Humo's Rock Rally 2020 - Finale: Tien sprankeltjes hoop in donkere tijden
Humo’s Rock Rally 2020
Ancienne Belgique
Brussel
2020-10-20
Erik Vandamme

De Finale van Humo's Rock Rally 2020 is er eentje voor de geschiedenis boeken, niet zozeer door de optredende artiesten in de finale, - die zetten allen hun beste beentje voor, sommigen zijn echte goudhaantjes -, maar door de coronacrisis waarin we verzeild zijn geraakt. Sommige bands of artiesten of bands springen er uit , hebben succes , anderen worden snel vergeten .
De optredens gingen door in een zo goed als lege zaal, zonder publiek, of personen die hun favoriete band aanmoedigen. Want elke band brengt zijn eigen fanclub mee, dat maakt die finale zo bijzonder en weirdo. Niets daarvan nu dus. Alles verliep via streaming, en gelukkig kon je het thuis volgen vanuit je luie zetel. De beleving is wellicht heel anders, maar een eerste indruk is ook belangrijk. Dus gingen we bij het bekijken van de  bands af op ons buikgevoel. We zagen dat de  bands, door hun puike prestatie, een erg mooie toekomst kunnen hebben.

Terms (***1/2)
Dilys Cosemans bewees ons in het verleden al dat haar bijzonder uiteenlopend stembereik haar grootste wapen is. In combinatie met het toetsenwerk van Gill Princen ontstaat een magie die het aardse lijkt te overstijgen. Live staan ze met ruim zes muzikanten op het podium, en dat zou moeten zorgen voor een fantasierijk totaalbeleven die je wegvoert naar verre oorden. Even magisch als in je mooiste dromen. Terms moet het  dan ook vooral hebben van een zangeres met charisma, en , inderdaad , een zeer emotionele stem. Het onderdompelen in een badje van intense weemoedigheid, het voortdurende flirten tussen breekbaarheid en oerkracht, is de grote sterkte van Terms. Het bleek uit de drie songs die ze mochten brengen én het smaakte naar meer. Bijster origineel klinkt het allemaal niet, maar de gevoelige snaar raken doet Dilys overtuigend.

Be Irving (***1/2)
Be Irving brengt een stukje aanstekelijke elektronische muziek die aan je ribben kleeft. Met verwijzingen naar de synthpop, presenteert de band een heel toegankelijk klinkend allegaartje, waar je gelukkig van wordt. Be Irving bestaat dus uit muzikanten die van vele markten thuis zijn. Deze band kan een ruim publiek aanspreken, van liefhebbers van toegankelijke deuntjes, tot de alternatieve elektronische muziekliefhebber. Er zit potentieel in deze band. Een gouden toekomst voorspellen we door een  charismatische frontman als de kers op de taart. In het oog te houden.

Uma Chine (*****)
"Nele De Gussem (Maya's Moving Castle, Future Old People Are Wizards, Inwolves, BRNS) has taken some of the best musicians of Ghent's pop- and jazz scene under her wings and fuses their individual talents into a strong mixture of sixties psychedelica and contemporary synth pop.", lezen we in de bio op de website van Uma Chine. Ondertussen heeft de band eigenlijk al bewezen wat ze in hun mars hebben. Een psychedelische trip in een kleurrijke landschap , een sprookjesachtige omgeving creëren en je fantasie laten prikkelen is de rode draad van wat Uma Chine doet met ons. Een betoverend mooi optreden dat ons doet uitzien naar een adembenemend mooie reis in ons droomwereld of onderbewustzijn …

Wolker (*****)
Het interessante aan het duo Wolker is een sprankelende gevecht tussen keyboard en drums, ondersteund van vocals die zalft en doet zweven. Beide muzikanten vullen elkaar  aan alsof ze al dertig jaar samen spelen. Dat maakt deze band een interessante parel binnen de Belgische muziek. Om te koesteren.
Hun muziek is een mengeling van slimme gitaren, bij momenten loeiharde drums en zweverige vocals. Tijdens het derde nummer "Dream State" creëren ze een soort melancholische post-rock vibe, met de breekbaarheid van een akoestisch indie nummer. Door bedachtzame loops, drumcomputer en drumtechnieken lijkt het alsof er niet 2 maar 5 muzikanten op het podium staan.
“Hun atypische muziek werd smaakvol ontvangen”, werd geschreven toen ze optraden als support van High Hi in de AB. Iets waar we ons volmondig op aansluiten!

Hugs of the sky (*****)
En dan was er Hugs of the Sky. Wat een bommetje. De energie spat in razend tempo uit de boxen. Door de psychedelische aankleding krijg je een visueel beeld en je hoeft enkel je fantasie een beetje te laten werken. De band verstaat de unieke kunst om alles zo oorverdovend hard te laten klinken, dat de sound aanvoelt  als een geluidsmuur die tot ontploffing worden gebracht in je nabijheid. De spetters gaan alle kanten uit, alsof je in een vuurwerkfabriek bent opgesloten , al de lichtjes flikkeren, en de ene ontploffing na de andere een kleurrijke palet vormt. De oorschelpen worden gestreeld maar ook de ogen krijgen de kost. Het is een die ook verdomd goed weet hoe de registers open te trekken tot een wilde climax die door merg en been gaat; een knetterend haardvuur, snoeihard en bloedheet, als een vuurbal die je hersenpan doet uiteenspatten. Dat is hoe we Hugs of the Sky ervaarden op deze songs. Wat moet dat dan zijn bij een full concert? Een goudhaantje!

Meskerem Mees (****)
Ondanks de broosheid en de breekbaarheid die zo eigen, uniek is aan Meskerem Mees zit er toch genoeg pit in de stem en uitstraling van deze talentvolle zangeres, die diep weet te ontroeren en je tot dansen aanzet. Een soulvolle aankleding, die je begeleidt naar  een Zuiders sfeertje. “Elk haartje op onze armen kwam recht telkens er een magische kruisbestuiving ontstond tussen die warme stem van Meskerem Mees in combinatie met die wonderbaarlijke cello klanken”, schreven we over haar optreden in Eeklo deze zomer. Als solo artieste komt Meskerem Mees zelfverzekerd over. Dankzij de hulp van haar vaste partner in crime Febe Lazou (cello)  wordt gezorgd voor voller geluid.  Een grote meerwaarde. Ze voelen elkaar perfect aan, wat een onaards mooie magie oplevert.
Kortom: Een artieste die ondertussen haar kunnen al heeft bewezen, met brio bevestigt ze het op de rock rall.

Yokan (*****)
Elektronische weerhaakjes die in je hoofd blijven zitten, dat is Yokan in een notendop. Eens gehypnotiseerd door de versmelting van beats en klanken worden de dansspieren voortdurend aangesproken. Maar niet zomaar, eens onder die hypnose zie je de zon schijnen achter elke donkere wolk. De heren waren volledig in het wit gekleed op het podium.
De positieve energie spat gewoon uit de boxen. Deze band brengt  pure, aanstekelijke popsongs die niet klef klinken, maar aan je ribben blijft kleven. Je krijgt er niet genoeg van en je kan er ook niet stil op blijven zitten. Drie songs is bitter weinig uiteraard. De blazers op het einde geven trouwens een dimensie aan hun sound. Yokan wist zich sterk te profileren!

All-Turn (***1/2)
All-Turn is meer dan zomaar een doorsnee hiphop act. Het komt vanuit het hart , wat ons fors over de streep. All-Turn heeft potentieel om door te breken, maar steekt niet boven uit het maaiveld van de hiphop acts in ons landje. Groeimogelijkheden  zeerzeker, dus even de tijd geven …

Jakomo (****)
Jakomo brengt Aanstekelijke melodieën, die op een uiteenlopende wijze binnen dringen en je doen zweven over de dansvloer. Helaas gaat het er wat braafjes aan toe. En toch, door de variaties is het een band die je bij het nekvel grijpt en je als luisteraar in vervoering brengt. Knappe performance ook.

Dyce (*****)
Als hiphop artiest is uiterst moeilijk om boven het aanbod uit te steken. Dyce is een artiest die het genre zeer uniek benadert en knipoogt naar andere genres. Dyce speelt in op de emoties op ingenieuze wijze. Er hangt ook een zweem van mysterie rond die man, en dat zorgt ervoor dat hij een unieke parel blijkt te zijn in het genre.

Onze persoonlijke top 3: Hughs of the sky - Wolker - Uma Ching
De Winnaars van Humo's rock rally 2020 zijn: Meskerem Mees - Wolker - Dyce
Publieksprijs: Yokan

Organisatie: Humo ism Ancienne Belgique, Brussel