VZW The Lizard organiseerde op zaterdag 23 februari voor de tweede keer een doom metal avondje.
Wie zijn VZW The Lizard? We citeren even deze introductie op de facebook pagina van deze organisatie: ''Vzw The Lizard doelt op het organiseren van evenementen zoals concerten, clinics enz ... binnen de sector van de zware metalen met als doel entertainment en het bewust maken van niches binnen de globale noemer van ‘de Metal’.
Na een geslaagde eerste editie met Marche Funebre, Splendidula, Loose License en Growing Horns mocht The Finish in Zwevegem nu Welcome to Holyland, FAAL, Den., Famyne en uiteraard Loose License zelf, verwelkomen.
Het uiterst gezellig zaaltje was aardig vol gelopen voor deze avond, al zou dat vooral voor Loose License zijn, die hier een thuismatch spelen. Maar ook Welcome To Holyland en Famyne - wat mij betreft de meest aangename verrassing van de avond - konden op heel wat bijval rekenen.
Ons laten onderdompelen in een intensieve doomatmosfeer, al dan niet binnen een gevarieerde of eerder verdovende setting, is de rode draad van deze avond.
Openingsact Den.(***1/2) mocht tonen hoe dat moet. We citeren even uit de biografie op de facebook pagina van het evenement: ''Den. is een jong, beloftevol en getalenteerd tweekoppig psychedelisch orkest uit het Verenigd Koninkrijk dat we hebben weten te strikken om de bill te openen. Nog vrij onbekend, maar steevast klaar om daar verandering in te brengen zullen ze ons laten genieten van een mix van stoner, sludge en psychedelica.''
Dit duo beschikt over een drummer die niet alleen de vellen bedient op een verschroeiende wijze, maar ook over een stembereik beschikt waardoor de haren op je armen recht komen. Gerugsteund door zijn kompaan die met een eerder cleane vocale inbreng ervoor zorgt dat er enige variatie gevormd wordt binnen de set.
Den. is bovendien een band dat perfect stoner elementen vermengt met sausjes psychedelische doom, maar duidelijk nog kan groeien in zijn kunnen. Want ondanks de gedeeltelijk verdovende en anderzijds verschroeiend setting, kon dit duo ons vooralsnog niet compleet over de streep trekken. Het potentieel echter, om potten gaan breken binnen dat stoner/doom en psychedelisch muziekgebeuren komt wel naar boven drijven. Vooral als drummer en gitarist hun talenten als muzikant en vocalist samensmelten tot één geheel, ontstaat iets magisch waardoor de poorten van de Hel voor het eerst deze avond helemaal open zwaaien. Een band om in het oog te houden naar de toekomst toe dus deze Den.
Welcome To Holyland (****) bleek één van de publiekstrekkers op deze avond. Dat is gezien hun status niet zo verwonderlijk. Als er een band is die typische doom brengt, op een monotone maar enorm intensieve wijze, an is het Welcome To Holyland wel. De uit Aalst afkomstige band bracht in 2018 zijn eerste EP 'Welcome to holyland' uit en liet een diepe indruk na bij de globale doom liefhebber die houdt van trage, slome doom omgeven door walmen van verdriet, pijn en weemoedigheid.
Binnen en eerder melancholische omkadering, waarbij ook soms stevig wordt uitgehaald, haalt de band alles uit de kast om het publiek in complete duisternis onder te dompelen. Waar het bij Welcome To Holyland vooral om draait , is de aanhoorder bij de keel grijpen, hypnotiseren en doen wegdrijven naar de meest donkere oorden van zijn of haar ziel. Om dat doel te bereiken, moet je dan ook helemaal open staan voor de steeds diezelfde lijn opgaande inbreng. Dat dit een niet voor iedereen even gemakkelijke brok vlees is om te verorberen, kunnen we dan ook goed begrijpen. Wie zich echter gewillig liet meeslepen door dat verdovend klankenbord, vertoefde voor een kleine drie kwartier in een heel andere wereld. Omgeven door zijn eigen demonen, zonder dat je pijn voelt , maar wel een zekere gemoedsrust over jou voelt neerdalen, binnen diezelfde duistere omkadering. Dat alles diezelfde lijn uitgaat, en de band niet echt doet aan bindteksten , stoort daardoor allerminst.
Wie houdt van doom metal binnen een eerder gevarieerde omkadering zal bij Loose License (*****) eerder zijn gading hebben gevonden. De band dweept met bands als Black Sabbath en dat is ook te merken, aan de instrumentale en vocale knipogen links en rechts naar die laatste.
Loose License speelt een thuismatch en laat The Finish zo goed als compleet vol lopen. Een thuismatch dient natuurlijk altijd gespeeld te worden, weten we ondertussen. Bij voorbaat deze winnen is onmogelijk. Nu, deze band bestaat uit één voor één klasse muzikanten van eenzaam hoog niveau, die weten waar ze mee bezig zijn. Waardoor ze met het grootste gemak iedereen uit hun hand doen eten. Dat bleek al in het verleden, maar ook in eigen huis - bij wijze van spreken - zet Loose License de puntjes op de 'i', binnen een set die verschroeit, verdooft of je eventueel tot waanzin drijft. Die waanzin vinden we vooral terug in de stem van Piet ‘Pietn’ Verstraete die zoveel emoties verstopt in die vocale inbreng dat je enerzijds tot tranen toe wordt bedwongen, en anderzijds met de krop in de keel je laat meevoeren naar zijn donkere wereld. Gerugsteund door eeuwig verschroeiend solerende gitaristen Koen ‘Biezie’ Biesbrouck en Marc ‘Markie’ Vangheluwe die hun instrument niet zomaar bespelen, maar de riffs zodanig tot leven brengen, dat ook jij tot diezelfde waanzin zal worden gedreven.
De kers op de taart wordt naar goede gewoonte afgeleverd door het verschroeiende drumwerk van Vincent ‘Mille’ Millecam.
Om maar te besluiten: Loose License brengt het soort Doom metal waar geen speld valt tussen te krijgen, en etaleert instrumentale en vocale perfectie waardoor ze elk beetje fan van dat genre het ene oorgasme na het andere bezorgen. Dat deden ze bij ons in het verleden al enkele keren, ook dat laatste zet de band in eigen huis nog maar eens in de verf.
Volgende afspraak: Stormram in Zulte - https://www.facebook.com/events/689561174761752/ - met op het programma Growing Horns en Welcome To Holyland; Een niet te missen avond voor de doorsnee Doom Metal liefhebber.
We hebben de gewoonte van maximum vijf sterren te geven, sommige bands verdienen echter meer dan dat. Famyne (*****) liet een zodanig diepe indruk achter in ons hart, dat we daar nu nog steeds van nagenieten … luisterend naar die schitterende schijf ‘Famyne' die zodanig veel emoties naar boven brengt dat we prompt in een kleurrijke - hoewel dat eerder een understatement kan genoemd worden door de duistere atmosfeer die wordt geschapen - fantasiewereld terecht komen, boordevol waanzin.
Famyne brengt een zodanig gevarieerde set, dat je als aanhoorder enerzijds wordt ondergedompeld in een eerder intieme en verstilde atmosfeer die je een krop in de keel bezorgt, anderzijds wordt het tempo zodanig de hoogte in gestuwd dat je met een kwak tegen een geluidsmuur terecht komt tot je compleet murw geslagen zelf tot waanzin wordt gedreven.
Tom Vane beschikt over een zeer uiteenlopend stembereik, zijn stem hypnotiseert je trouwens letterlijk. En doet je naar adem happen, telkens opnieuw. Gerugsteund door een instrumentale inbreng van gitaristen Alex Tolson, Martin Emmons en de bas virtuositeit van Chris Travers tot de drum salvo's van Jake Cook , lijken we naar alle hoeken van de kamer te stuiteren, in golvende bewegingen. Alsof je varende op kalme wateren plots wordt geconfronteerd met het ontstaan van een wervelstorm. Eens de rust teruggekeerd , blijf je totaal verweesd achter, binnen de ingetogen setting. Waarna de band je nogmaals meesleurt in een volgende orkaan uitbarsting die je naar de bodem van de wilde zee meesleurt. Waarna de rust weerkeert in je hart, maar niet te lang. Zo blijft de band maar doorgaan met schipperen tussen mokerslagen uitdelen en je hart strelen en diepe ontroeren, tot je compleet van de kaart achterblijft in de meest donkere gedachten. We moesten dan ook letterlijk even op adem komen buiten de zaal, bekomende van zoveel uiteenlopende emoties waarmee de band ons enerzijds bedwelmd en anderzijds tot waanzin drijft. Indrukwekkend! En zelfs dit is een understatement van formaat.
Nog steeds onder de indruk van dit bijzonder veelzijdig concert was het wachten op FAAL (****) die de avond mochten afsluiten voor een plots toch iets minder gevulde zaal, omstreeks half twaalf bijna. Toen we de band in 2017 zagen optreden in Oostende schreven we daarover: ''Traag, als een ratelslang die haar prooi elk moment zal verscheuren, drijven angstaanjagende klanken de aanhoorder tot pure waanzin. Waarna bulderende tot hartverscheurende vocalen je uiteindelijk de adem ontnemen.'' Laat dit laatste nu ook de rode draad vormen in het optreden van FAAL op Doomsday II. Afsluiten binnen een sfeertje dat je doet denken aan een intensieve begrafenis, waar de tranen vloeien maar je ook met een glimlach terugkijkt op het verleden van je geliefde. Het is een andere omschrijving van wat we hier beleefden.
Ik maakte dan ook de bedenking dat deze muziek gerust mag gedraaid worden op mijn begrafenis - binnen vijftig jaar, dan ben ik pas 104. FAAL verstaat de unieke kunst om zijn Doom muziek zodanig krachtdadig te laten klinken dat geen geluidsmuren worden afgebroken, maar telkens die gevoelige snaar van de aanhoorder diep wordt geraakt, waardoor je hart alsnog in gruzelementen geslagen op de vloer van de zaal terecht komt.
Het is ook niet zo dat het er stil en onbewogen aan toe gaat. De heren drijven het tempo op tot op de grens van het onaardse, waardoor je recht in de ogen van de dood kijkt. Echter zonder je angst in te boezemen, eerder voel je een duistere gemoedsrust over jou neerdalen die ervoor zorgt dat je je lot aanvaardt.
Een betere afsluiter van deze doom avond kon de organisatie zich dan ook niet dromen.
Besluit: Ondanks de sterke prestatie van elk van de bands op deze affiche is de grote overwinnaar het festival zelf. Doomsday is namelijk een klein en heel gezellig festival, binnen een intieme omgeving in een al even gezellige zaal The Finish. Waar de duisternis eerder aanvoelt als een warm deken tegen koude winterdagen. Die aparte atmosfeer zorgt ervoor dat elk van de doom bands op deze affiche tot hun recht komen.
Het genre floreert namelijk nog het best binnen een atmosfeer van intimiteit. En daardoor is Doomsday het perfecte festival voor elk beetje doom metal fan die ook de underground van het genre eens wil bezoeken. We zien al uit naar de derde editie van dit uiterst gezellige evenement, op poten gezet door mensen met kennis van zaken.
Organisatie: VZW The Lizard
Het Depot Leuven - concertinfo 2024 - 2025 events 2024 01-11 Monto space 02-11 Frank Boeijen 04-11 COOL presents Fred Wesley Generation 05-11 Zimmerman 07-11 Meltheads 08-11 New wave night: Fehlfarben 10-11 Protoje & Tippy I 11-11 Cool presents The Sugarman 3…
Botanique, Brussel - concertenreeks
Botanique, Brussel - concertenreeks 2024 Les Nuits Weekender, van 01 november t-m 03…
Trix, Antwerpen - events
Trix, Antwerpen - events 2024 - 15 nov: Berre (ism Live Nation) - 19 nov: Royel Otis - 19 nov: Warmduscher - 20 nov: Nouvelle Vague (20Y) - 20 + 21 nov: Yellowcard, Story of the year, This wild life (20Y ‘ocean avenue’) - 21 nov: Hifive: Leatherhead - 21 nov:…
Cactus Club, Brugge - concerts
Cactus Club, Brugge - concerts 2024 20-11 Owen Pallett 21-11 Nouvelle vague , Marine…