Pyrefest 2022 - September 2022 - Een wandeling doorheen donkere straten en gezellige huiskamers
Pyrefest 2022
JH Vizit
Wilrijk
2022-09-23 + 2022-09-24
Erik Vandamme

Pyrefest in Wilrijk heeft kunnen doorzetten na de pandemie en in deze energiecrisis. We waren twee dagen op 23 en 24 september in het gezellige JH Vizit voor een aanbod aan voornamelijk Belgische kleppers die ondertussen een plaatsje hebben ingenomen binnen de metal underground. Het werden twee boeiende dagen van ontdekkingen en bevestigingen, een bonte wandeling doorheen donkere straten en gezellige huiskamers.

dag 1 - vrijdag 23 september 2022
Voor een handvol fans opende Scarificator (***1/2) met lekkere thrash/death metal. De set kwam vrij traag op gang, maar de aanwezigen gaven hen al vanaf de eerste song een welgemeend applaus, en dat zorgde ervoor dat de band een versnelling hoger ging gaan schakelen. Deze band bestaat uit klasse gitaristen, die duivelse riffs uit hun instrumenten toveren, geruggesteund door een drummer die knetterende mokerslagen uitdeelt.
Wat Scarificator brengt, is wellicht niet vernieuwend, maar je voelt wel dat de band tot veel in staat is. Ze speelden een verschroeiend heet slot, waarbij een kleine mini moshpit ontstond en de gitarist zelfs even van het podium sprong.
Geef deze jongens nog wat tijd in het clubcircuit …

Lekkere old school heavy metal, met een donkere twist daarbovenop, kregen we met Cardinal (***1/2). Vanuit Mechelen put het jonge grut inspiratie uit het repertoire van de Britse heavymetalbands als Judas Priest en Saxon, net bands waarmee we groot zijn geworden. Hun strakke sound krijgt meer pit , biedt adrenalinestoten en raakt niet aan de roots. Een beetje meer variatie had gemogen. Band met groeimogelijkheden.

Speed Queen (*****) heeft een bijzondere charismatische frontman Thomas Kenis. Samen met de band gaat hij er tegenaan, het siert hen. Meteen krijgen we snoeiharde riffs en knetterende drums. Het gaspedaal blijft stevig ingedrukt. Er is meer volk en Thomas port het publiek aan. Op het eind waagt hij zelfs een sprong in de armen van zijn fans.
"Speed Queen is ondertussen geëvolueerd van een doorsnee speed metal bandje, tot een geoliede machine waar iedereen diezelfde kant uitkijkt.”, schreven we over hun optreden op Evil Or Die Fest in 2018. Ze moeten echt niet onderdoen voor grotere bands. Klasse!

Pure heavy metal/hardrock uit de jaren '80 vind je ook terug bij een band als Wildheart (****) met hun lekker aanstekelijke riffs en drums. Die vroegere ingesteld en muziek tekenen voor een leuk muzikaal feestje. Wildheart heeft een lichtjes uitzinnig publiek nodig, vanavond zagen we het publiek eerder teruggedrongen, dat aan het genieten was. De beweeglijke frontman deed zijn uiterste best en de aanwezigen reageerden redelijk enthousiast. Wildheart verdiende meer door hun onversneden, eerlijke aanpak.

Schizophrenia (****) speelt 'old school' extreme metal! Ze stonden eerder dit jaar in TRIX als voorprogramma van Evil Invaders. Ze hebben de nodige vuurkracht om de boel te doen ontploffen in gelijk welke club. De band had op Pyrefest af te rekenen met een storend achtergrond geluid. Hun old school set overtuigde door de messcherpe riffs , de adrenalinestoten, de drums en de  rauwe vocals.

dag 2 - zaterdag 24 september 2022
Voor het programma op zaterdag hadden we twee podia, de Pyre Stage en de Hermit Stage. Het zorgde voor een totaalbeleving, die de bonte wandeling van donkere straten en gezellige huiskamers mooi onderstreepte. Publiek en band staan gewoon heel dicht bij elkaar. Een interessant concept, dat je o.m. terugvindt in de Music City in Antwerpen, een geliefde locatie voor de doorsnee 'underground' metal liefhebber..

Rechttoe-rechtaan klinkt de melodieuze hardcore formatie Piron (****) uit Aalst . Ze gingen er ferm tegenaan. Uppercuts werden uitgedeeld en de beweeglijke frontman stond voor het podium zijn longen gor te schreeuwen, en porde het publiek aan mee te bewegen. Er was op dit uur nog niet zoveel volk, maar ze speelden alsof een uitzinnige menigte voor hen stond.

Ihloosuhree (****1/2) gooit het over een andere boeg, en dompelt ons onder in een donker sfeertje. Een intense duisternis dus . De beelden die ze toonden, waren huiveringwekkend en soms waanzinnig van aard, o.m. gieren die zich voeden met menselijke resten. Wat een demonisch geheel.

Throatsnapper (***1/2) zit ook vervat in die aparte wereld. "Hier komt de klemtoon op loodzware, ijzige riffs en bedwelmende, knallende drums. Zanger Wouter Goolaerts heeft een grauwe, indringende stem. Throatsnapper zorgt voor een intense totaalbeleving; het is een soort duistere macht die je strot dichtknijpt met klauwen, happende naar adem en je verdwaasd achterlaat in een donkere hoek.", schreven we over het optreden van de band op Catacombfest 2021. Spijtig genoeg was er weinig tot geen interactie met het publiek enkel de mededeling dat er cd's te koop waren …  Hun zware doomachtige muziek sprak voor zich en had een hypnotiserende inwerking op de donkere ingesteldheid.

Works of the Flesh (*****) zorgt voor een feestelijke stemming in die donkere, hevige sound, een wervelwind van duistere gedachten met een vleugje humor. Ze konden lekker hun ding doen. De muzikanten gingen fel tekeer , wat een energie samen met de beweeglijke frontman, die in je gezicht brult. Puike set.

Aeveris (****) is het vrij nieuwe project rond brulboei Louis Soenens en bestaat uit leden van o.a. Fields Of Troy, Thorium, Lethal Injury, Always Fallen en Horizons.  Hun muzikaal project overtuigde door messcherpe riffs en bommen energie. De bandleden straalden tonnen spelplezier uit, en renden van de ene kant naar de ander kant. Een muzikale wervelwind met evenzeer een duister kantje. Sterk.

Incinerate (****) is al sinds 2008 bezig , en brengt speed/thrash metal met een donkere twist. Strak en energiek klinkt het. Wat een wilde rollercoaster creërden ze.

WALFANG (****) was een beetje de vreemde eend in de bijt met hun doomachtige, blackened, speed/death metal. Hun sludge/post rock/metal hoorde wel degelijk thuis op dit festival. WALFANG trok alle registers open en bouwde een ondoordringbare geluidsmuur op en loodste ons van de ene naar de andere climax. We waren sterk onder de indruk van die muzikale combinatie en hun gedreven set.

Slaughter the Giant (*****) is duidelijk gegroeid in hun muzikaal kunnen en performance. Ook hier een tsunami van donker geweld … De muzikanten zijn geconcentreerd bezig en de beweeglijke frontman zoekt zijn publiek op. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld. Slaughter the giant brengt een boeiende, gevarieerde set.
Binnenkort komt de nieuwe plaat uit: https://www.facebook.com/events/1108304500100719 ; op basis van deze verpletterende mokerslag, is die plaat en hun concert een aanrader.

Serpents Oath (*****) brengen nog meer duisternis mee met hun occulte black metal. De band is uitgegroeid tot een vijfkoppige slang die al kronkelend en sissend zijn weg baant door het zompige blackmetal land. Intens, doordringend gaan ze te werk. Wij lieten ons gewillig meevoeren naar dit donkere bos, en werden tot pure waanzin gedreven.
Hun symboliek sprak boekdelen. Dit was een black metal optreden met een verschroeiende sound en aparte visuals. Ze lieten ons verweesd achter …

When Plagues Collide (****) mag de Hermit Stage afsluiten, en gaf het beste van zichzelf met een opmerkelijk energieke set van deathcore. When Plagues Collide ging snel, krachtig tekeer. Een set vol mokerslagen. Een strakke, daverende sound dus. Sjiek in het genre.

Mijn mama heeft altijd gezegd dat spelen met vuur gevaarlijk is, sommige bands doen het toch gewoon maar… Bütcher (*****) maakt maar al te graag gebruik van occulte rituelen, met brandend kaarslicht op het podium, later zou dat podium zelfs bijna letterlijk in brand staan.
Zijn ze op het podium iets apart , het zijn gewone, sympathieke gasten naast het podium, die je prompt aanspreken en stevig de hand drukken met een glimlach op de lippen.
Live transformeert de band naar een meute demonische wezens recht uit horror films, sages en legendes; een vervaarlijk kijkende frontman  die als een demonisch wezen zijn slachtoffers rauw lijkt te verscheuren. Hij heeft een bulderende stem. Een visuele act die op het netvlies blijft kleven.
Bütcher zet een uur lang het podium in vuur en vlam, die de put van de Hel compleet open zwaait en de kolkende lava stroomt eruit.
De sound gierde door ons lijf. Wat een indrukwekkende gewaarwording, maar eentje die we  gewillig ondergingen. Een vurige knaller die het festival afsloot.

Pyrefest was een boeiende tweedaagse met deze verschillende bands.

Organisatie: Pyrefest, Wilrijk