In hun kalmste momenten rammelen ze zoals slackerbands als Teenage Fanclub en Lemonheads dat in de jaren ’90 deden.
Deze twee nieuwe nummers zijn niet zo catchy als het reeds eerder uitgebrachte ‘Out’, maar de passie, de energie en de authenticiteit spatten er van af.
Op zaterdag 6 april speelt Geraldines de nummers van ‘Real Dinges’ een eerste keer live, bij LAB-T in Diest.

donderdag 14 maart 2024 10:19

Nando -single-

Jelle Denturck is de frontman van rockband DIRK.. Als Dressed Like Boys toont hij zich op single “Nando” van een heel andere kant. Ergens in het universum waar David Bowie, Jasper Steverlinck, Perfume Genius en Elton John samenkomen.
Dat deze pianoballad met gospelfinale niet past in het plaatje van DIRK., is wel voor iedereen duidelijk. Denturck zingt over de zoektocht naar zijn persoonlijke vrijheid, zijn homoseksualiteit en relatie, maar gaat ook lelijke thema’s als gaybashing niet uit de weg. Persoonlijker en breekbaarder wordt het niet. “Nando” is zijn liefdesverklaring aan zijn sweetheart Nand
Producer Bert Vliegen (Whispering Sons, Meltheads, DIRK., Teen Creeps, …) en mixer Tobie Speleman (The Haunted Youth, Brihang, J. Bernardt) wisten de juiste toon perfect te vatten. Ergens tussen “Perfect Day” van Lou Reed en “Man Made Paradise” van Freddie Mercury in.

Op deze debuutsingle volgt in het voorjaar van 2025 een debuutalbum.
https://www.youtube.com/watch?v=RpfYQ-klq-g

donderdag 14 maart 2024 10:15

Teleurgesteld -single-

Pourquoi Pas is het alter ego van een jongeman uit Deinze. Sinds 2021 maakt hij springerige, vrolijke electropop die vooral bedoeld lijkt om een feestje op te bouwen. Met ‘Teleurgesteld’ wordt het net iets ernstiger en ook muzikaal zit hij hier op een iets ander pad, ondanks de pompende beats aan het begin. “Teleurgesteld” is een track van 6 minuten en die wordt elke minuut beter.
In het nummer haalt hij uit naar het soort mensen dat overal te laat komt en daarin bekent hij ook meteen zelf schuld. Het is nog altijd luchtig, een beetje grappig en een beetje naïef, maar minder dan op bijvoorbeeld “Alles Vergeten”, één van zijn vorige singles, over wakker worden met een black out na een veel te leuk feestje.
Muzikaal en met het Nederlands als taal doet dit wat denken aan Winston en Sige en nog meer aan Bazart, al mag deze jonge artiest nog wat groeien en misschien moet hij zijn team wat uitbreiden. Afhankelijk van de richting waarin hij doorgaat, kan hij uitkomen bij wat het vroegere Feliz deed of bij de treurende eurodance van Stippenlift. We houden het voor u in de gaten.
https://www.youtube.com/watch?v=O0kiSWluB5k

donderdag 14 maart 2024 10:08

Vandaag En Alle Dagen

Spilar is een relatief nieuwe Vlaamse folkpopband. Hun debuutalbum ‘Stormweere’ uit 2020 leverde hen heel wat lovende recensies op en in 2022 was de band genomineerd voor een Folk Award. Alle bandleden zitten of zaten in nog wel meer bands of projecten.
Spilar staat voor geleende en eigen folky melodieën en geleende en eigen teksten. Met ook nog een dame die zingt (hier afgewisseld met mannelijke vocalen) verwacht je dan dat deze folkies in het spoor zitten van Kadril. Niets is minder waar. Hoewel ze vissen in dezelfde vijver, halen ze andere vissen boven uit de vijver. De toon is anders – niet alleen door de West-Vlaamse toets - en de nadruk ligt minder op het gebruik van de typische folkinstrumenten. Het is lichter, maar niet lichtvoetiger. Ergens hoor je ook dat dit een andere generatie is, die andere keuzes maakt. Interessante keuzes.
Hoe ze “Waltzing’s For Dreamers” van Richard Thompson hertalen tot “Verliefd En Verdwaald” is bijzonder sterk. Het op muziek zetten van een gedicht van Karel Top op “IJslandvaarder” is gedurfd en geslaagd. De cover van Wannes Van de Velde (“Rug Naar ’T Land”) is een logische keuze en “Duf Duf Duf” van Walter De Buck klinkt nog aanstekelijker dan het origineel.
De eigen teksten zijn zo mogelijk nog sterker. Dat moet ook wel als je niet uit de toon wil vallen tussen de geleende teksten. In de geleende lyrics vindt Spilar onderwerpen die ook vandaag nog relevant zijn, in de eigen lyrics brengen ze onverbloemd hun eigen visie. Zo gaat “Acht Soldaten” over immorele oorlogszuchtige wereldleiders, “T’Hope Vooruit” over de klimaatuidagingen en “Z.582” over verlies en hoop, met een gezonken vissersboot als metafoor. Het zijn die nummers die van ‘Vandaag En Alle Dagen’ een parel maken.
Ontdek Spilar op hun tournee door Vlaanderen of schaf hun album aan. De kans op een teleurstelling is bijzonder klein.

Folk/World
Vandaag En Alle Dagen
Spilar

https://www.youtube.com/watch?v=CWKoGVWWP6U

donderdag 14 maart 2024 09:54

Langspeelplaat

Groot Onderhoud is een nieuwe Nederlandse band die aan de haal gaat met de erfenis van Doe Maar en andere Nederpop-bands uit de jaren ‘80. Op hun debuutalbum ‘Langspeelplaat’ mengen ze vrolijk pop met reggae, rocksteady en ska en dat allemaal in het Nederlands.
Eén van de troeven van Groot Onderhoud is zanger Sebastiaan Kleijne. Zijn stemkleur en accent klinken heel vertrouwd, maar het is moeilijk om er een naam op te plakken. Ergens tussen Nol Havens van VOF De Kunst en Huub van der Lubbe van De Dijk in, maar er zijn vast nog meer namen die je hiermee kan associëren.
Als tekstschrijvers komen ze bij Groot Onderhoud in de buurt van Vrienten en Jansz, al zullen ze er zelf vast vrede mee hebben dat ik die twee nog een categorie hoger inschaal. De verhalen komen recht uit het hart, zijn mooi verwoord en hebben voldoende relevantie en betekenis om te blijven boeien. Een beetje meer maatschappijkritiek in de teksten zou mooi zijn, op een volgend album misschien.
Muzikaal is de combinatie van aanstekelijke reggae en dansbare Nederlandstalige popmuziek een eresaluut aan Doe Maar en dat horen we het beste op het hitsige “Webcam”, het melancholische “Hart Te Huur”, “Buitenspel” en titeltrack “Langspeelplaat”. Er zijn ook momenten dat we denken aan Toontje Lager (“Koud Gehad”), VOF De Kunst (“Volslank” en “Overslaan”), de Frank Boeijen Groep (“Man In De War”), De Dijk (“Gaat Het”) en zelfs Rowwen Hèze (“Volslank” en “Zandloper”).
Met het toevoegen van tuba en accordeon zit Groot Onderhoud op de grens met genres waar ze misschien beter van wegblijven, maar dat is dan ook zowat de enige opmerking. Dat deze ‘Langspeelplaat’ enkel als CD uitkomt en niet op vinyl, is jammer, maar daar kan nog aan gewerkt worden.
Groot Onderhoud voert ons terug naar de leukste momenten van de jaren ’80 en zorgt ervoor dat we onze dansschoenen terug uit de kast halen. Ik kan niet wachten om deze band live aan het werk te zien in Vlaanderen.

https://www.youtube.com/watch?v=wxVVF9Sz0xM

donderdag 14 maart 2024 09:46

Drei Wunderschöne Melodien EP

Het Nederlandse fuzzy garagepunkduo The Mono Kids hebben we hier eerder al vergeleken met de Pixies. Op hun nieuwe EP ‘Drei Wunderschöne Melodien’ horen we nog steeds wat van de geniale gekte van Black Francis, maar er ligt nu een dikke laag Ramones, ten tijde van ‘End Of The Century’ dan. Een beetje ge-experimenteer in de productie, maar nog steeds volbloed fuzzpunk. En een aartslelijke hoes, dat blijkt inmiddels een vaste waarde in het oeuvre van The Mono Kids.
In minder dan 7 minuten ramt het duo op deze EP drie tracks door je oren. “The Sun = # 1” (the sun is number one) heeft een heel aanstekelijk meebrul-refrein, hoewel het in de lyrics behiirlijk abstract en absurd blijft. Het is lang geleden dat fuzzpunk nog zo catchy klonk.
Ook “Rock It” is een heel degelijke en ietwat vrolijke, noisy proto-punkrocker. Fugazi meets The Mummies, zoiets. Deze EP wordt afgesloten met de rammelende rechtdoor-nonsense van “PS/P-love” (we gokken op ‘perfect stranger, paradise love’, en dat is meteen bijna de hele tekst).
Een leuke, maar alweer veel te korte EP van deze helden van het Nederlandse DIY-circuit.

https://themonokids.bandcamp.com/album/drei-wundersch-ne-melodien-ep

donderdag 14 maart 2024 09:41

Mijn Eeuwige Optimist -single-

“Mijn Eeuwige Optimist” van Lien Kooijman is een vrolijk verpakt lentelied over afscheid nemen van een geliefde. Lien is de dochter van de legendarische Ed Kooijman en met een banjo-spelende vader in de buurt verwondert de country-vibe van deze single niet echt. Lien werkt op verschillende sporen aan haar muzikale carrière en afgaand op deze puike single verdient ze best wat meer aandacht.
Het doet ons wat denken aan een Yevgueni of een Eva De Roovere of Little Kim. We schatten dit net iets hoger in dan haar in het Antwerps gezongen ode aan de “Kennedytunnel”, haar in het Engels gezongen nummers of haar cover van Luk Bral’s “Hallo Hier Ben Ik Dan”, waar voorts ook niet veel verkeerd mee is.

Mijn eeuwige optimist (youtube.com)

donderdag 14 maart 2024 09:23

Spirits

Romuvos is een folk/paganmetalband uit Litouwen die in 2014 startte als solo-project van zanger en multi-instrumentalist Velnias. Later sloten nog een Litouwer (op bas) en drie leden van de Israëlische blackmetalband Eternal Decay aan. Romuvos legt zich toe op folk- en paganmetal en sommige tracks van het nieuwe album ‘Spirits’ klinken soms als de sjamaan-metal van Heilung of Wardruna.
Alle huidige bandleden deden ook al mee op het vorige album, ‘The Baltic Crusade’, maar het lijkt alsof Romuvos pas nu echt als een hechte band klinkt. Muzikaal hangt alles heel organisch aan elkaar en klinkt het ook gewoon als een band. De folk-elementen worden vooral aangebracht door Bendor (nickelharp, cello, bouzouki, mondharp, fluit, klokken en frame drums). De productie en mix was in handen van de Luxembruger Patrick Damiani, bekend van wat hij met onder meer Carach Angren doet.
Inhoudelijk is ‘Spirits’ een hele ommezwaai ten opzichte van de eerder uitgebrachte albums. Daar lag de nadruk al eens op de geschiedenis van Litouwen en het propageren van de identiteit van deze republiek, die de Sovjet-erfenis van zich wil afschudden. Op het vorige album was elke track een jaartal in een lange lijst van heroïsche veldslagen. In de teksten was er naast Engels ook plaats voor de eigen taal. Dat is helemaal anders op ‘Spirits’, waar nu wel heel veel Engels te horen is. Het gaat in de lyrics nu over net heel vredelievende en universele thema’s en de muziek klinkt voor Baltic pagan wel heel donker-atmosferisch en mysterieus etherisch.
Misschien wil Romuvos een breder publiek vinden en ervaren ze dat in de rest van de wereld maar weinig mensen wakker liggen van de Litouwse tradities en verhalen? Zit de vaderlandsliefde voortaan meer onderhuids? Zoeken ze meer aansluiting bij Heilung en Eldfaerd, omdat alvast Heilung wel tot ver buiten zijn landsgrenzen een heel breed publiek vindt?
Het resultaat is belangrijker dan de reden. ‘Spirits’ is een heel toegankelijk metalalbum met een heel eigen gezicht. Veel samenzang, heel gedoseerde momenten waarop de gitaren agressief klinken, veel atmosferische stukken, …. Een sterke productie en mix ook.

Pagina 9 van 104