logo_musiczine_nl

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Egyptian Blue
DAF - Bimfest 2...

Festival Dranouter 2015 – vrijdag 7 augustus 2015 Aanbevolen

Geschreven door Mireille Tansens en Johan Meurisse
&

Festival Dranouter 2015 – vrijdag 7 augustus 2015
Festival Dranouter 2015
Festivalterrein
Dranouter
2015-08-07
Mireille Tansens en Johan Meurisse

Festival Dranouter verhuist naar … Dranouter . Onder dit credo kunnen we zeggen dat de missie geslaagd is . Een kleiner terrein en tenten, kraampjes , die iets dichter bij elkaar staan wat de gezelligheid bevordert . Het ademt de sfeer van een grote kermis uit, dichter bij de dorpskern en rond ’t Folk, het hart van de organisatie, met goede muziek uit alle windstreken; en met de Klakeye/Nekka stage en de Kerk erbij , aan de overkant; kleinere stages die tekenen voor een geslaagde intimiteit. Goed uitgedokterd en goedgekeurd!
Het was even wennen na al die jaren , na 40 jaar in dezelfde omgeving van de Koudekotstraat ...
Festival Dranouter , het is één van die pittoreske festivals , die we maar al te graag koesteren . Het festival staat voor een groen, gezinsvriendelijk en gemoedelijk driedaags muziekfeest; een gezellige ambiance en een erg warme, amicale , rustige sfeer dus. De terreinaankleding mag soberder zijn , het spreekt jong en oud aan , jonge gezinnen met kinderen en de rasechte muziekliefhebber.
Het festival kreeg door de jaren een breder perspectief , brengt ‘roots’ en ‘folk’ samen , met de aandacht voor de traditie. Een fijne selectie van internationale en Belgische acts , afgewerkt met te ontdekken bands over de verschillende stages. Op die manier blijft Festival Dranouter een interessante insteek . 
Het festival staat in het teken van de ecologie , nieuwe milieu uitdagingen , een goede traditie die ze in ere houden.
De 41ste editie overtuigt ruim 40000 muziekliefhebbers en beschouwt hiermee haar verhuis, nieuwe formule, kortom haar heroriëntering als optimaal geslaagd . Festival Dranouter ziet de toekomst zonnig tegemoet.

Wat muziek graag? Vrijdag 7 augustus 2015 – dag 1
Onnoemelijk te zeggen dat Bart Peeters het feestvarken van de eerste dag was … Muzikant, presentator, humorist, animator , hij heeft het allemaal . Een groot sing/songwriter in de Nederlandstalige muziek, die het een kleurrijke swing geeft . Hij heeft na een sabbatjaar een nieuwe plaat uit en is op tour getrokken . Vanavond werden anderhalf uur lang alle zorgen opzij geschoven , met z’n lekkere mishmash aan stijlen. Alles weet hij met z’n band Ideale Mannen te verwerken in zwierige , heerlijke uptempo’s , als ruimte laten voor sfeervolle, intiemere songs . Van “Venus , Pluto of Mars” , “Poolijs”, “Heist aan zee”  naar “Konijneneten”, “Denk je nog eens aan mij” of een “Dicht bij mij”. “I’m into folk” werd in het Nederlands omgebogen,  “Ik hou van folk” en zette Dranouter op z’n kop … Letterlijk ‘handjes’ uitzwaaien met de nodige “oohaahs”. Bart Peeters houdt van Dranouter en Dranouter van Bart Peeters , dit was overduidelijk …

Asaf Avidan is wat de vreemde eend in de bijt in de Kayam, die bij onze Franstalige vrienden meer dan zomaar die “One day/reckoning” is, maar op Vlaamse bodem blijft het eerder bij die ene klassieker, vanavond  in een deels folky akoestische versie gespeeld en die voor de nodige ambiance en singalongs zorgde “One day baby, we’ll be old, oh baby, we’ll be old”.
De Israeli heeft een heuse band achter zich en heeft duidelijk meer te bieden dan het gezellige danspasje en gefluit van de single , maar spijtig genoeg raken de andere songs onvoldoende , die ondanks alles , wel ingenieus in elkaar zitten, een combinatie van sing/songwriting, semi-akoestisch materiaal aangevuld met snedige rock, blues , indie, reggae en leuke danstunes. Wat irriteert is zijn schelle,  hoog uithalende stem . Maar hij kan met z’n band fel van leer trekken. Kijk, veel volk blijft zeker staan en hij werd hartverwarmend ontvangen , wat hem zeer zeker deugd deed . Ook hij wordt uitgezwaaid en sluit de eerste dag af …

Eerder zagen we nog iets van de Amsterdam Klezmer Band , een uitgebreide Brass band die klezmer, Balkan en pop dicht bij elkaar brengen . De Nederlanders willen op het vroege uur de mensen in de juiste stemming brengen .

De huiselijke familie van de Magic Numbers was hier in 2011 al aanwezig. Hun grootste succes zijn ook al van een tiental jaar terug en als we er de laatste platen op nahouden , ondanks de sterke promo op radio 1 , zal het daar bij blijven . De songs hebben een dromerige retro ‘feel good’ tune  en een meerstemmige zang ; ze zijn sfeervoller , zeemzoeterig meer dan ooit en de snedige, springerige ritmes zijn op het achterplan geduwd . En toch, het kwartet legt voldoende creativiteit aan de dag , tovert een geweldige solo en een vocale prachtprestatie vulde aan .
“Love’s a game”, “Forever lost”, “See you , see me” en  “Love me like you do” zijn nu net die oudjes die zich onderscheiden  … De Magic Numbers schrijven goed uitgewerkt materiaal, maar de magie is wat verloren gegaan …

Naast de Kayam tent was er ook voldoende te beleven op de zijpodia … Een greep
Roosbeef , die nu in Antwerpen woont en met Tom Pintens in zee gaat, brengt op de nieuwe cd ‘Kalf’ een reeks vindingrijke , gedreven en ontroerende songs, die absurditeit, humor en ernst in elkaar doet vloeien. “De Schelde” en de titelsong zijn er maar een paar die wisselen in ritme , onverwachtse wendingen ondergaan en onderhevig zijn aan de stem ‘kronkels’ van de zangeres, die zingt , grauwt, schreeuwt , huilt , er wel eens een valse noot uitkrijst en als een krolse kat over het podium en de instrumenten beweegt ... Een onschuldig, sprookjesachtig en huiverachtig decor borrelen op 

De jonge Bert Dockx laat zich niet voor één gat vangen. Met zijn bands Flying Horseman  richt hij zich op het melodische, rustige Engelstalig werk. Met Dans Dans gaat hij volledig los, samen met een bassist en een drummer en kan hij zich op zijn gitaar volledig uitleven. Hij treedt ook op onder zijn eigen naam. Maar met Strand gooit hij het nog eens over een andere boeg. Hier primeert de Nederlandse taal. Hij begeleidt zichzelf op akoestische gitaar. Een mooie, ingetogen set krijgen we te horen, met luisterliedjes en gitaarspel die zijn virtuositeit op gitaar nog maar eens onderlijnd. Na 45 minuten zijn de Nederlandstalige nummers echter op (hij heeft ook nog maar 1 album uit onder de naam ‘Strand’) en vraagt hij beleefd aan het publiek of hij enkele Engelstalige covers mag spelen. Dat is uiteraard geen probleem. En met nummers van Joy Division en Bob Dylan breit hij een mooi eind aan een even mooie set. Klassevent, die Bert Dockx. (dank aan Simon Van Extergem)

Verder in de clubstage een emotievolle , ingetogen set van William Fitzsimmons . Een sober gehouden instrumentatie met drie , gedragen door z’n warme , innemende stem . De tweede gitarist was genoodzaakt zittend op een stoel te spelen , met een gebroken voet . Tja , waar hoorden we nog zo’n nieuws een goede maand terug …
Met akoestische en double gitaar wist hij te raken , elektronica sijpelde door en op het eind werd je nog geprikkeld door die intieme sing/songwriting folky sound als ze midden het publiek zonder versterking lofi gewijs speelden … Harmonie , eenvoud en samenhorigheid vonden elkaar hier ten top …

Onze muzikale duizendpoot Tom Barman heeft nooit z’n liefde voor jazz onder stoelen of banken gestoken . Een Beefhart is van sterke invloed op Taxiwars , die een jazztrio heeft als rugdekking , die enorm op elkaar is ingespeeld en ons overdonderen met een energieke , krachtige en sfeervolle  hippe freejazzy sound, die een punky sfeertje ademen. Barman laat zijn kompanen voldoende ruimte , wat uitermate goed is ; hier kan er danig worden geïmproviseerd en gegrooved, wat het materiaal ophitste. Sterk.

Tot slot konden we nog in de Kerk terecht . Een erg mooi gevonden plaats om artiesten hun ding te laten doen. ‘Jezus kleurt je dag’ als we Kerk binnenstapten … De akoestiek is wondermooi, plaatst de bands in de spotlights en brengt hen naar ongekende hoogtes o.m.  een Douglas Firs rond
sing/songwriter Gertjan Van Hellemont , americana/rootspop, en het jonge broertje van onze Bony King Bram Vanparys, die hier vanavond de backing op zich nam .
Een herfstig klanken palet en een dromerige ritmiek in het genre , ‘zomeravondzon’ muziek, gedragen door z’n indringende , doorleefde stem , die nog wat te vroeg geprogrammeerd stond , maar ok , in het mooie decor kwam het tot z’n volste recht. Een weemoedige sound , hartverscheurend solo of met band met nummers als “Caroline, “Don’t buy the house” , een paar oudjes van de vorige cd (“Pretty legs & things to do”) of de acapella aanpak op het eind . Crosby, Stills & Nash zouden erg onder de indruk zijn …

Op die manier konden we met een gerust , goed gevoeld dag 1 besluiten …

Neem gerust een kijkje naar de pics : http://www.pbase.com/pieter_73/dranouter_festival_2015 (dank aan Pieter Verhaeghe)

Organisatie: Festival Dranouter, Dranouter
 

Aanvullende informatie

  • Datum: 2015-08-07
  • Festivalnaam: Festival Dranouter 2015
  • Festivalplaats: Festivalterrein
  • Stad (festival): Dranouter
  • Beoordeling: 4
Gelezen: 761 keer