Lokerse Feesten 2024 - DAG 2 - Phoenix - Visueel dansfeest à la Française!
Lokerse Feesten 2024
Grote Kaai
Lokeren
2024-08-03
Erik Vandamme

Welke troeven kan Frankrijk voorleggen? Parijs, een stad die tot de verbeelding spreekt. Franse wijnen behoren tot de beste van de wereld. De Franse taal behoort tot één van de mooiste talen. Ook op muzikaal vlak kan Frankrijk heel wat troeven voorleggen zoals de Franse chanson artiesten en het Franse house-elektro duo Daft Punk die circa drie jaar geleden ermee ophielden. Rond die periode in de jaren '90 is ook Phoenix ontstaan. De Franse band uit Versailles brak wellicht niet door zoals hun landgenoot, maar drukte toch zijn stempel op wat Frankrijk muzikaal te bieden heeft. Twee jaar geleden verkochten ze de AB twee keer compleet uit, en bewezen ze nog steeds stevig in hun schoenen te staan.
Lees gerust https://www.musiczine.net/fr/concerts/item/88454-phoenix-fait-son-blockbuster-phoenix.html

Op Lokerse Feesten zorgde Phoenix voor een visueel dansfeest à la Française … Er viel uiteraard nog meer te beleven.

Op Rock Herk wist de Compact Disk Dummies (*****), de band rond spring-in-t-veld Lennert Coorevits ons sterk te overtuigen. Wat een energiebommetjes lieten deze drie los in hun elektropopdiscokitsch. Op de Lokerse Feesten was dit evenzeer het geval. Al vrij snel zocht Lennert het publiek letterlijk op en porde hen voortdurend aan. Het publiek werd. Met “Are Friends Electric?” van Gary Numan kreeg Compact Disk Dummies de handen nog meer op elkaar, en vanaf dan barstte het dansfeest zelfs compleet los. Op de nieuwe nummers “Fomo” en de titelsong “The Signal” haalden de twee broers hun beste discodansjes aan. Op “Holy Love” was Lennert weer bij z’n publiek, hij ging zelfs vervaarlijk op de geluidstoren staan. Tot hilariteit van de aanwezigen. “I Remember” was één van de hoogtepunten, de handen gingen compleet de lucht in; de hele Kaai stond te dansen. Wat een enthousiasme en dynamiek, een live band bij uitstek. Het afsluitende “The Reeling” gaf een sitdown, om er dan loos op te springen, wat zorgde voor een lokale aardbeving, 8 op de schaal van Richter. Over een opwarmer gesproken?!

The Roots (****) is o.m. de ultieme huisband van Jimmy Fallon van de Tonight Show in Amerika, maar ze zijn meer dan dat … Het overgrote deel kent hen wellicht door die filmpjes op YouTube. The Roots zijn echter een bont gezelschap top muzikanten die hiphop, soul, afro, jazz, pop tot een aanstekelijk geheel maken. De blazers, de knetterende drums en de soulvolle zang partijen zorgen ervoor dat je gewoon lekker gaat heupwiegen, terwijl het net begon te regenen. Het had zelfs iets magisch als je het ons vraagt.
Een warme band als The Roots heeft echter de zon nodig om te kunnen losbarsten en er een feestje van te maken. En dat was er nu net niet …

We zijn fan van Charlotte Adigéry &  Bolis Pupul (***1/2)  zowel elk apart, of als duo; ze zorgen telkens voor een lekker dansfeestje met een hoek af. Persoonlijk houden we nog het meest van die momenten als beiden met elkaar zijn verbonden.
Maar hier bleven we echter lichtjes op onze honger zitten. Hun muziek bleef een beetje hangen in dezelfde sfeer en klonk iets minder energiek van wat we gewoon zijn van hen. Ondanks dit minpunt zocht Charlotte het publiek wel op, straalde enorm veel charisma uit en heeft ze uiteraard een kristalheldere stem; Bolis vuurde voldoende opzwepende beats af , met een experimenteel kantje. Misschien dat dit net op het grote podium iets minder aansloeg …. Of lag het aan de regen …

In de gietende regen sloten we af met een Franse band bij uitstek. De sterkte van Phoenix (*****) is dat ze hun opzwepende pop met forse drums en een charismatische frontman Thomas Mars combineren met tot de verbeelding sprekende visuals en effects. Ze wisten ons voortdurend te prikkelen en onze aandacht te behouden. Songs als “Lisztomania”, “Lasso”, “Alpha zulu” en “After Midnight” gingen erin als zoete broodjes.
De dansbare psychedelische beats die worden toegevoegd , met de visuele effecten zijn een meerwaarde en een schot in de roos. Het geeft een hypnotiserende invloed die je in trance brengen. De dansspieren worden aangesproken.
Phoenix houdt ook wel van theater, beetje op het morbide af. Op “If I ever feel better/Funky Squaredance" verscheen Magere Hein op het podium. Eerst leek Thomas Mars hem enkel te aanbidden, later hield de figurant als het ware een levensecht, afgehakt hoofd van de zanger in zijn handen.
De afsluiters van hun sublieme set, “1901”  en “Identical”, was aanleiding van Thomas om zijn publiek letterlijk op te zoeken.  Het had iets heroïsch in die gietende regen, een soort beeld van “Singing in the Rain” van Gene Kelly borrelde op.
Phoenix overtuigde met een dansfeest à la Française. We lieten ons gewillig een goed uur lang meedrijven in die muzikaal, visueel kleurrijke pracht van Phoenix. Magisch mooi, alsof Parijs en de Olympische Spelen eventjes op de Grote Kaai plaatsvonden  …

Neem gerust een kijkje naar de pics @Wim Heirbaut
https://www.musiczine.net/nl/component/phocagallery/category/6553-lokerse-feesten-2024.html?ltemid=0
Organisatie: Lokerse Feesten, Lokeren