Dag twee verliep in een al even relaxte sfeer want veel meer volk was er niet komen opdagen. Ik vermoed dat het aantal toeschouwers net iets minder was dan tijdens de editie van 2006. Tijdens dag twee was er ook een tweede podium waar vooral lokale bands en enkele buitenlandse subtoppers hun ding mochten doen. Voor het B-podium hebben we ons nog goed geamuseerd met de rock'n'roll show van het Belgische Southern Voodoo. Deze Mötorhead klonen speelden een genietbaar optreden, inclusief minivuurwerk, erotische danseres (nu ja?elk zijn smaak hé!) en vuurspuwer. Even ervoor hadden op het hoofdpodium Zak Stevens en zijn band Circle II Circle nog een erg verdienstelijk optreden gegeven, met een bloemlezing uit de 3 Circle II Circle albums maar ook songs uit zijn periode bij Savatage. Hoogtepunt van het Circle II Circle optreden was toen Chris Caffery (die in de namiddag ook een sterk optreden had gegeven) het podium mee op mocht om af te sluiten met het ijzersterke ?Edge Of Thorns?.

Na Southern Voodoo was het, voor de tweede maal in evenveel dagen, tijd voor Jon Oliva's Pain. Ditmaal werd het een volledig elektrisch optreden van ongeveer 90 minuten. Anders dan de dag ervoor was Jon Oliva nu wel erg goed bij stem. Dat er toch wat meer fans waren opgekomen stemde hem duidelijk gunstig wat resulteerde in een wervelende show. Jon Oliva's Pain bracht het beste uit beide JOP albums en natuurlijk erg veel Savatage songs. Ook zijn band had er duidelijk zin in maar misschien had dit ook wel te maken met het feit dat dit het allerlaatste optreden van de tour was. Gitarist Matt Laporte (niet moeders mooiste) speelde zeer melodieus en vrij efficiënt. Hoogtepunten alom! Vooral de `Streets - medley' (bijna het ganse Savatage album `Streets - A Rock Opera' werd gespeeld) was fenomenaal. Jammer van de vele technische storingen tijdens dit optreden. Zo gebeurde het vaak dat de microfoon van Jon niet werd versterkt toen die van de ene naar de andere microfoon liep.

Ook erg storend was de soundcheck van Mortiis die zich aan het klaarmaken was tijdens de JOP set op het tweede podium. Dit was ook Jon niet ontgaan. Na een welgemeende fuck you kon de man de prachtsong ?Heal My Soul? dan toch nog verder afmaken. Een beetje meer respect was hier zeker op zijn plaats geweest. Meer dan ooit liet Jon ons ook herinneren aan het overlijden van zijn broer Chris en droeg hij meerdere songs op aan zijn broer en soulmate. De finale kwam er met de opener van `Maniacal Renderings': ?Through The Eyes Of The King?gevolgd door part 1: ?Hall Of The Moutain King? met opnieuw Chris Caffery op gitaar. Voor de P.A. man was dit duidelijk een brug te ver want die bakte er tijdens deze laatste song niets van en verklootte deze ultieme Savatage klassieker. Conclusie: een zeer sterk optreden van Jon Oliva's Pain (zoveel beter dan de dag ervoor) dat toch wat werd ontsierd door de vele technische foutjes.

Daarna zagen we nog een stuk van het angstaanjagende, explosieve optreden van het Noorse Mortiis. De mix van Black Metal en Industrial Rock sprak ons echter niet aan waardoor we, net zoals de meeste Savatage fans, vroegtijdig huiswaarts keerden en My Dying Bride aan ons lieten voorbij gaan.

Als we eerlijk zijn was Pestpop 2007 niet helemaal wat we er van verwacht hadden. Het klasse optreden van Jon Oliva's Pain heeft echter veel goed gemaakt maar voor de rest waren de bands redelijk zwak en voor ons melodieuze rockfans weinig interessant.

Misschien zou het toch doeltreffender zijn om het festival uit te bouwen in de richting van één specifiek genre waarbij op zijn minst één grote naam wordt geprogrammeerd.

In elk geval blijkt dat de organisatie ook na deze teleurstellende editie het hoofd boven water kan houden want het heeft al plannen voor een derde editie.

Die komt er volgend jaar op 19 april 2008. Het wordt een editie `back to basics', met één dag en één podium.

Organisatie: Pestpop