Het Depot Leuven - concertinfo 2024 - 2025

Het Depot Leuven - concertinfo 2024 - 2025 events 2024 12-10 The Slackers 13-10 Cool presents Staples Jr. Singers 14-10 Hauschka 15-10 Cool presents Ghost-Note 16-10 Doodseskader 17-10 Maan (ism FKP Scorpio) 18-10 Aaron Blommaert (ism Live Nation) 20-10 The…

logo_musiczine_nl

Wilde Westen, Kortrijk - events

Wilde Westen, Kortrijk - events Concerten 2024 05-10 DRIFTWD (nieuw album), Sasja Maekelberg 06-10 Korpus Kwartet (middagcocnert) 11-10 The Psychotic monks, Whorses 12-10 Riptunes @Concertstudio (albumrelease) 14-10 Compact Disk Dummies , Jen @Depart 18-10…

Talen

Zoek artikels

Volg ons !

Facebook Instagram Myspace Myspace

best navigatie

concours_200_nl

Inloggen

Onze partners

Onze partners

Laatste concert - festival

Ty Segall - Sjo...
Pixies - Lokers...

Persistence Tour 2020 - Wedstrijdjes stagediven voor gevorderden in AB Aanbevolen

Geschreven door
&

Persistence Tour 2020 - Wedstrijdjes stagediven voor gevorderden in AB

Januari staat traditioneel in het teken van het wederkerende evenement Persistence Tour dat ook in 2020 halt hield in België. Deze keer niet in De Mast of Brielpoort Deinze maar in Ancienne Belgique, Brussel. Eigenlijk een terugkeer naar Brussel, aangezien deze tour in het verleden ook in de AB is doorgegaan. De zaal was zodanig opgesteld dat de zitplaatsen waren afgesloten, en enkel de staanplaatsen in de zaal waren voorzien. Naarmate de avond vorderde kwam er steeds meer publiek binnen sijpelen. Bij de laatste vier bands stond de AB zo goed als vol tot ver achteraan. Opvallend? Hoe sterker het optreden, hoe meer stagedivers er te zien waren. Want inderdaad kregen we hier vooral meerdere wedstrijdjes stagediven voor gevorderden voorgeschoteld. In grote mate kwam dit doordat er in AB geen pit voorzien is met dranghekken die de zaal scheidt van dat podium. Waardoor de fans vrij spel hadden om dat podium te betreden, vaak daartoe aangespoord door de betreffende band zelf.

De lont aan het vuur steken …
De uit LA afkomstige band Countime (***1/2) verving This Means War, die door het wegvallen van hun drummer wegens persoonlijke problemen, verstek moesten geven. De band bestaat uit letterlijk allemaal zwaargewichten, en profileert dit eveneens figuurlijk op het podium. Countime gaat namelijk vanaf de eerste noot als een pletwals tekeer, en slaagde er daardoor enige beweging te krijgen in de nog wat magere opkomst voor de eerste band. Dat zorgde zelfs voor enkele voorzichtige moshpits. Dat deze band niets nieuws brengt, het is zoveel keer voorgedaan, is door die aanpak een kritische benadering die we prompt naar de vuilnisbak doorverwijzen. Dankzij deze daverende start was het publiek alvast opgewarmd voor wat nog moet komen. Maar een blijvende indruk heeft Countime niet achtergelaten. Datzelfde kan feitelijk gezegd worden over Cutthroat (***1/2). De stadsgenoten van Countime leggen de lat iets hoger, en zorgen voor nog wat meer beweging in de menigte. Die pits werden zelfs wat groter door. De band brengt een mix van typische jaren '90 hardcore en voegt daar een scheutje thrash aan toe. Dat smaakt uiteraard altijd. Ook hier stellen we echter vast dat hier een band staat te spelen, zoals er wel dertien in een dozijn tegenkomen binnen de scene. Kwalitatief valt hier echter geen speld tussen te krijgen, want ook nu davert AB lichtjes op zijn grondvesten.
Maar toch willen we na beide optredens een kleine kanttekening plaatsen. In ons land lopen voldoende hardcore en punk rock bands rond die op zelfs veel hoger niveau hun ding doen zoals CLCKWS, F.O.D. of Mindwar tot piepjonge maar zeer talentvolle acts als Low Life, Pebble en Animal Club. Waarom boek je als organisatie niet één van deze locale kleppers om je festival te openen? De zaal zal gegarandeerd al vanaf de eerste band vol staan, zeker weten.

Tot de boel een eerste keer echt onploft!
Wisdom In Chains (**** 1/2) heeft ondertussen een ijzersterke reputatie opgebouwd, dat merkten we al aan de veelvuldige T-shirts van de band. De zaal stond dan ook prompt heel goed gevuld om deze Amerikaanse Hardcore/punk band aan het werk te zien. Gestuwd door een bijzonder bewegelijke en charismatische frontman, gaat de band verpletterend tekeer. Het duurt niet lang of de eerste stagedivers duiken in het publiek, aangespoord door een band die daar nog wat scheppen bovenop doet. De Hardcore met een boodschap, die ze brengen gaat er in als zoete broodjes, en blijft op de maag liggen. Dat is het soort Hardcore Punk waarvoor ook wij graag uit onze luie zetel komen. Wisdom in Chains voelt prompt aan dat ze hun publiek gemakkelijk uit hun hand kunnen doen eten, en legt de lat gewoon nog wat hoger. Voor je het weet staat de AB nu pas echt op zijn grondvesten te daveren, en dat zal blijven duren tot het bittere einde. Zo zou later blijken.  
Kortom: Wisdom In Chains voldoet aan de hoogstaande verwachtingen, en mocht op basis van dit toch gedenkwaardig aantreden gerust een paar treden hoger op de affiche hebben gestaan.

In de voetsporen van Biohazard
Billy Bio (****) De frontman van Biohazard bracht onlangs zijn solo debuut uit 'Feed The Fire'. Dat de man niet kan stilzitten, blijkt uit de zoveel andere projecten waaraan hij heeft meegewerkt. Maar ook als solo artiest bewijst Billy Bio waar hij de mosterd heeft gehaald. Uiteraard kun je niet voorbij aan de verwijzingen naar Biohazard, de muziek van de band zit verankerd in zijn genen. Billy Bio vertelt ook een verhaal, en ramt dat met veel plezier door je strot. Op het podium zorgt dit voor knallend Hardcore/Punk vuurpijlen, die in je gezicht als bommen tot ontploffing worden gebracht. Niet alleen kun je hier onmogelijk op stil blijven staan, er wordt de maatschappij ook een spiegel voorgehouden. Billy Bio straalt echter vooral spelplezier en oerkracht uit, niets routineklus afwerken of sterallures. Integendeel zelfs! De waardering naar zijn publiek, bandleden en entourage toe? Daarvoor krijgt de man van ons een sterretje meer op zijn plantsoen. Vooral geeft Billy Bio je een mokerslag, op de wijze zoals enkel Biohazard dat kan en kon. Is onze eindconclusie.

De gouden medaille voor ''meeste stagedivers op het podium krijgen'' gaat naar …
We gaven het in de titel al aan. Peristence tour 2020 mondde uit in wedstrijdjes stagediven voor gevorderden. De band met het meeste stagedivers ging dan ook met het gouden medaille naar huis. Toby Morse, in een vorig leven roadie van Sick of it All, is een frontman met tonnen charisma en beschikt over een oneindige dosis energie. Hij zoekt zijn publiek voortdurend op. Na al die jaren, H2O is toch al sinds 1994 deuren aan het open stampen, blijkt de band  net als zijn voorganger niet te doen aan een routineklus afleveren. Integendeel. Punkrock pioniers H2O (*****) gaan vanaf de eerste tot de laatste noot als wildemannen tekeer op het podium, waardoor een lekkere chaos ontstaat die zijn uitwerking heeft op het podium zelf. Menig frontman van de overige bands kwam een streepje meebrullen. Tot hilariteit van het publiek. Maar ook voor het podium ontstond een aardverschuiving die het dak er deed afgaan. De stagedivers volgden elkaar op, en sommige fans namen ook de vocalen soms eens over. Om maar te zeggen, H2O zorgde voor een wervelend punk/hardcore feest zoals je zelden tegen komt.  En drukt anno 2020 nog steeds stevig zijn stempel op datzelfde punk en hardcore gebeuren, zoveel is zeker.

Straat honden bijten wel!
Ook Street Dogs (****) hoeft geen introductie meer. De band rond ex-Dropkick Murphys zanger Mike McColgan deed ons ooit in 2005 met verstomming achterblijven op het festival Groezrock. Vanaf hun ontstaan heeft Street Dogs zijn stempel gedrukt op de punkrock scene. en ze doen dat nog steeds. Ook al hoor en zie je de invloeden van Dropkick Murphys binnen hun muziek duidelijk passeren, de band heeft een eigen smoel ontwikkeld. Ook in de AB haalt de band verschroeiend uit, en bewijst nog steeds ijzersterk in zijn schoenen te staan. Het is echter wel opvallend dat Street Dogs in tegenstelling tot die keer op Groezrock een beetje van hun wilde haren verloren is, ze worden er allemaal niet jonger op. Maar de vuurkracht van toen, is gelukkig nog overeind blijven staan. Mike zoekt eveneens zijn publiek op, en blijft doorgaan tot niemand meer stil staat. Na de vorige muzikale wervelstorm, geen gemakkelijke opdracht. Maar Street Dogs slaagt er toch in dat publiek uit zijn hand te doen eten. Als ervaring in het vak nog steeds uitmondt in spontaniteit waardoor je als aanhoorder compleet wordt weggeblazen, dan stijg je zeker in onze achting. Street Dogs doen wat ze moeten doen, en laten niet los tot niemand meer stil staat. Missie geslaagd dus!

We sluiten af met twee feestjes
Agnostic Front (*****) deed medio 1984 New York op zijn grondvesten daveren met hun ondertussen legendarische debuutalbum ‘Victim In Pain’. Vorig jaar vierden ze hun 35 jarig jubileum, die hen ook naar de Casino in Sint-Niklaas bracht. De band mag en kan gezien worden als één van de grondleggers van de hardcore scene. En zet op een bijzonder verschroeiende wijze, als co-headliner op deze avond, de puntjes op de 'i'. Na een bijzonder dreigende intro, 'The Good, the Bad and the Ugly', zaait Agnostic Front dood en vernieling om zich heen, en maait gewoon alles omver tot geen spaander geheel blijft.. De potentiële opvolgers bonken al een tijdje op de poort, maar Agnostic Front blijft zijn plaats binnen de scene hard en meedogenloos verdedigen. Ook na circa 35 jaar staat er nog geen sleet op de wild om zich heen slaande band.  Daarbij wordt bovendien met volle overgave elk heilig huisje omver geduwd. Want inderdaad is ook Agnostic Front een band die een boodschap verkondig, dat wordt eveneens in de verf gezet. Songs als “Police State”, “Old New York”, “Gotta Go” worden in een razend tempo door je strot geduwd. Na afsluiter “Blitzkrieg Bop” blijft er dan ook alleen maar een ravage achter. Niet enkel door de doortocht van deze grootheden, maar als een band ervoor heeft gezorgd dat het toch al stevig murw geslagen publiek, nog maar eens compleet uit zijn dak gaat na al die vorige upper cuts, dan was het Agonstic Front wel.

Plots stond er toch iets minder volk in de zaal voor afsluiter Gorilla Biscuits (****), nochtans ook een grote naam binnen de scene die zijn sporen ruimschoots heeft verdiend. De albums 'Gorilla Biscuits' en 'Start Today' zijn uitgegroeid tot ware hardcore klassiekers. De band hield er in 1991 mee op maar werd in 2006 heropgevist. Eigenlijk teert de band nog steeds op die ene plaat uit 1989, maar daar maalt niemand om. De set werd ingezet door trompet geschal, waarna al de registers voor een laatste keer open werden getrokken. Songs als “Stand still”, “New Direction” en “Good Intentions” worden uit volle borst meegebruld, alsof Gorilla Biscuits die plaat nu pas heeft uitgebracht. Met enkele stevige covers daarboven op zoals “Minor Threat” van Minor Threat, “As one” van Warzone en “Sitting round at home” van Buzzcocks, zorgt Gorilla Biscuits voor een perfect slotakkoord van deze bijzonder geslaagde avond. En dat wordt met afsluiter “Start Today”, als ultieme kers op de taart, nog maar eens stevig in de verf gezet.

Organisatie: Persistence Tour + Madtour Booking + MCLX ism Ancienne Belgique, Brussel

Aanvullende informatie

  • Datum: 2020-01-19
  • Festivalnaam: Persistence Tour 2020
  • Festivalplaats: Ancienne Belgique
  • Stad (festival): Brussel
  • Beoordeling: 8
Gelezen: 1119 keer